Hoewel er talloze sitcoms zijn die kijkers hebben geschokt met duister materiaal, beschouwen we het familiefilmgenre over het algemeen als overweldigend gezond. Hoewel er al lang complottheorieën zijn dat Disney zogenaamd volwassen symboliek aan zijn films toevoegt, zijn veel van deze theorieën eerlijk gezegd absurd. Maar afgezien van complottheorieën is het niet ongebruikelijk dat familiefilms verrassend donker worden.
Soms willen filmmakers de verwachtingen van kijkers uitdagen. Andere keren voegen ze gewoon materiaal toe dat ongepast en beslist gezinsonvriendelijk is. Er gaat niets boven ontspannen om naar een film te kijken waar je als kind van hield, vooral in de kersttijd, om je te realiseren dat de filmmakers wegkwamen met echt duistere inhoud. Blijf lezen om erachter te komen welke klassieke familiefilms een stuk donkerder zijn dan je je herinnert.
10 'Groot'
Deze body swap-komedie uit de jaren 80 is buitengewoon problematisch, vooral omdat een letterlijk kind een romantische ontmoeting heeft met een volwassen vrouw, zij het op magische wijze gevangen in het lichaam van de 30-jarige Hollywood-aardige kerel Tom Hanks.
Bovendien, als hoofdrolspeler Josh terugkeert naar zijn 13-jarige lichaam, zal hij zeker een leven lang therapie nodig hebben om de volwassen situaties te overwinnen waaraan hij op zo'n jonge leeftijd is blootgesteld? Het is duidelijk dat 1988 een heel andere tijd was en dit verontrustende complot zou vandaag gewoon niet vliegen.
9 'The Wizard Of Oz'
The Wizard of Oz is niet alleen maar regenbogen en vriendschap tussen soorten. In feite spreekt de tovenaar een van de meest wtf-moraal van elk verhaal uit: "Een hart wordt niet beoordeeld op hoeveel je liefhebt, maar op hoeveel je geliefd bent door anderen". Op het eerste gezicht lijkt dat citaat prima, maar denk er eens even over na: denk aan alle ontelbare kinderen die naar de film kijken en die geen liefhebbende ouders of een overvloed aan vrienden hebben.
De auteur van het boek was eigenlijk genocidaal, dus het is logisch dat de film een problematische boodschap heeft.
8 'Het oneindige verhaal'
De film die een hele generatie heeft getraumatiseerd. Wanneer de jonge hoofdrolspeler Atreyu met zijn paard door het moeras van verdriet reist, komt het arme schepsel uiteindelijk onder water te staan. Ik hoef er niet eens over na te denken.
7 'Jack Frost'
Kijk maar eens naar die poster. Jack Frost de sneeuwman ziet er sinister uit. Wanneer muzikant Jack Frost (Michael Keaton) om het leven komt bij een auto-ongeluk, moet zijn zoon in het reine komen met het feit dat hij kerst vaderloos doorbrengt. Dat wil zeggen, totdat zijn vader weer tot leven komt in de vorm van een sneeuwpop. Je weet waar dit naartoe gaat… Ja, Jack Frost smelt en laat zijn zoon voor de tweede keer rouwen.
Kortom, Michael Keaton maakte een aantal slechte keuzes voordat hij in 2014 eindelijk zijn carrière nieuw leven inblies.
6 'Jumanji'
Gestolen kinderjaren en ouders die rouwden om een 'dood' kind zijn niet de vrolijkste thema's voor een familiefilm. Jumanji is misschien een enorm populaire familiefilm die remakes heeft voortgebracht, maar het is extreem donker.
Als jonge jongen wordt Alan Parrish de rest van zijn jeugd en adolescentie meegezogen in het titulaire bordspel, om uiteindelijk meer dan 20 jaar later op te duiken als Robin Williams. En het feit dat hij wordt opgejaagd door een man die de symbolische vertegenwoordiging van zijn vader is, is een nog meer verward concept voor een familiefilm.
5 'Noord'
Alles aan deze Rob Reiner-film uit 1994 klopt gewoon niet. Niet alleen wil de 9-jarige savant North (Elijah Wood) scheiden van zijn ouders, maar er zijn meerdere andere problematische momenten. In een scène waarin North een paniekaanval krijgt, reageert zijn vader door "zijn broek los te maken". Ja, serieus.
Vervolgens onthullen de stereotiep afgebeelde Hawaiianen een poster waarop North zijn broek naar beneden trekt en zijn billen blootlegt, zogenaamd in een poging toeristen naar Hawaï te lokken. Hè?
4 'Mevr. Twijfel'
Oké, we houden allemaal van mevrouw Doubtfire, maar het is eigenlijk heel donker. Net als het boek waarop de film is gebaseerd, zit het hart op de juiste plaats bij het afbeelden van ouders die niet per se weer bij elkaar komen, maar proberen het voor hun kinderen te laten werken. Maar het concept van een volwassen man die zich verkleedt als een 60-jarige Schotse vrouw is op zijn zachtst gezegd problematisch.
Hoewel we voelen voor het personage van Robin Williams dat tijd met zijn kinderen wil doorbrengen, is de methode waarmee hij dit doet erg verontrustend. Om nog maar te zwijgen van het feit dat hij Pierce Brosnan bijna doodt door zijn diner in peper te smoren, waarvoor hij dodelijk allergisch is, zijn Mercedes beschadigt en hem aanv alt door een stuk fruit naar zijn hoofd te gooien.
3 'Beauty And The Beast'
Terwijl de Emma Watson-remake enkele van de problematische fouten van het concept probeert te verhelpen, heeft de originele Disney-film uit 1991 een verontrustende les. In wezen is de moraal van het verhaal dat vrouwen misbruik moeten accepteren totdat ze de man in hun leven kunnen 'temmen'. Sommige critici hebben de film beschuldigd van het normaliseren van "giftige mannelijkheid" en het aanmoedigen van meisjes om bij gewelddadige partners te blijven.
2 'Mary Poppins'
Alle kinderen van Banks willen de liefde van hun vader, maar dat natuurlijke ouderinstinct is hem te veel. Ondertussen zorgt de preoccupatie van hun moeder voor politieke zaken ervoor dat ze geen aandacht kan schenken aan haar twee kinderen. Het beeld van de betraande engelachtige gezichten van Jane en Michael Banks is hartverscheurend, terwijl ze verkondigen: "Hij mag ons helemaal niet", verwijzend naar hun autoritaire vader.
Pas wanneer oppas (d.w.z. maatschappelijk werker) Mary Poppins hun leven binnenkomt, veranderen dingen ten goede, maar dat punt had het echt niet mogen bereiken.
1 'Alleen Thuis'
Naast het maken van een opgewekte komedie vanuit het uitgangspunt van het in de steek laten van kinderen, is Home Alone op veel andere manieren verrassend donker. Hoewel het nog steeds een van de meest geliefde kerstfilms aller tijden is, kunnen we niet anders dan ons verontrust voelen door de behandeling van de arme Kevin door zijn ouders, om nog maar te zwijgen van twee moorddadige huisindringers.
Het feit dat de inbrekers van Joe Pesci en Daniel Stern bereid zijn een 8-jarig kind te vermoorden, en zelfs dreigen zijn vingers eraf te bijten, is typisch voor horrorfilms. Niet alleen dat, maar wanneer Kevins ouders eindelijk thuiskomen, zijn ze vreemd afstandelijk na een kort moment van verzoening.
