HBO heeft onlangs een nieuwe docuserie uitgebracht genaamd We're Here, met in de hoofdrol voormalige Drag Race-deelnemers. De serie volgt RuPaul's Drag Race-favorieten Shangela Laquifa Wadley, Bob the Drag Queen en Eureka O'Hara terwijl ze naar kleine steden in heel Amerika reizen en een verscheidenheid aan individuen acceptatie, vreugde en drag brengen.
Bob the Drag Queen is vooral bekend door het winnen van het achtste seizoen van Drag Race. Shangela eindigde op de zesde plaats tijdens het derde seizoen en Eureka O'Hara werd tweede tijdens het tiende seizoen. O'Hara verscheen ook in het negende seizoen. De drie komen samen om zowel progressieve als conservatieve burgers in onwaarschijnlijke steden verbluffende drag make-overs te geven.
Het is onmogelijk om de duidelijke overeenkomsten met Queer Eye te negeren, die in 2018 werd vernieuwd. Hoewel We're Here een lichte toon heeft, verdoezelt het niet de realiteit die bestaat voor queer individuen in landelijke steden. Binnen de eerste drie minuten van de serie is een vreemdeling buiten de camera te horen die klaagt over de aanwezigheid van de drie koninginnen die tot in de puntjes gekleed zijn in drag. Je kunt de persoon tegen de kassier horen zeggen: "Ik koop hier nooit meer iets… al die freakin' freaks" nadat de drie de winkel hebben verlaten. In een andere aflevering gaat een winkeleigenaar zelfs zo ver dat hij de politie op de groep belt.
We're Here gaat zelfs verder dan zijn televisietegenhanger Queer Eye. In elke stad, hoe klein ook, zijn er acceptatie en onbevooroordeeldheid, maar soms stuiten ze op zeer reële, zeer wrede tegenspoed.
Ze zijn hier en ze zijn queer
De interactie aan het begin van de serie vat het thema van de show heel goed samen. De dichotomie van het harde oordeel tegen dat van de radicale zelfacceptatie van de koninginnen dient als een bewijs van de vasthoudendheid die nodig is om een queer individu te zijn in een traditionele samenleving. Shangela, Eureka en Bob de Drag Queen zijn onbeschaamd zichzelf door het oordeel, de discriminatie en de regelrechte minachting, en tijdens hun reis door het land moedigen ze anderen aan om ook zichzelf te zijn.
We're Here heeft momenteel een indrukwekkende 100% kritische reactie op Rotten Tomatoes. Zoals NPR het uitdrukte, "maakt de show een effectieve stand-in" voor het kijken naar live drag-uitvoeringen. In tegenstelling tot live dragshows krijgt de kijker echter inzicht in het werk dat nodig is om een vlekkeloos optreden neer te zetten zoals het trio van koninginnen bekend staat om het publiek. Elke aflevering bevat drie lokale bewoners uit de stad die de groep bezoekt om een drag-achtige make-over te krijgen, compleet met een optreden aan het einde van de week. Omdat de kijker echter snel leert, gaat drag niet alleen over make-up en kostuums, het gaat ook over houding en zelfvertrouwen. Zoals vermeld in de serie, zegt Bob de Drag Queen zelfs dat drag zijn leven heeft gered.
De kracht van slepen is slechts één element van deze gelaagde show. Hoewel het ongetwijfeld leuk is om naar te kijken, duikt het in de problemen waarmee queer individuen vaak worden geconfronteerd in het kleine Amerika. Voor veel individuen in traditionele gemeenschappen is anders synoniem met slecht. Alleen al de aanwezigheid van de drie koninginnen in de aanbevolen kleine steden verandert echter veel in het algemeen de perceptie van drag- en queer-mensen. Het is waar dat niet iedereen blij is met de komst van de groep, maar gedurende de reeks van zes afleveringen slagen ze erin om de gedachten van sommige mensen ten goede te veranderen.
Vertrouwen creëren
Naast het veranderen van de perceptie van queer mensen, wil het trio het voor queer mensen ook gemakkelijker maken om zelfvertrouwen en zelfacceptatie te vinden. Kleine steden hebben niet altijd grote queer-populaties, wat kan leiden tot gevoelens van onzekerheid en twijfel aan jezelf. Velen voelen zich aangetrokken tot grotere steden, niet omdat ze het huis uit willen, maar omdat ze niet het gevoel hebben dat ze ooit volledig zichzelf zullen kunnen zijn. Het is moeilijk om tegen de status-quo in te gaan, vooral in religieuze, traditionele gemeenschappen. Met de hulp van de altijd zelfverzekerde groep koninginnen kunnen kijkers echter getuige zijn van de empowerment van veel individuen, en misschien zelfs zelf geïnspireerd weglopen.
We're Here slaagt erin om realistisch te blijven in zijn weergave van het leven van veel queer Amerikanen. Het neemt het goede met het slechte en spoort kijkers aan om zichzelf te zijn, ongeacht de omstandigheden. Vreemd of niet, kijkers zullen naar huis gaan met een duidelijker idee van weerstand, acceptatie en zelfvertrouwen.
Het lijdt geen twijfel dat ondanks de vooruitgang die de samenleving boekt, er nog steeds een zekere mate van misverstand bestaat over het idee van slepen. Een televisieprogramma lost de problemen van de wereld niet op, maar het dient als gespreksstarter over wat het betekent om zelfverzekerd en accepterend te zijn, met anderen en met jezelf.
Bekijk nieuwe afleveringen van We're Here Thursdays om 21.00 uur op HBO.
