High fashion in film is niets nieuws, maar de budgetten voor Hollywood's best geklede op het scherm lijken alleen maar te groeien. Het is waar dat niet elke film honderdduizenden kost aan kleding alleen, maar de acteurs moeten iets dragen.
En in de meeste gevallen komt het duidelijk niet van het rek bij Nordstrom. Bovendien vereisen sommige films, zoals 'Star Wars', volledig aangepaste kleding voor personages zoals Padme Amidala. Maar andere films gaan gewoon helemaal los met dure tassen, veel blingbling en kleding die meer kost dan de producenten hadden verwacht.
De film met zo'n enorm kledingbudget dat de studio niet eens kon betalen, was 'The Devil Wears Prada'. Dat is natuurlijk niet zo verwonderlijk, want de film was in de eerste plaats gericht op mode.
Maar het is ook begrijpelijk, want dezelfde filmstylist die aan het hoofd stond van 'Devil', beheerde ook de garderobe voor 'Sex and the City'. Patricia Field won zelfs een Emmy en een handvol Costume Designers Guild Awards voor haar werk aan 'SATC'. Field heeft ook beroemdheden als Jennifer Lopez en Leah Remini gestyled.
Met Patricia aan het roer moest 'The Devil Wears Prada' duidelijk een waanzinnige hoeveelheid kostuumvoorbereiding hebben. Wat neerkwam op ten minste $ 1 miljoen, citeerde NY Post Field als volgt.
De vangst was echter dat het kostuumbudget van de film slechts $ 100K was. Patricia's connecties, evenals de bekendheid van de film in het algemeen, hielpen dat budget echter op te krikken tot een waarde van meer dan $ 1 miljoen.
Het punt is dat de studio uiteindelijk niet betaalde voor de kleding, accessoires en schoenen. Van handtassen met een waarde van $ 12K tot jassen die $ 400.000 bereikten, er kwam een lange lijst kostuums binnen zonder huurtoeslag.
Er is echter meer aan het verhaal. Patricia Fields inspiratie voor de garderobe van het personage van Meryl Streep kwam niet van de muze van de film, Anna Wintour. In plaats daarvan zei Patricia dat ze een personage had gemaakt op basis van Meryl's positie in de film, evenals de verwijzing naar Prada.
Ton van Meryl's accessoires en kleding op het scherm waren Prada, maar ze droeg ook een prachtige zwarte Valentino-jurk. Hoewel NY Post benadrukt dat er geen productplaatsing was in het scenario voor het uitlenen van kleding - dat zou betaling door de modehuizen met zich meebrengen - koos Field wel welke merken ze wilden noemen en dragen.
Ze nodigde Valentino zelfs uit om in de film te spelen, als dank voor het gebruik van zijn ontwerp. Andere merken werden op dezelfde manier genoemd, wat een uitstekende manier lijkt om kledingkorting te krijgen op een anders waanzinnig duur budget.
De film zelf was niet alleen filmisch goud, maar de "film van garderobemontages" benadrukte moderne mode op een epische manier.
