Hoewel het decennium dat ons Clinton en Crystal Pepsi bracht enkele vooruitstrevende momenten had met betrekking tot de behandeling van vrouwen in de media, was er nog een behoorlijk lange weg te gaan voordat er een grote hervorming zou plaatsvinden (waarschijnlijk pas in de opkomst van de MeToo-beweging in 2017) bij de behandeling van vrouwen in de media.
Er was een moment in de jaren negentig waar Jennifer Love Hewitt een begrip was, bekend om haar werk in essentiële film- en tv-stukken van het decennium. Ze gaf bioscoopbezoekers een kick met haar rol in I Know What You Did Last Summer uit 1997, en zorgde ervoor dat fans van tiener-tv-drama's naar tissues reiken in Party Of Five, een met sterren bezaaid tienerdrama waarin ook tienerkoningin Neve Campbell uit de jaren 90 de hoofdrol speelt. De publieke bewondering voor Love Hewitt breidde zich zelfs uit tot de wereld van de popmuziek toen boyband LFO in 1999 een nummer over haar uitbracht, Girl On TV; Ze was zelfs te zien in de muziekvideo!
The Dark Side Of Jennifer Love Hewitt's Fame
De publieke perceptie kan ook een duistere kant hebben. Terwijl Love-Hewitt genoot van een extraatje als het onderwerp van een popsong, ervoer ze ook een groot nadeel van een It-Girl te zijn nadat I Know What You Did Last Summer was uitgebracht. Mediakanalen kozen ervoor om zich te concentreren op een factor die ver verwijderd is van haar prestaties in de film, haar fysieke verschijning. I Know What You Did Last Summer werd uitgebracht tien jaar voordat de MeToo-beweging online aan populariteit won, en vestigde de aandacht op de behandeling van vrouwen gedurende tientallen jaren in de media en in de filmindustrie. Culturele normen in 1997 waren een wereld verwijderd van waar ze nu zijn.
Toen vragen over haar lichaam een veel voorkomend onderwerp in de pers werden tijdens het promoten van de film, raakte Love-Hewitt helaas aan het onderwerp gewend. Als ze de situatie door een moderne lens waarneemt, kan haar reactie ongelooflijk schokkend aanvoelen, net zoals Love-Hewitt zich voelde toen ze zich uitsprak over de oneerlijke behandeling.
Toen ze openhartig vertelde over hoe ze zich voelde toen interviewers haar lichaam voortdurend ter sprake brachten in interviews, was Love-Hewitt onvermurwbaar in het benadrukken van het feit dat dit soort gedrag van de pers zoveel gebruikelijker was. Ze onthulde: "De interviewers vroegen wat nu ongelooflijk ongepaste, grove dingen zouden zijn, het voelde niet zo…" in een interview met Vulture, via Cinema Blend.
De dubbele standaard van roem
Love-Hewitt heeft misschien niet twee keer nagedacht over de aard van dit soort vragen op het moment van het interview, maar jaren en verschillende evoluerende vragen later begon ze in te zien hoe ongepast constante vragen over het onderwerp waren. In haar 17-jarige geest geloofde Love-Hewitt dat het feit dat ze "nauwelijks gekleed was in de hele film", een excuus was voor de eindeloze interesse van de media in haar lichaam. Als het waar leek, wat zou er dan mis zijn met de logica van de verslaggever? Veel.
Naarmate de tijd verstreek en Love-Hewitt doorging met het voltooien van project na project, bleef het onderwerp van haar uiterlijk een constante terwijl ze de ene persreis na de andere voltooide. Nadat ze zich realiseerde hoe vaak ze dezelfde indringende vragen steeds opnieuw zou moeten beantwoorden, begon ze haar eerdere overtuiging te beseffen dat de journalisten misschien gelijk hadden sinds haar personage in I Know What You Did Last Summer vaak gekleed was in een h altertop of een laag uitgesneden shirt, was absoluut onjuist.
Proberen om nieuwsgierige verslaggevers een stap voor te blijven, werd het motief van Love-Hewitt om de eentonige daad van het beantwoorden van vragen over haar lichaam aan te pakken. Ze ging verder met te onthullen in het interview met Vulture, ze begon "met opzet een t-shirt te dragen met de tekst 'Silicone free' omdat [ze] zo geïrriteerd was', "met de focus van de pers.
De dubbele standaard die vrouwen in entertainment vertroebelt, spreekt boekdelen over de manier waarop Love-Hewitt werd behandeld en dus hoe ze haar roem zag. Vrouwen worden op het scherm gezien, maar zelden gehoord, of krijgen de kans om de wereld te laten zien hoe ze graag gehoord willen worden. Plots wordt de perceptie van de media persoonlijk.
Een paar jaar nadat ze de hoofdrol speelde in I Know What You Did Last Summer, speelde ze in 2001's Heartbreakers. Ondanks dat ze naast schermlegendes als Sigourney Weaver en Ray Liotta speelde en de focus van de filmposter was, was er geen verandering in de manier waarop de pers Love-Hewitt afbeeldde, wat de ervaring bijzonder ontmoedigend voor haar maakte. Ze ging verder met het uitleggen van haar gedachten na het voltooien van het project en het zien van de nasleep van de perceptie ervan, en zei: "Ik was teleurgesteld dat [de focus van de criticus] alleen maar over lichaamsdingen ging, omdat ik in die film heel hard had gewerkt om goed werk te leveren als een actrice."
Tegenwoordig heeft Jennifer Love Hewitt niet alleen waardering gekregen voor het richten van haar energie op haar secundaire projecten. Ze heeft ook een hernieuwde kijk op de fascinatie van de pers voor haar imago in het verleden. Ze zegt: "Nu ik ouder ben, denk ik, jeetje, ik wou dat ik had geweten hoe ongepast dat was, zodat ik mezelf op de een of andere manier had kunnen verdedigen of die vragen gewoon niet had beantwoord. Ik lachte het vaak weg, en ik wou dat ik dat misschien niet had gedaan."
