Bryan Cranston werd een begrip dankzij zijn iconische rol van W alter White in de populaire televisieserie Breaking Bad. In de loop van vijf seizoenen zien we een scheikundeleraar op de middelbare school en Nobelprijswinnaar veranderen in een wereldwijde drugsbaron, en een demon waar hij ooit voor wegvluchtte.
Cranston deed het zo goed in de rol dat de meeste fans zich geen ander gezicht van de cultklassieker antiheld konden voorstellen. Nou, het is moeilijk te geloven, maar als de dingen een beetje anders waren gelopen, was dat precies wat er zou zijn gebeurd. In Smartless, een podcast gehost door Jason Bateman, Sean Hayes en Will Arnett, legt Cranston uit hoe het tot stand kwam:
“[In 2006] zei Fox: ‘Hou de set-up. Misschien doen we een achtste seizoen van Malcolm In The Middle', vertelt Cranston. "En iedereen zei: 'Ja, dat zou geweldig zijn.'"
“Eind april en begin mei belden ze, toen de upfronts gaande waren, zeiden ze: 'Nee, we hadden een heel goed pilootseizoen. Bedankt jongens, jullie hebben het goed gedaan. Je staat er alleen voor.’ Dus we dachten: ‘Ah, dat is jammer.’”
Hoewel Malcolm in the Middle niet gepland was voor een nieuwe run, was er ergens anders iets anders aan het brouwen.
“Later die maand krijg ik het telefoontje om naar een man te gaan die Vince Gilligan heet. ‘Ken je hem nog van X-Files?’ ‘Nou.’ ‘Hij wil je spreken over een nieuw project genaamd Breaking Bad.’”
Cranston vervolgde: Ik las het en ik dacht: 'Oh mijn god, dit is geweldig.' Ik ontmoette hem. Hij zei: 'Ik wil Mr. Chips in Scarface veranderen en ik denk dat jij de man bent om het te doen.'
"We hebben de pilot in februari en maart 2007 opgenomen. Dus als we dat achtste seizoen van Malcolm In The Middle hadden gekregen, zou ik niet beschikbaar zijn geweest om die pilot te filmen en zou iemand anders met je praten."
Die "iemand anders" had zelfs Matthew Broderick of John Cusack kunnen zijn, als de leidinggevenden van Fox überhaupt hun zin hadden gekregen. Het is gek om je de serie zelfs maar voor te stellen zonder Cranston en zijn iconische "I am the one who knocks"-bezorging, maar het is bijna gebeurd.
