Kort van Liv Tyler's relatie met haar beroemde vader Steven Tyler, de acteur is vooral bekend om haar werk in Peter Jackon's Lord of the Rings-trilogie. Hoezeer ze ook een opvallende verschijning was in die films, dat mocht niet zijn. Sterker nog, J. R. R. In de originele boeken van Tolkien kwam nauwelijks Arwen voor, althans fysiek. Maar Peter Jackson besloot om meer van haar op te nemen. Dit is waarom.
Gevraagd worden of hij Liv's rol om commerciële redenen uitbreidde
In 2002 sprak Peter Jackson met de nu in ongenade gevallen Charlie Rose over The Fellowship of the Ring na de release van de eerste film. Tijdens hun gesprek sprak Peter over hoe Harvey Weinstein The Lord of the Rings bijna verpestte, evenals een heleboel castingverhalen over het vinden van de juiste Frodo en Gandalf. Dit spoorde Charlie ook aan om te vragen naar een van de grootste veranderingen die Peter maakte bij het aanpassen van J. R. R. Het werk van Tolkien… breidt het karakter van Arwen uit.
"Eén ding dat je hieraan hebt toegevoegd waren vrouwelijke personages," begon Charlie Rose.
"We hebben geen vrouwelijke personages toegevoegd, we hebben een beetje uitgebreid", zei Peter Jackson. "Bij Arwen was het karakter van Liv Tyler echt degene die we iets hebben uitgebreid. Niet een enorm aantal."
Dit is het moment waarop Charlie informeerde of Peter dit deed om een grotere markt aan te spreken. The Lord of the Rings-boeken hebben tenslotte bijna geen vrouwelijke personages, ondanks een redelijk dynamisch en goed geschreven boek in Eowyn of Rohan. Peter zei echter dat hij en zijn co-schrijvers, Fran Walsh en Philippa Boyens, niet besloten dit te doen om het meer 'commercieel' te maken.
"Het was niet om commerciële redenen", beweerde Peter."Als we strikt commercieel waren geweest, weet je, zou Liv van het begin tot het einde in de film zijn geweest. Ik bedoel, omdat ze duidelijk geweldig is, en hoe meer Liv erin zit, hoe beter eigenlijk. commercieel oogpunt."
Waarom Arwen meer schermtijd kreeg
Peter zei toen dat het nemen van dergelijke beslissingen niet in overeenstemming zou zijn geweest met Tolkiens visie, wat echt het belangrijkste was bij het aanpassen van zijn romans. Dit leek echter niet het geval te zijn toen Peter Jackson later terugkeerde naar de franchise om The Hobbit-prequels te regisseren, wat zelfs hij toegeeft dat het een puinhoop was.
In plaats van het karakter van Arwen om commerciële redenen uit te breiden, beweert Peter dat hij vond dat het ruim binnen het bereik lag van wat Tolkien van plan was met de boeken te doen. In feite liep het liefdesverhaal in Tolkiens "Lord of the Rings"-boeken op de achtergrond en voegde dimensie en diepte toe aan het personage van Aragorn. Het kwam alleen niet op de voorgrond in de boeken. Terwijl Peter dacht dat het echt filmisch lonend zou zijn en, belangrijker nog, van vitaal belang voor de structuur van Aragorns karakterboog, dat het een beetje vaker voorkwam in zijn films.
"Het personage van Arwen, die Liv heel, heel wonderbaarlijk speelt, ze komt nauwelijks voor in het boek", gaf Peter toe aan Charlie Rose. "Ik bedoel, ze is gewoon zo'n klein personage, in termen van wat Tolkien schreef. Toch speelt ze een belangrijke rol. Ze is een Elf, een onsterfelijke. Ze sterft nooit. Ze leeft voor altijd. En ze is verliefd op Aragorn. En Aragorn's een sterfelijke man, net als wij. Hij heeft een levensduur. Een natuurlijke levensduur. En de enige manier waarop die twee samen kunnen zijn, is als ze haar onsterfelijke leven opgeeft en bij hem blijft en bij hem sterft. Het is een prachtige bitterzoet liefdesverhaal dat in het boek staat en we wilden daar gewoon een beetje meer van hebben in de film."
Arwen meer maken dan alleen een liefdesbelang
Dit was uiteindelijk een beslissing die zowel bij critici als bij het publiek zeer positief overkwam. Het voegde een epische romantische kern toe aan de film en vulde de wereld mooi op. Natuurlijk was de romantiek niet het enige dat werd toegevoegd voor Arwen. Ze kreeg ook een scène uit het boek dat toebehoorde aan een Glorfindel, een personage dat in wezen weinig functie had in de boeken van Tolkien. Deze actiescène toonde Arwen als meer dan alleen een liefdesbelang en zorgde uiteindelijk voor meer plot.
Iets dat de plot misschien niet heeft gediend, was een keuze om Arwen toe te voegen aan The Battle of Helms Deep in The Two Towers. In het dvd-commentaar over het maken van The Two Towers beweerde Peter dat hij dit wilde doen om Arwen en Aragorn bij elkaar te brengen. Terwijl delen van de reeks werden gefilmd, werd deze uiteindelijk gesloopt.
Misschien was dit een goede zaak. Hoe graag we ook meer Arwen hadden gezien, vooral vechtend bij Helms Deep, het zou niet in overeenstemming zijn geweest met Tolkiens werk. Bovendien zou het de impact hebben verminderd van het feit dat Arwen en Aragorn eindelijk samenkomen aan het einde van de derde film, The Return of the King.
Kortom, Peter Jackson nam de beslissing om het karakter van Arwen uit te breiden op een manier die haar meer te doen gaf, maar ook Tolkiens visie intact hield.
