Gezien het feit dat The Lord of the Rings enorm succesvol is geweest, hebben zowel filmmakers als fans geprobeerd erachter te komen wat er precies werkte aan Peter Jacksons bewerking van J. R. R. Tolkiens verhaal met dezelfde naam. Hoewel het antwoord op deze vraag afhangt van vanuit welke hoek je het benadert, legde Peter Jackson uit dat er uiteindelijk één ding was dat hem echt hielp het verhaal te begrijpen. En juist dit is wat hij beweert dat mensen verliefd worden op zowel de boeken als de films.
Het probleem met het aanpassen van J. R. R. Tolkiens werk
Bij de release van het laatste hoofdstuk van The Lord Of The Rings, The Return of the King, ging Peter Jackson zitten met de nu in ongenade gevallen Charlie Rose om het maken van de trilogie te bespreken. In hun gesprek vertelde Peter hoe onmogelijk het ooit was om J. R. R. Tolkiens werk voor een live-actiefilm voor het grote scherm.
"Het was niet gemaakt omdat je op geen enkele manier alles op film kon zetten wat Tolkien beschreef," zei Peter Jackson tegen Charlie Rose. "Met een titel en een eigenschap als Lord of the Rings, denk ik dat je heel voorzichtig moet zijn dat je geen teleurstellende film maakt omdat zoveel mensen gepassioneerd zijn over het boek. En als je iets 'Lord of the Rings' noemt, the Rings', je hebt de verantwoordelijkheid om iets af te leveren dat die titel verdient. En je kon het niet doen voordat de computertechnologie een paar jaar geleden verscheen."
Hoewel er een aantal belangrijke elementen waren waarop Peter Jackson zich concentreerde bij het aanpassen van drie boeken in drie films, merkte hij dat hij de meeste tijd aan één factor besteedde. Dit is het deel van The Lord of the Rings dat volgens Peter de reden is waarom miljoenen mensen over de hele wereld dol zijn op het verhaal… de personages.
"Hoe vond je het om vrijheden te nemen met het verhaal?" Charlie Rose vroeg Peter, verwijzend naar enkele van de verschillen tussen de boeken en de films, waaronder de uitbreiding van Liv Tyler's rol van Arwen.
"De manier waarop we het scenarioschrijven benaderden… want dat was de echte nachtmerrie van dit project. Het scriptschrijven was het moeilijkste dat we ooit hebben gedaan", legde Peter uit over de taak die hij, Fran Walsh en Philipa Boyens werkte mee aan.
"Allereerst hebben we het uitgekleed tot het absolute minimum om de ruggengraat van het verhaal te vinden. We zeiden: 'Oké, dit gaat over een kleine hobbit genaamd Frodo Baggins die een ring pakt en in de vulkaan aan het einde'. Alles wat er niet mee te maken heeft dat Frodo de ring inneemt, zullen we verliezen. Omdat Tolkien duidelijk alle kanten op ging. Dus dat heeft veel materiaal verwijderd dat niet verbonden was En toen moesten we er drie films van maken, wat best moeilijk was."
Peter legde verder uit dat hij echt wilde dat elk van de drie films, The Fellowship of the Ring, The Two Towers en The Return of the King, plezierige op zichzelf staande verhalen zouden zijn. Hij wist echter ook dat ze uiteindelijk alle drie tegelijk in het openbaar zouden bestaan en daarom zouden deze drie films worden beschouwd als drie delen van één groot verhaal.
"We moesten de bogen van het verhaal afzonderlijk vormgeven voor drie films en dan als een veel groter verhaal van 10 uur of 11 uur", beschreef Peter.
Hierdoor moesten er momenten worden gecreëerd voor de films die niet in het boek voorkomen, zoals het moment waarop Frodo Sam vertelt te 'vertrekken' in The Return of the King.
"We hadden ook het gevoel dat we de films maakten voor mensen die de boeken tien jaar geleden lazen, niet tien weken geleden", zei Peter, Charlie Rose even verwarrend. "We moeten ervoor zorgen dat we iets hebben dat iedereen zich herinnert uit de ervaring van het lezen van dit boek."
In wezen zei Peter dat de mensen die de boeken tien jaar geleden lazen, minder interesse hebben in de details van elk moment, in tegenstelling tot wat elk moment vertegenwoordigt of hen liet voelen. Dus het maakte niet uit of Aragorn een moment naast een weelderige waterval stond, of hoe hij precies zei wat hij zei, het ging erom wat hij zei en waar hij het zei.
De personages waren het geheime ingrediënt
Uiteindelijk eindigde dit onderwerp met wat precies Peter Jackson vindt dat het belangrijkste element is van J. R. R. Tolkiens verhalen.
"Ik zal je vertellen wat het belangrijkste met Tolkien is. En we hebben natuurlijk wat tijd doorgebracht, in het begin, denkend: 'Oké, we maken deze films, wat is het met de boeken waar mensen al veertig/vijftig jaar van houden?' Er is een geheim aan. Er is zoiets als een sleutel. En we wilden weten wat die sleutel was. En het enige dat we ons realiseerden, is dat hoewel Tolkien de veldslagen heeft, en hij de monsters heeft, en hij alle fantastische elementen heeft, wat mensen zo leuk vinden aan die boeken en wat hen terugtrekt om ze keer op keer te lezen zijn de personages. Het zijn de personages. het zijn de hobbits. Het is de moed. Het is de moed. Het is de vriendschap. Het zijn de karakters." Peter beschreef.
Dit gaf Peter, Fran en Philipa aan het begin van het schrijven van deze verhalen een heel sterk gevoel over waar ze zich op moesten concentreren. Aan het eind van de dag kwamen ze altijd terug op de personages en dit is wat hun films zo speciaal maakte. Het is tenslotte precies wat de boeken van Tolkien zo geliefd maakte.
