Van jongs af aan werd Chris Evans ondergedompeld in theaterwerk. Hij voelde zich levend en thuis toen hij optrad. In 2000 nam hij de gewaagde beslissing om naar LA te verhuizen, op zoek naar roem en sterrendom.
Het kostte tijd om een doorbraak te realiseren, want in het begin waren er maar weinig grote rollen. Zelfs toen hij zijn carrière veranderde door 'Captain America' te landen, was het proces stressvol en in werkelijkheid trok Chris zich bijna terug, gezien de druk die het met zich meebracht.
Het is allemaal ten goede gekomen, want we kunnen ons niemand anders voorstellen in de MCU-rol. En in werkelijkheid heeft het ook zijn bankrekening enorm geholpen, met een enorm vermogen van $ 80 miljoen.
Het had echter gemakkelijk de andere kant op kunnen gaan. Chris probeerde begin jaren 2000 zichzelf als acteur te vinden en kreeg een grote rol. De film bracht zijn carrière echter bijna tot zinken. Het mislukte aan de kassa en tot overmaat van ramp waren de recensenten ook niet zo enthousiast over het project.
Gelukkig groeide Evans door de ervaring en het weerhield zijn carrière er niet van. Hoewel het in werkelijkheid wel had gekund.
Hij vond zichzelf toen nog als acteur
Het was in de vroege fase van zijn carrière in 2004. Op dat moment gaf Evans samen met Black Film toe dat hij nog steeds probeerde zijn groove als artiest te vinden, samen met een identiteit.
"Feit is dat er veel betere acteurs zijn dan ik die er zijn en niet aan het werk zijn, dus ik probeer nog steeds tot mijn recht te komen. Ik denk dat als ik dacht dat ik een onderscheidende kwaliteit had, Ik denk dat dat misschien een stap in de verkeerde richting is. Ik denk dat proberen zo nederig mogelijk te blijven de beste manier is om die vooruitgang met je acteren te bevorderen."
Bovendien had Chris nog geen duidelijk pad in zijn carrière. Qua voorkeur had hij er echt geen tussen een indiefilm en een mainstreamfilm. Dat zou natuurlijk veranderen in de latere jaren, toen zijn populariteit toenam.
"Ik doe alles met goede regisseurs. Ik denk dat een film zal zinken of zwemmen op basis van je regisseur. Zij zijn het begin, zij zijn het einde, zij zijn de verteller. Jouw acteerwerk is gefilterd door hun ogen. En ik heb regisseurs geweldige scripts zien maken en ze in stront veranderen, en ik heb regisseurs heel middelmatige scripts zien nemen en ze geweldig maken, en ik denk dat dit de beste manier is om te leren, met geweldige verhalenvertellers, dus als het een onafhankelijke film is waar geen geld aan te pas komt, maar een geweldige regisseur, dan ben ik er. En als het een budget van honderd miljoen dollar is, ook een goede regisseur, doe ik mee."
Hij was in voor 'The Perfect Score', wat op papier gezien de cast een homerun voor zijn carrière leek te zijn. In werkelijkheid gaven de beoordelingen niet weer wat had kunnen zijn.
De recensies waren niet goed
Met mensen als Scarlett Johansson en Chris Evans op de voorgrond, verwachtten fans dat de film een schot in de roos zou zijn. Aan de kassa kwam de film echter niet eens voorbij de grens van $ 10 miljoen. Bovendien kreeg het een aantal taaie recensies.
Op Rotten Tomatoes kreeg de film een score van 16%… en 44% bij het publiek. De recensenten waren niet zo aardig.
"Op de markt gebracht als een soort ontbijtclub en Ocean's Eleven, heeft dit weinig gemeen met beide. Er gaat een aanhankelijke voice-over over hoe examens ons niet meer dan machines maken, en dat is totaal oneerlijk. Het maakt The Breakfast Club ziet eruit als een van de slimste ervaringen van je leven."
"Scarlett Johansson verschijnt als een laconieke brunette. Dit natuurlijk, voordat ze de meest laconieke blondine ter wereld werd, na Owen Wilson."
Niet de beste recensies en in werkelijkheid worstelde Evans met het personage.
Evans worstelde om zich te verhouden tot het personage
Chris gaf toe dat hij ondanks de recensies genoten heeft van zijn tijd in de film. Hoewel hij moeite had om zich te verhouden tot het personage. Volgens de acteur had hij weinig gemeen met zijn rol, wat de reden zou kunnen zijn voor wat verbroken relaties.
"Niet veel. Ik denk dat het enige is dat we allebei al op jonge leeftijd wisten wat we wilden. Hij is veel academischer dan ik, weet je, een beetje ambitieuzer wat betreft scholing bezorgd, maar ik denk dat we allebei een vrij duidelijk idee hadden van wat we wilden."
In de jaren die volgden, zou Chris zijn groove vinden, en al snel stond hij op de top van de berg naast de elite.
