In deze tijd is het heel duidelijk dat veel mensen niet weten waar ze zich moeten wenden als ze op zoek zijn naar de waarheid. Natuurlijk moet het vanzelfsprekend zijn dat Hollywood geen geweldige plek is om naar feiten te zoeken. De meeste Hollywood-films zijn immers gebaseerd op fictie, veel sterren hebben toegegeven dat ze bedrieglijk waren voor landrollen, en beroemdheden worden de hele tijd betrapt op liegen.
Ondanks alle redenen die Hollywood gewone mensen heeft gegeven om het te wantrouwen, nemen bioscoopbezoekers de dingen vaak op het eerste gezicht. Als een film beweert te zijn gebaseerd op ware gebeurtenissen, verwachten de meeste kijkers dat de weergave van de gebeurtenissen die ze zien enigszins sensationeel, maar meestal accuraat is. In sommige gevallen blijken films die beweren op ware gebeurtenissen te zijn gebaseerd er echter vol van. Hoewel The Texas Chainsaw Massacre bijvoorbeeld beweerde te zijn gebaseerd op een waargebeurd verhaal, was de film fictief, afgezien van de misdaden van Leatherface die heel losjes werden geïnspireerd door een echte crimineel. Wanneer Disney een biopic uitbrengt, verwachten de meeste kijkers natuurlijk dat die film een stuk nauwkeuriger is. Het blijkt echter dat de geliefde Disney-film Remember the Titans vol leugens zit.
Onthoud de minder belangrijke misleidingen van de Titans
Volgens recente berichten wil Margot Robbie graag Britney Spears spelen in een biopic. Als Robbie ooit haar wens zou krijgen, zouden fans graag een film zien die de tijdlijn van bepaalde gebeurtenissen comprimeerde en gebeurtenissen in het leven van Spears uitsluit die niet integraal deel uitmaakten van haar verhaal. Evenzo, toen de mensen die Remember the Titans maakten, het script van de film uitwerkten, namen ze een aantal begrijpelijke vrijheden. Dat gezegd hebbende, veel fans zouden erg verdrietig zijn als ze zouden horen over enkele van de minder belangrijke misleidingen die Remember the Titans bevatte.
Zoals fans van Remember the Titans ongetwijfeld zullen weten, is een van de meest ontroerende relaties die assistent-coach Bill Yoast deelt met zijn voetbalsuperfandochter Sheryl. Helaas is de weergave van die vader-dochterrelatie in de film echter buitengewoon bedrieglijk. Sheryl was bijvoorbeeld niet het enige kind van Bill, want hij was een vader van vier kinderen en hij vertelde producer Jerry Bruckheimer zelfs dat hij gek was om zijn andere kinderen te laten wissen. Bovendien gaf Sheryl, in tegenstelling tot de afbeelding van haar in de film, niet veel om voetbal in het echte leven.
Naast al het bedrog dat Sheryl omringde, veranderde Remember the Titans' afbeeldingen van gebeurtenissen de geschiedenis op een andere manier die er niet zoveel toe deed. Als coach Boone bijvoorbeeld aan het einde van een wedstrijd een banaan naar zijn rivaal, coach Tyrell, gooit, is dat nooit gebeurd. Het is ook vermeldenswaard dat Ronnie "Sunshine" Bass een uitzondering heeft gemaakt om te worden afgebeeld als een over-the-top hippie. Bovendien is al het gepraat van de Virginia High School Hall of Fame in Remember the Titans nergens op gebaseerd, aangezien dat niet bestond toen de gebeurtenissen in de film plaatsvonden.
Onthoud dat de Titans logen over racisme
In de jaren sinds Remember the Titans werd uitgebracht, is het een van de meest geliefde sportfilms aller tijden geworden. Daar zijn natuurlijk veel redenen voor, waaronder geweldige prestaties en geweldige sportacties. De belangrijkste reden waarom kijkers de film zo waarderen, is echter het inspirerende verhaal van de film over uitzonderlijke coaches en jonge atleten die de verdeeldheid van racisme overwinnen. Met dat in gedachten is het verbijsterend om te horen dat Remember the Titans uit alle verhalen het racisme waarmee het team in het echte leven werd geconfronteerd, enorm overdrijft.
Natuurlijk zit iedereen die probeert te doen alsof er tijdens het voetbalseizoen van 1971 geen racisme was in Alexandrië, er vol van. Echter, op basis van de verhalen van mensen die in de stad woonden die Remember the Titans in die tijd weergeeft, waren de dingen meestal harmonieus. Bijvoorbeeld voormalig T. C. Williams-student Adrienne T. Washington schreef over haar ervaring in de Washington Times. "Het rode letterjaar van de film - 1971, toen de middelbare scholen werden geconsolideerd na nog meer federale druk - kwam een half decennium nadat velen van ons een pad hadden gesmeed voor de harmonieuze interraciale relaties die de film belicht."
Toen hij een commentaartrack van Remember the Titans opnam, onthulde de echte Bill Yoast dat T. C. Williams was niet volledig gescheiden vóór het schooljaar van 1971. Bovendien sprak Titans quarterback Ron "Sunshine" Bass met de Greenville News over de realiteit van de raciale spanningen in Alexandrië in 1971. "Ze (de film) hadden een gemeenschap die zwart en wit was verdeeld, en dat was echt niet zo in Alexandrië in 1971." Eindelijk een T. C. De leraar van Williams, Patrick Welsh, sprak met de Washington Post over hetzelfde onderwerp. "Mijn vriend Bill Yoast… vertelde me dat Disney vrijheden had genomen met de feiten, wat een oververhitte sfeer van raciale vijandigheden en angsten op school en in de gemeenschap suggereerde die gewoon niet had bestaan."
Bovenop al die citaten zijn er nog andere basisfeiten over het racisme in Alexandrië in 1971 waar Remember the Titans over loog. De Titans speelden bijvoorbeeld tegen andere gedesegregeerde voetb alteams. Nog erger was dat er geen protesten waren buiten T. C. Williams op de eerste schooldag.
