Rappers hebben, net als elke andere baan, een paar slechte dagen op kantoor. Alle rappers die we in deze lijst noemen, zijn een van de beste aller tijden die ooit de microfoon hebben aangeraakt, maar ze zijn niet immuun voor een paar vreselijke projecten in hun discografiecatalogus. We hebben de Rap God, twee Kings of New York, de Good Doctor of Hip-hop, de meest productieve schrijver van 's werelds meest gevaarlijke groep, de verhalenverteller van de rap en vele anderen op deze lijst.
Maar dat gezegd hebbende, het laten vallen van een of twee vreselijke albums ontneemt hun plaats niet van hiphop's Mount Rushmore, omdat hun erfenis en impact voor altijd leven en een paar vlekken op hun discografie hen geen pijn zullen doen. We tellen onze keuzes af van enkele van de matte projecten van geweldige rappers, van Eminem, Kanye West, Lil Wayne en anderen.
12 Eminem - Revival
2017 is een van de 'raarste' jaren uit de carrière van Eminem. Tijdens de laatste fase van zijn carrière greep Eminem nog steeds de oren en slaagde erin alle ogen op hem gericht te krijgen. Helaas hielpen zijn BET Awards anti-Trump freestyle en voortdurende bash tegen de Amerikaanse president hem niet om Revival een boost te geven. Gevuld met popfillers, halfbakken rockproductie en melige teksten, volgens Eminem's standaard, was Revival een ondermaats album op zijn best.
Echter, zonder Revival, laten we toegeven dat we Eminem nooit uit zijn comfortzone zouden zien stappen op de volgende twee albums, Kamikaze en Music to be Murdered By.
11 Kanye West - Jezus is koning
Fans waren meer dan enthousiast over Yandhi, waarschijnlijk het meest gehypte tot nu toe gesloopte album van Kanye West. In plaats daarvan hebben we Jesus Is King: een half uur van Kanye West's verzameling van rommelig 'spiritueel ontwaken'. Het is niet teleurstellend; het is Kanye's slechtste album.
"Als West echt, echt geloofde dat het iemands - ieders - onsterfelijke ziel zou kunnen redden", schreef Brendan Klinkenberg van Rolling Stone, "dan zou je willen dat hij wat harder zijn best had gedaan."
10 Jay-Z - Kingdom Come
Jay-Z kwam van de heuvel, niet met pensioen, en gaf ons een flauw comeback-album, Kingdom Come. Helaas konden de legendarische producers Dr. Dre en Just Blaze dit album niet van zijn gênante lot redden.
Geloof ons niet op onze woorden, neem Jay-Z, die Kingdom Come onderaan zijn catalogus rangschikte en zei: "First game back, don't shoot me."
9 50 Cent - Dierenambitie: een ongetemd verlangen om te winnen
50 Cent's Get Rich or Die Tryin'-dagen zijn allang voorbij. Natuurlijk, hij heeft nog steeds honger als altijd, maar hij is niet langer meneer I-Got-Shot-Nine-Times-But-I-Survived. Het verhaal is in de loop van de tijd uitgestorven en hij verliet Shady Records om zich bij Caroline te voegen, maar hij vertelt nog steeds hetzelfde oude verhaal over Animal Ambition. Vergeleken met de fantastische verkopen van Get Rich wist Animal Ambition in de eerste week slechts 46.000 verkopen te scoren. 50 is misschien rijk, en hij ziet de noodzaak niet om te sterven, maar laten we eerlijk zijn: we hopen dat hij het nog steeds probeert.
8 Lil Wayne - Wedergeboorte
Lil Wayne is ongetwijfeld een van de besten om met zijn muziek te experimenteren. Terug in zijn bloeitijd sprong hij op ieders liedjes uit elk genre, van reggae tot pop, en helaas is dit het gewoon niet. Rebirth is gewoon een absurde shlock-rockplaat, waarvan Eminem en Nicki Minaj het album niet in hun eentje konden redden.
7 Dr. Dre - The Aftermath
Dr. Dre stond aan de top van de wereld voordat hij Suge Knight's Death Row Records verliet. Zijn debuutalbum, The Chronic, was een klassieker en een enorm succes. Samen met Snoop Dogg en Tupac Shakur werden Death Row-artiesten het meest 'niet te stoppen' trio met Suge Knight als hun hoofdcoach.
Toen het achter de schermen gewelddadig werd, wilde Dre vertrekken om zijn 'eigen ding' te beginnen: Aftermath Entertainment. Hij introduceerde zijn nieuwe label aan de wereld met een verzamelalbum, Dr. Dre Presents: the Aftermath, maar het kreeg verschrikkelijke ontvangsten van critici en hiphopfans.
6 Nas - Nastradamus
Nas benaderde zijn vierde studioalbum, Nastradamus, met getalenteerde producers als Timbaland en DJ Premier. Nastradamus debuteerde op nummer 7 op de Billboard 200-hitlijst en was een verwarrende poging en aanzienlijk Nas' zwakste project. Kevin Powell van Rolling Stone verwoordde het het beste: "Op Nastradamus wordt Nas heen en weer geslingerd tussen sociaal bewuste teksten en de angst zijn gettopas te verspelen als hij over iets anders rijmt dan chaos, moord en geld."
5 Ice Cube - I Am The West
Wie had gedacht dat we Ice Cube zouden zien gekleed gaan als een premiejager uit het Wilde Westen-tijdperk op een albumhoes? I Am the West werd onafhankelijk van Cube's eigen Lench Mob Records uitgegeven en met zijn eigen zoon. O'Shea Jackson Jr. (OMG), Young Maylay, Doughboy en anderen.
"Waar N. W. A. heeft de standaard gevormd voor no-nonsense afbeeldingen van het leven in de binnenstad, waardoor Ice Cube's naam in het proces is ontstaan, hij is niet langer de voorhoede van de evolutie van hiphop", schreef Adam Kennedy van de BBC. "De wrede zou zelfs kunnen beweren dat hij dat niet heeft gedaan. t bracht sinds het begin van de jaren negentig een essentieel album uit. Hoewel de leider is opgeslorpt door het peloton, gaat I Am the West tenminste niet ten onder zonder een mondig gevecht."
4 Drake - Bekeken
Het v alt niet te ontkennen dat Views enkele van de meest memorabele Drake's knallers heeft voortgebracht: Hotline Bling, One Dance en Controlla, maar hij lijkt zichzelf niet sonisch uit te dagen op het album.
We zeggen echter niet dat dit een slecht album is, maar het is meer het slechtste album van zijn catalogus zonder samenhangende thema's. Er werden meer dan 5 miljoen exemplaren verkocht.
3 Snoop Dogg - Gereïncarneerd
Is het zelfs een reïncarnatie als het amper meer dan een jaar heeft geduurd? Herinnert iemand zich ook het reggaetijdperk van Snoop Dogg toen hij zijn naam veranderde in Snoop Lion en DJ Snoopadelic? Ja, dat dachten we ook. Hoewel het een Grammy-nominatie voor Beste Reggae Album behaalde, was Reincarnated op zijn best gemakkelijk te vergeten.
2 T. I - Geen genade
Na de terugkeer van T. I. na 11 maanden gevangenisstraf, was hiphop verheugd om de nieuwe T. I. In een interview beloofde de rapper dat de volgende plaat "agressiever" en "hard als klassieke T. I." zou zijn. In plaats daarvan, T. I. leunde zwaar op de kenmerken van No Mercy: Drake, Christina Aguilera, Eminem, Chris Brown, Kid Cudi, Kanye West en anderen.
1 Kendrick Lamar - The Kendrick Lamar EP
Ten slotte hebben we The Kendrick Lamar EP. Nogmaals, we zeggen niet dat het een slechte plaat is, maar eerder de zwakste schakel van de discografie van de artiest. Op de Kendrick Lamar EP verliet Kendrick zijn K-Dot-naam, en het resultaat is 62 minuten jonge en hongerige Kendrick die pure bars spuwt, maar nog steeds geen originele stem en stijl heeft.
