Tijdens de Academy Awards 2020 waaide er een wind van verandering door de hele Hollywood-arena. Parasite, een Zuid-Koreaanse film van regisseur Bong Joon-ho, werd de eerste niet-Engelse film die de titel Best Picture droeg. Bong won ook twee Oscars, voor Beste Regisseur en Beste Originele scenario. De film bekroonde het allemaal door extra trofeeën mee naar huis te nemen, voor beste productieontwerp, beste filmmontage en internationale speelfilm.
Het was de beste vertoning bij de Oscars door een buitenlandse film in de geschiedenis.
Wereldwijde lof voor 'City Of God'
Dingen waren aanzienlijk anders aan het begin van de eeuw. In 2002 stormde de Braziliaanse misdaadfilm City of God (Cidade de Deus in het Portugees) de wereld in. In 2003 werd de film gepresenteerd als de Braziliaanse inzending voor de beste niet-Engelstalige film, maar hij haalde de definitieve lijst met genomineerden niet.
2004 was echter een heel ander verhaal. City of God eindigde met vier nominaties in de hoofdcategorieën: Beste Regisseur (Fernando Meirelles), Beste bewerkte scenario (Bráulio Mantovani), Beste Cinematografie (César Charlone) en Beste Filmmontage (Daniel Rezende).
Hoewel ze geen van deze prijzen mee naar huis namen, was het toch een moment van groot succes voor de makers van de foto.
Dus, in een tijd waarin buitenlandse films waarschijnlijk niet zo herkend zouden worden, wat onderscheidde City of God echt?
Aangepast van een succesvolle roman
Het belangrijkste onderdeel van elke succesvolle film of tv-serie is het verhaal. In die zin had City of God een grote voorsprong. Scenarioschrijver Bráulio Mantovani bewerkte het scenario voor de film uit de gelijknamige roman van de Braziliaanse Paulo Lins uit 1997.
Het boek is het enige gepubliceerde werk van Lins, maar het wordt geprezen als een van de beste literaire stukken uit Brazilië. Een recensie uit 2006 van The Guardian prees de levendige, bloederige en aangrijpende verhalen in het boek en beschreef het als "Een ansichtkaart van de hel."
Zelfs meer dan een fantasierijke geest, wordt een goed verhaal versterkt door de levensechte elementen die de wereld waarin het zich afspeelt inspireren. Cidade de Deus is in feite de naam van de favela (een soort lage-inkomensbuurt) waar Lins opgroeide. Het verhaal zelf is fictief, maar het speelt zich af in deze zeer reële wereld van misdaad en bendes.
Hoogwaardige productiewaarde
Afgezien van het krachtige verhaal, was de productiewaarde van de film van zo'n hoog niveau dat het nog steeds een veelgebruikte referentie is in filmscholen over de hele wereld.
Een andere, recentere recensie prees het werk van regisseurs Meirelles en Kátia Lund en zei: "De stijl van Meirelles en Lund is cruciaal voor het creëren van deze authenticiteit en is ingebed in de kern van de film: de documentaire-achtige benadering, de samba-score en het heldere palet correleren allemaal om deze opvallende perceptie van Brazilië te leveren."
Een aspect van City of God dat misschien wordt onderschat, is het feit dat het het grote doorbraakmoment was voor de nu wereldberoemde Alice Braga. Ze speelde de liefdesbelang van Rocket, een fotograaf wiens wereldbeeld het perspectief biedt waardoor het verhaal wordt verteld.
Braga ging verder met mensen als Will Smith in I Am Legend en is nu ook synoniem met Teresa Mendoza, haar personage in de USA Network-serie Queen of the South.
