Chandler Bing weet weinig, hij inspireerde The Marvel Cinematic Universe's eerste grote stap in het televisiegenre. Beweren dat het geliefde Friends-personage, of de acteur die hem speelde, de reden was voor WandaVision, zou volkomen onjuist zijn. Maar een heel specifieke aflevering van televisie waarin Matthew Perry ooit speelde, inspireerde in feite een enorm element van de Disney+-serie en het verloop van de hele show.
Het begon allemaal met de invloed van WandaVision's sitcom
De meeste fans van WandaVision zijn al op de hoogte van alle klassieke sitcom-invloeden. De meeste van de beste afleveringen van de serie voelen zich immers rechtstreeks getild uit shows als I Love Lucy en Leave It To Beaver. Hoewel WandaVision zeker enkele fouten had, profiteerde de show enorm van deze invloed. Maar om tot de ware inspiratie voor de show te komen moest organisch gebeuren.
In een interview met Rolling Stone legde Kevin Feige, president van Marvel Studios, uit hoe hij en zijn team het verlangen hadden om Elizabeth Olsens Scarlett Witch-personage dieper te verkennen. Gezien de krachten van het personage en de conflicten waar ze in de strips in terecht is gekomen, was ze een uitstekende bron voor creatieve inspiratie.
Voor Kevin Feige gold hetzelfde voor Paul Bettany's personage Vision, vooral omdat de stripreeks 'Vision' uit 2016 al een tijdje op zijn bureau had gestaan. Maar hoewel Kevin beide Marvel-personages wilde verkennen, wist hij niet precies hoe hij dat wilde doen. Maar op een dag sloeg de inspiratie toe…
"In die tijd stonden we onder grote druk om Infinity War en Endgame af te werken", zei Kevin Feige tegen Rolling Stone."En terwijl we in Atlanta waren om die twee films samen op te nemen, was er een kabelkanaal in het hotel waar ik verbleef dat elke ochtend Leave it to Beaver and My Three Sons had."
In het begin gaf het kijken naar deze oude klassieke sitcoms Kevin veel troost, maar al snel brachten ze hem ook op het idee om zijn Wanda en Vision-show in een sitcom te draaien.
"Ik begon gefascineerd te raken door het idee om met dat genre te kunnen spelen op een manier die zowel wat we doen bij Marvel ondermijnt als wat die shows waren. Rond diezelfde tijd, [toen-CEO van Disney] Bob Iger vertelde ons over Disney+ en zei: 'We willen dat Marvel Studios programma's gaat maken.' En ik dacht: "Oh, dus nu heb ik een kans om niet alleen dit spul rond mijn hoofd te laten rammelen. We kunnen hier echt iets van maken." We pitchten het aan Paul en Lizzie. We begonnen te werken met een creatieve executive bij Marvel genaamd Brian Chapek, en toen nam [executive producer] Mary Livanos het op zich, gewoon om het uit te werken: 'Kan dit iets zijn?' Toen haalde Mary [hoofdschrijver] Jac Schaeffer binnen, en we huurden [regisseur] Matt Shakman in, en de rest is geschiedenis."
Voor Kevin was het idee van de valse troost die televisie kijkers biedt, iets dat hem echt intrigeerde. Het was ook iets dat het zaad van de show water gaf die te maken had met het verdriet dat Wanda had gevoeld om het verlies van zowel haar broer, Pietro, als de liefde van haar leven, Vision.
"Onze vroege gesprekken gingen over Wanda die geen tijd had om te verwerken wat er met haar in de films is gebeurd, maar voortdurend verder moest gaan in deze actievolle scenario's", zei Jac Schaeffer, de hoofdschrijver van de show, tegen Rolling Steen. "We spraken over hoe geïsoleerd ze is, dat ze haar broer verliest en vervolgens naar een nieuw land verhuist, en dan deze verschrikkelijke fout maakt in Lagos. En dan verliest ze Vision, de enige connectie die ze had. Mijn oorspronkelijke pitch was uitgestippeld om de stadia van verdriet. En dat zou worden gekoppeld aan de sitcoms en gekoppeld aan haar prestaties en haar motivatie en een bepaalde aflevering. Dus de finale was altijd, zoals, oplopend in de richting van acceptatie."
Waar Matthew Perry in het spel komt
Hoewel er veel te doen was, was er een Matthew Perry-verhaalboog uit een klassieke sitcom nodig om alle ideeën waaruit WandaVision bestond samen te brengen. Deze verhaallijn maakte deel uit van een 'heel speciale aflevering' die het sitcomformaat op zijn kop zette.
"In mijn oorspronkelijke pitch was er het idee dat we in de sitcoms zouden beginnen, dat we verschillende afleveringen achter elkaar zouden hebben die erg verankerd waren in de wereld en de toon, maar dat de waarheid van het scenario zou aan de randen rafelen, "legde Jac Schaeffer uit. "En het gevoel van 'heel speciale afleveringen' was iets waar ik vanaf dag één naar op zoek was. Met een sitcom, met komedies, sluiten de makers een pact met het publiek dat je in een veilige ruimte bent. Alles wordt opgelost. En deze afleveringen breken daarmee en schenden die overeenkomst. Ik herinner me ze in mijn lichaam. Ik herinner me het zieke gevoel dat ik zou hebben. Degene waar ik altijd naar toe ga in mijn gedachten is wanneer Carol Seaver's vriend stierf op Growing Pains - het was Matthew Perry, eigenlijk, die hem speelde."
Het moment waarop het personage van Matthew Perry stierf in Growing Pains veranderde de regels van het sitcom-universum. Dingen zijn niet gelukt. En dit was de enorme onthulling aan het einde van WandaVision. Uiteindelijk bouwde alles in de show ernaartoe.
Wie wist dat Matthew Perry ongewild het hart en de ziel zou inspireren van waar WandaVision echt over ging.
"[De Matthew Perry-aflevering] was zo schokkend en verkeerd en zo'n verraad aan de overeenkomst die de show heeft met het publiek," vervolgde Jac. "Ik had zoiets van, 'Dat is wat ik wil doen! Ik wil dat gevoel met opzet najagen. Ik wil onze overeenkomst met het publiek schenden en hen dat freaky, zieke gevoel geven, want dat is wat Wanda ervaart."
