Hoe Donald Trump onbedoeld de beste X-Men-film inspireerde

Inhoudsopgave:

Hoe Donald Trump onbedoeld de beste X-Men-film inspireerde
Hoe Donald Trump onbedoeld de beste X-Men-film inspireerde
Anonim

Kunst is inherent politiek. Maar goede kunst maakt haar politieke uitspraken bijna onzichtbaar. Alleen bij nadere analyse of met een bijzonder scherp oog kan men de ware betekenissen of allegorieën achterhalen die door de maker zijn bedoeld. Aan de andere kant heeft de beste kunst de neiging om gewoon vragen te stellen. Het schrijven van een verhaal (in het geval van een film) is de manier waarop een schrijver probeert te worstelen met de grote vragen van het leven. Er wordt zelden een concreet antwoord gevonden, alleen een goede richting om in te slaan. Maar iemand die zo verdeeldheid zaait als voormalig president Donald Trump heeft niet bepaald iemand in het politieke spectrum geïnspireerd om genuanceerde kunst te maken.

Misschien is de enige uitzondering hierop South Park, dat per ongeluk werd gewijzigd door de voormalige president. Aan de andere kant had Trump een verrassende en zeer onbedoelde invloed op wat velen beschouwen als de beste X-Men-film voorafgaand aan hun betrokkenheid bij het Marvel Cinematic Universe.

Hoe Donald Trump onbedoeld de betekenis van Hugh Jackman's Logan veranderde

Logan wordt absoluut beschouwd als een van de beste, zo niet DE beste, films in het X-Men-universum. Een van de redenen is hoe de James Mangold-film op elegante wijze problemen uit de echte wereld aanpakt in het gegronde en gewelddadige slotverhaal van Wolverine van Hugh Jackman. Een van de relevante en controversiële lopende kwesties in Amerika waar Logan op gezinspeelde, was de aanhoudende crisis aan de grens tussen de VS en Mexico.

Natuurlijk heeft de voormalige president zichzelf herhaaldelijk in het nauw gedreven vanwege zijn kijk op en aanpak van de grenscrisis. Om nog maar te zwijgen van het feit dat het een van de meest prominente kwesties was waar hij op afkwam. Maar in het interview van James Mangold in 2017 met Vulture beweerden de schrijver en regisseur dat hij niet probeerde een verwijzing naar Trump te maken in Logan. Het gebeurde gewoon. In feite heeft James de film aanvankelijk niet op de grens tussen de VS en Mexico geplaatst.

"Toen ik voor het eerst begon te schetsen wat het verhaal zou zijn, was het eerste wat ik deed Charles in een verlaten bourbonfabriek in Kentucky stoppen," legde James uit aan Vulture. "Hij woonde in een tank van een distilleerderij. En toen was er een moment dat ik het naar de grens verplaatste. Ik denk dat het politieke toneel op dat moment me al beïnvloedde; het gevoel van Amerika in een soort omwenteling. Ik schreef eerst de verhaal eind 2013 of eind 2014, maar ik denk dat ik het ergens in 2015 naar de grens met Texas heb verplaatst. Dus op mechanisch vlak zoek je naar bestemmingen en vertrekpunten - bestemmingen die heel schoon zijn en enige waarde hebben voor de plot. Plotseling is het een soort van grens naar grens rennen, zoals een Huck Finn die achteruit rent. Dat leek me heel logisch. Ik had niet verwacht dat Trump het presidentschap zou winnen."

Toen Trump het presidentschap won, was een groot deel van Logan klaar en volledig vergrendeld. Onbedoeld werd het een ietwat subtiele protestfilm tegen zijn specifieke grensbeleid. Maar James beweert dat dit meer te maken heeft met wat de X-Men-strips altijd zijn geweest dan met persoonlijke gevoelens die hij al dan niet heeft.

"X-Men-films in het algemeen en de beste westerns, heroïsche films van welke aard dan ook, hebben altijd geprofiteerd van iets dat op dat moment in de cultuur gaande was. Voor mij is het gevoel van nationalisme en angst van mensen die Ander leek heel goed te passen in een X-Men-idee."

Waarom James Mangold X-23 een Latina meisje maakte

Tijdens het Gier-interview van James Mangold werd hem gevraagd waarom hij ervoor koos om Logan's "dochter", Laura (AKA X-23), Spaans te maken. Waarom hij deze creatieve keuze maakte, gaf hij geen duidelijk antwoord. Haar land van herkomst is niet precies duidelijk noch consistent in de X-Men-strips, dus het lijkt erop dat James deze keuze heeft gemaakt met de bedoeling het relevant te houden voor het Trump-tijdperk.

X-Men en de strijd van de mutanten is altijd een metafoor geweest voor de burgerrechtenbeweging en voor de groeiende verspreiding van antisemitisme over de hele wereld. Niet alleen zijn professor Charles Xavier en Magneto ruwweg gebaseerd op respectievelijk Martin Luther King Jr. en Malcolm X, maar Magneto is een overlevende van de Holocaust. De strips, de tv-shows en de films duiken allemaal in de thema's racisme en vooroordelen. De volgende stap zetten naar vreemdelingenhaat is gewoon logisch, vooral in zo'n politiek geladen tijd als 2017 (of nu).

Hoewel Lara, gespeeld door Dafne Keen, een Latina-meisje, al dan niet een politiek statement was, voelt het zeker als één. Maar dit was niet James' focus. In plaats daarvan wilde hij de logische volgende (en laatste) stap zetten voor het Wolverine-personage. Dat betekende dat hij hem moest koppelen aan iemand die vertegenwoordigde waar hij bang voor was…

"Waar is Wolverine het meest bang voor? En het is geen superschurk. Het is niet het einde van de wereld en het is zeker niet het einde van zijn leven. Dus wat is het dan? Het is intimiteit of liefde,' legde James uit. 'Dus als dat is waar hij het meest bang voor is, dan moet je een film maken waarin hij daarmee wordt geconfronteerd en de truc is, als je er een film van maakt over romantische liefde, die in sommige zoals ik deed in The Wolverine, is het te gemakkelijk om uit elkaar te gaan. Maar je kunt niet scheiden van een kind. En je kunt niet scheiden van een vader. Ze zijn er voor altijd. Dus plotseling was ik in zekere zin een soort disfunctioneel - maar echt - kerngezin aan het bouwen waar hij een patriarch is die plotseling zorgt voor wat zijn patriarch in nood was en geconfronteerd werd met een kind. En geen tiener, maar een echt kind. Maar er zijn veel films geweest waarin een duistere held vastzat met een bijdehand, vroegrijp kind. Dus [co-schrijver] Scott Frank en ik waren op zoek naar manieren om hun relatie te ondermijnen, en [de Spaanse] taal werd een van hen."

Logan is uiteindelijk een politieke film. Maar niet een die kijkers over het hoofd slaat met propaganda. In plaats daarvan pakt het het controversiële onderwerp vreemdelingenhaat aan door middel van de niet-gerelateerde angsten van de hoofdpersoon. Misschien is dit de reden waarom iedereen, met welk perspectief dan ook, iets leuks kan vinden aan Logan. En misschien kan de diepere betekenis ervan ons allemaal helpen een meer empathisch perspectief op het onderwerp te vinden.

Aanbevolen: