Little Fires Everywhere: drie woorden die emotie opwekken en rillingen over de rug doen lopen. Celeste Ng's boekaanpassing naar het grote scherm, heeft het internet stormenderhand veroverd en heeft kijkers met ontzag achtergelaten en willen meer. De show geeft kijkers inzicht in wat het betekent om moeder te zijn en hoe de een door de ander wordt ervaren. Little Fires Everywhere begint en eindigt met een brand die eind jaren '90 plaatsvindt in Shaker Heights, OH. Lezers leren over de brand en het boek gaat terug op een jaar in het verleden waar een moeder (Mia) en haar dochter (Pearl) een appartement huren van een andere familie (The Richardson's). Het kleine gezin vestigt zich en begint hun nieuwe leven in de buitenwijk. De Richardson's belichamen de Amerikaanse droom, ondanks de loerende troebele wateren die beneden verborgen zijn.
Volgens NPR is “Little Fires Everywhere een verhaal over botsingen. Mia (Kerry Washington) en Pearl (Lexi Underwood) komen in botsing met de rijke Elena Richardson (Reese Witherspoon.) Ze raken verstrikt in Elena en haar man en vier kinderen, en uiteindelijk kunnen zelfs hun vrienden elkaar niet ontwijken.” Het grootste deel van het verhaal gaat over het emotionele leven van de kinderen van Elena en Mia. Mia maakt zich zorgen dat Pearl een beetje teveel van Richardson's houdt en is van streek omdat ze veel tijd in hun extravagante huis heeft doorgebracht. Uiteindelijk wordt Elena moeilijker aardig te vinden en wordt ze ronduit verschrikkelijk.
Spanningen lopen op en "de eerste zeven afleveringen bouwen en bouwen de druk op en tussen al deze personages en de werelden die ze bewonen. Pearl en Izzy Richardson voelen zich afgewezen door hun moeders; Elena en Mia voelen zich weggeduwd door hun dochters. Trip en Moody Richardson hebben verschillende gehechtheden aan Pearl en verschillende manieren om haar goed en slecht te behandelen.” Een groot deel van de serie richt zich op moederschap, draagmoederschap en gehechtheid, en het begint vanaf de allereerste aflevering. Volgens Huffpost "bonkt Mia in tranen op haar raam en schreeuwt "Je bent van mij!" aan haar dochter, Pearl, terwijl de tiener in de armen van een andere moeder wordt gelokt. Het is maar een moment uit Mia's nachtmerrie, maar het is verpakt in de zeer reële angst dat haar dochter niet van haar is en op elk moment van haar kan worden afgenomen.'
Mia is erg bezorgd over het feit dat ze denkt dat ze Pearl elk moment kan verliezen. Mia raakte erg gehecht aan het kind dat ze droeg voor een ander stel (The Ryan's). Ze rende uiteindelijk weg met het kind om haar op te voeden, een laag van onzekerheid toevoegend aan haar relatie met Pearl. Dat is precies de reden waarom dit traditionele draagmoederschap, waarbij het eigen ei van de draagmoeder wordt gebruikt, sinds de jaren tachtig, toen Mia zwanger was, grotendeels is verboden. Dr. Jane Frederick, een vruchtbaarheidsreproductieve endocrinoloog in Californië, rapporteerde aan Huffpost dat traditionele draagmoeders zoals Mia vaak meer geïnvesteerd en emotioneel betrokken zijn dan draagmoeders (eieren en sperma worden afgenomen van beoogde ouders). Studies hebben aangetoond dat het moeilijker is om emotioneel afstand te nemen van een kind dat negen maanden in hun lichaam groeide.
Uiteindelijk komt Elena achter Mia's verleden en houdt ze haar verantwoordelijk voor haar daden. Ze weigert te accepteren dat Pearl haar dochter is en hoe dat aspect haar draagmoederschap heeft bemoeilijkt. De lijnen vervagen wanneer de genetische rechten rond traditioneel draagmoederschap ook de reden kunnen zijn waarom draagmoederschap de voorkeur heeft. Het proces duurt lang en eist fysiek en emotioneel zijn tol. Zoals Little Fires Everywhere laat zien, kreeg Mia geen begeleiding, stond ze er financieel alleen voor en was ze voor het eerst moeder bovenop al het andere. Maar iemand als Mia, die jong, alleen en in een precaire positie was - zelfs zonder de steun van haar ouders - ontwikkelde een band met de baby, die veranderde in een dringende liefde. Net als veel andere moeders was ze vastbesloten om haar te beschermen, wat haar ertoe bracht om de paar maanden te verhuizen om het oordeel van mensen als Elena te vermijden, die haar niet anders kan zien dan een ongeschikte moeder.'
Little Fires Everywhere komt tot de conclusie dat moeders zoals Mia, die als buitenstaanders worden gezien, zich nog steeds aan maatschappelijke wetten moeten houden en in een wereld moeten leven die voortdurend op haar tekortkomingen wijst. Aan het eind van de dag is de grote vraag waarmee deze serie kijkers laat spelen, 'wat maakt een moeder, een moeder?' Is het genetica, is het liefde, of ligt het in een grijs, meer duister gebied… misschien een dat is voor interpretatie vatbaar. Is iemand moeder omdat ze een kind hebben gebaard? Hoe zit het met een vrouw die een kind uit het buitenland adopteert? Is ze nog steeds geen moeder? De show spoort kijkers aan om hun standpunten te veranderen en het moederschap anders te bekijken. Misschien is er niet maar één manier waarop een vrouw moeder kan zijn en zichzelf moeder kan noemen… misschien zijn er veel, en dat is waar deze serie het bewustzijn over wil vergroten.
