Als het gaat om het maken van komische films, hebben maar weinig mensen het zo gedaan als Will Ferrell in Hollywood. De man heeft een heleboel hitkomedies die hij tot leven heeft helpen brengen, en ze hebben er allemaal toe bijgedragen dat hij een van de grootste sterren van zijn tijd werd. Hij domineert misschien niet de kassa zoals hij eerder had, maar Ferrells plaats in de geschiedenis is gecementeerd.
In de jaren 2000 hielp Ferrell met het schrijven van een kleine film genaamd Anchorman, en de film was een enorme hit met een geweldige cast. Steve Carell leverde een gedenkwaardige uitvoering in de film, en uiteindelijk onthulde hij dat een van de beroemdste regels van zijn personage er een was die hij daadwerkelijk had geïmproviseerd.
Laten we eens luisteren naar wat Carell te zeggen had over de beroemde Anchorman-regel die hij improviseerde.
'Anchorman' was een enorme hit
In 2004 werd Anchorman: The Legend of Ron Burgundy uitgebracht in de bioscoop, en de Will Ferrell-film kon de goederen afleveren op weg naar een financieel succesvolle film. De film was een showcase voor geweldig komisch talent, en de cast kon schitteren terwijl ze aan een hilarisch script werkte.
Namen als Will Ferrell, Steve Carell, Paul Rudd, David Koechner en Christina Applegate schitterden allemaal in de film, en met zoveel talent aan boord was het praktisch onmogelijk om te falen. Gelukkig hebben deze artiesten allemaal maximale inspanning geleverd tijdens het filmen, en hebben ze geholpen om van Anchorman een klassieker te maken.
Het script, dat is geschreven door Will Ferrell en Adam McKay, heeft zeker de basis gelegd voor wat komen gaat, en McKay's briljante werk achter de camera zorgde echt voor de best mogelijke opnames voor de film. In plaats van de acteurs alleen maar te dwingen zich perfect aan het script te houden dat hij en Ferrell hadden geschreven, was McKay meer dan bereid om de cast wat plezier te laten improviseren.
De cast kon behoorlijk wat improviseren
Veel filmmakers willen graag dat hun acteurs zich aan het script houden en hun tekst perfect voorlezen, maar er zijn er die veel flexibeler zijn als het gaat om wat ze kiezen om te filmen. Er zijn zelfs filmmakers die het gebruik van improvisatie tijdens het filmen echt aanmoedigen, omdat dit een geweldige manier kan zijn om hilarische dialogen te krijgen die anders niet in de film zouden zijn beland.
Volgens IMDb: "Veel van de acteurs en actrices waren goed in improvisatie. Ze deden soms wel 20 verschillende versies van reactielijnen, waarbij ze het eerste probeerden dat in hun hoofd opkwam."
Dat zijn veel takes om een enkele regel dialoog te krijgen, maar het is duidelijk dat de cast een aantal geweldige ideeën had voor improvisatie die hielpen om de film zo grappig mogelijk te maken. Improvisatie is enorm onvoorspelbaar en dit kan verbluffende resultaten opleveren als het door de juiste mensen in het juiste project wordt gedaan.
De improvisatie die in Anchorman werd gebruikt, hielp de film een klassieker te worden en maakte zelfs plaats voor een van de meest geciteerde regels uit de hele film.
"I Love Lamp" was geïmproviseerd
Dus, welke beruchte regel uit de film werd geïmproviseerd door Steve Carell? Het bleek een regel te zijn die mensen al een tijdje citeren.
"Adam zei: 'We zouden meer regels voor je moeten hebben, maar we hebben er geen op de pagina.' Hij zei letterlijk: 'Zeg gewoon iets', en toen kwam 'Ik at een grote rode kaars ' [en] 'Ik hou van lamp.' Het 'ik hou van lamp'-ding was gewoon ik aan het einde van een scène die naar een lamp staarde en ik zei: 'Ik hou van lamp' en [Ferrell] pakte het op en zei: ' Je zegt alleen maar dingen waar je naar kijkt,' zei Carell.
Het leek op dat moment misschien volkomen dwaas, maar Carell deed het uitstekend met zijn levering en maakte optimaal gebruik van zijn kans om te improviseren. Het is cool om te horen dat Will Ferrell het oppikte en kon spelen met wat Carell net had gedaan. De regel heeft de film gehaald en de rest is geschiedenis.
Anchorman is nog steeds een film waar veel mensen van houden, en het ongelooflijke werk van de acteurs is grotendeels de reden waarom het zijn nalatenschap heeft behouden. De tweede film was misschien niet in staat om dezelfde hoogten te bereiken bij de eerste, maar dit deed weinig af aan de erfenis die de eerste film jaren eerder voor zichzelf had opgebouwd.
