Er zijn altijd slechte films geweest en zullen altijd blijven. Maar wanneer een franchise zo geliefd als Star Wars zo hard flopt als Rise Of Skywalker deed, is er een probleem. Het zogenaamde 'laatste hoofdstuk in de Skywalker-saga' zou fans ongetwijfeld teleurstellen. Er zijn maar weinig finales die voldoen aan de unieke verwachtingen van elke fan. Maar Rise of Skywalker was een verschrikkelijke film. Het was slordig gebouwd. Slecht uitgevoerd. Had weinig tot geen zin. En was ronduit saai… wat een kritiek is die zelfs de veel verguisde Star Wars-prequels niet hebben gekregen. Velen geloven dat het niet alleen de slechtste Star Wars-film is, maar dat het ook de hele franchise heeft verpest.
Maar het kan veel erger zijn dan dat…
Critici hebben de J. J. Abrams-film toen deze in 2019 werd uitgebracht. Maar hoe vermakelijk de wrede kritiek ook was, velen maken zich nog steeds zorgen dat ze nauwkeurig een ziekte aanwijzen die zich door de filmindustrie verspreidt. Volgens The Independent betekende Star Wars Episode 9: Rise Of Skywalker "de dood van de blockbuster". Dit komt omdat de problemen van de film tegenwoordig veel voorkomen in de meeste blockbusters. Terwijl sommigen, zoals The Batman, verrassen, zijn de meeste om deze redenen net zo slecht als Rise Of Skywalker…
6 Rise Of Skywalker is geschreven door te veel mensen
In een vernietigend artikel van Alissa Wilkinson op Vox met de titel "Star Wars: The Rise Of Skywalker is wat er gebeurt als een franchise het opgeeft", wordt de kritiek op de film die door geen enkele stem is geschreven naar voren gebracht. Hoewel fans misschien niet in staat zijn om hun vinger te leggen op waarom de laatste film in de Skywalker Saga zo slecht is, kunnen ze voelen hoe warrig de toon is. En dat komt omdat er zoveel stemmen werden gebruikt om te schrijven, herschrijven, verwijderen en schoenlepels in ideeën voor het script… een probleem dat bijna elke franchisefilm tegenwoordig heeft.
Zoals Alissa schreef: "[De film voelt alsof hij] is geschreven door een commissie - en laten we eerlijk zijn, dat was het waarschijnlijk ook. (Er zijn vier gecrediteerde scenarioschrijvers, waaronder regisseur J. J. Abrams en Jurassic World's Colin Trevorrow, die was gepland om deze aflevering te regisseren en vervolgens ontslagen.) Het heeft veel lichtzwaardgevechten, maar het mist humor, de spannende onthullingen van The Force Awakens en de visuele verbeeldingskracht van The Last Jedi. Momenten worden nadrukkelijk geplaagd (met name een tussen Finn en Rey) en vervolgens nooit opgelost, vermoedelijk zodat ze kunnen worden gedolven voor fanservice in een toekomstig stripboek of tv-programma."
5 Rise Of Skywalker respecteert niet wat eraan voorafging
Scott Mendelson van Forbes heeft de film absoluut doorprikt omdat hij niet respecteerde voor wat eraan voorafging. Dit is tegenwoordig meestal een probleem met vernieuwingen en vervolgfilms die zich richten op visuele overeenkomsten terwijl ze proberen verhalen te moderniseren die het verleden bijna uitwissen.
Scott schreef: "Het probleem met Star Wars: The Rise of Skywalker is niet alleen dat het absoluut een aantal krachtige onthullingen en plotthreads van de laatste film teruggeeft, maar eerder dat de film van 142 minuten bijna de volledige speelduur van zijn voorganger en het toevoegen van pijnlijk conventionele "plot twists" en betuttelende omkeringen in naam van het kalmeren van de fans die alleen maar herinnerd willen worden aan de eerste drie films. Het brengt extra schade toe aan de erfenis van de eerste zes sterren Wars-films. Het ondermijnt de vorige twee "afleveringen" om (sommige maar niet alle) Star Wars-fans van de originele trilogie een geruststellend schouderklopje te geven. Het schuwt zelfs de duistere implicaties van The Force Awakens in de echte wereld. Het is zo bezig met karakteronthullingen en "achtervolg de MacGuffin"-plots, dat het geen tijd vindt voor echt karakterwerk."
4 Rise Of Skywalker neemt geen risico's bij het vertellen van verhalen
Disney speelde het extreem zelf toen ze Rise Of Skywalker maakten, zoals ze doen met veel van hun franchisefilms. Het is een van de redenen waarom zovelen bang zijn omdat ze andere bedrijven blijven opkopen die rechten hebben op andere geliefde tentpole-projecten. Hun vervolgen hebben niet alleen geen respect voor wat er voor hen kwam, maar ze zijn ook totaal niet inventief.
"Ik begrijp waarom regisseur J. J. Abrams en zijn team voor de beproefde route zijn gegaan - als het een keer werkte, waarom kan het dan niet nog een keer werken?" Barry Hertz schreef voor de Globe And Mail. "Behalve, als we dit zogenaamd laatste hoofdstuk van de Skywalker Saga binnengaan, is er het duidelijke gevoel dat we allemaal zijn opgelicht. Niet alleen als publiek dat iets nieuws en inventiefs verwacht van het blockbuster-rijk, maar ook als degenen die erin zijn geverfd "Wookie-wollen bioscoopbezoekers voor wie Star Wars meer betekent dan de meeste producten van de westerse beschaving. Ondanks de enorme diepte en immense mogelijkheden van het lang geleden vervlogen sterrenstelsel van George Lucas, ver, ver weg, is Disney's Star Wars meer een oefening in opgraving dan verhalen vertellen."
3 Rise Of Skywalker probeerde te hard
De beste blockbusters zijn magere, gemene vechtmachines. Ze zijn niet overvol met onzinnige verhaallijnen, personages of decorstukken. Alles is nodig. Maar dit was niet het geval met Rise Of Skywalker of veel van de andere huidige blockbuster-sequels. Het overweldigende gevoel is dat ze te hard hun best doen. Ze willen overtreffen wat voor hen is gekomen. Ze willen vakjes afvinken, of ze nu van de 'woke'-variant zijn of om de nostalgische verslaafden te sussen.
"Het probeert te hard. Wat de streaming-spin-off "The Mandalorian" heeft bewezen (behalve dat mensen absoluut gaga gaan over baby Jedi Masters) is dat eenvoud van verhaallijn loont in "Star Wars", net zoals het doet "Rise of Skywalker" streeft naar de briljante parallelle actie van "Return of the Jedi", maar eindigt met bereden paardachtige wezens die op de vleugel van een Star Destroyer aanvallen", schreef Jake Coyle van AP.
2 Rise Of Skywalker is gevuld met "Oh, Come On"-momenten
De onthulling van Rey's afkomst is veel te gemakkelijk, maar het gebrek aan uitleg over de terugkeer van keizer Palpatine is een van de meest verontrustende aspecten van Rise Of Skywalker. Deze desinteresse in het bieden van doordachte, thematisch relevante en logische verklaringen voor verhaalbeslissingen lijkt een trend in Hollywood te zijn.
Zoals Ty Burr van The Boston Globe schreef: "Er zijn andere 'oh, kom op'-momenten in de nieuwe film, zoals een mes dat een cruciale aanwijzing geeft door perfect uit te lijnen met een verre horizon - maar alleen als de helden toevallig op de juiste plek staan, wat ze dan ook zijn."
1 Rise Of Skywalker is gemaakt voor memes en fantheorieën
Er was een tijd dat blockbusterfilms werden gemaakt voor mensen die dol waren op doordachte maar spannende verhalen die op een zo groot mogelijk canvas werden gepresenteerd. Voor het grootste deel is Rise Of Skywalker, ongeacht hoe groot het canvas is, gemaakt voor de hashtag of de meme … niet anders dan een bepaalde scène in Spider-Man: No Way Home waar de drie Peter Parkers naar elkaar wijzen.
Zoals Eric Kohn van Indie Wire opmerkte, voelt het alsof het gewoon is gemaakt voor het internettijdperk, waarbij creativiteit wordt verdoezeld voor een kortere aandachtsspanne en voor niets meer.
"[It] reduceert elke culturele prestatie tot memes en complottheorieën, "Rise of Skywalker" is niet eens een film in de traditionele zin, maar de blockbuster-versie van een Jedi-mindtruc - een mengelmoes van cameeën en callbacks, hippe lichtzwaardgevechten en krijsende TIE-jagers - allemaal aan elkaar gelijmd door de uitbundige score van John Williams en gekalibreerd om de perceptie van de ultieme bevredigende finale te creëren. Maar het is meer het idee van dat ding dan van het ding zelf, meeslepend met plezierige stukjes en stukken, maar het grote geheel terugbrengen tot een amalgaam van halfslachtige ideeën."
