Harry Potter is een cultureel icoon geworden, zoveel staat buiten kijf. Sinds het eerste boek in juni 1997 (en september 1998 in de Verenigde Staten) werd uitgebracht, zijn zowel fans als critici gecharmeerd geraakt van zijn wereld. De personages zijn interessant en herkenbaar, het plot ingenieus en opwindend, en vooral inventief om de wereld te bouwen. Serieus, hoeveel kinderen droomden er als kind van om naar Hogwarts te gaan? En hoeveel volwassenen gingen op in de steeds groter wordende en steeds complexere wereld?
In de loop der jaren is Harry Potter misschien wel het bepalende popcultuurfenomeen van onze generatie geworden. Net zoals Star Wars de jaren 70 en 80 domineerde, domineerde Harry Potter ook de late jaren 90 en 2000.
Maar dat wil niet zeggen dat het schrijven foutloos is. Zelfs de meest hardcore fans geven toe dat de boeken hun problemen en inconsistenties hebben. De films worden vooral betwist omdat ze de algemene mythologie van de serie door elkaar halen. En dan zijn er nog de Fantastic Beasts-films en The Cursed Child, die stuk voor stuk de mythos van Harry Potter hebben verpest met flagrante fanservice en onlogische (en ongewenste) verhaalontwikkelingen.
Hoewel we dol zijn op boeiende fictieve werelden, laten auteurs zich soms een beetje meeslepen en blazen hun werken op met gebrekkige details en verhaalbeats. Zelfs als we J. K. Rowlings voorliefde voor het tweeten van onzin (zoals het feit dat tovenaars op de vloer poepen), kunnen we nog steeds zien dat de Harry Potter-serie wordt geplaagd door problematische verhaallijnen. Dit zijn er dertig.
30 De epiloog
Sorry, de overdaad aan suiker deed ons overgeven. De afschuwelijke, afschuwelijke epiloog liet een echt zure smaak achter in ieders mond, vooral vanwege de overvloed aan kaas en fanservice die te zien was. Harry en Ginny zijn een stel en ze hebben kinderen genaamd (probeer niet te slingeren) James Sirius, Albus Severus en Lily Luna. Zoals… kom op. Ron en Hermelien zijn een stel. Teddy en Victoire zijn aan het zoenen. Marcel werkt op Zweinstein. Draco en Harry lijken op vriendschappelijke voet te staan. Alles is te perfect en fan-fictie, en het is gewoon pure ineenkrimpen.
29 Peter Pippeling die schurft is
Peter Pippeling die Schurft is, is gewoon verschrikkelijk, omdat het weinig zin heeft en een hoop vragen en plotgaten opent. Natuurlijk kent iedereen het plotgat met de Marauder's Map. Maar serieus, hoe hebben Fred en George het bestaan van een Peter Pippeling nooit opgemerkt of in twijfel getrokken? Hij sliep met hun jongere broer omdat hij hardop huilde! En waarom twijfelde niemand aan de buitengewone leeftijd van de rat? En trouwens, hoe handig is het dat Schurft in de familie Wemel kwam en Harry ontmoette via Ron? Er zijn een paar te veel vragen als het gaat om Scabbers.
28 Tijdreizen
Oh, die gevreesde tijddraaier. Het ging en verpestte alles. Tijdreizen introduceren is altijd riskant en we denken niet dat J. K. Rowling haalde het uit. Het gebruik ervan in The Prisoner of Azkaban was zeker spannend en fris, maar het opende een hoop problemen. Jullie kennen de vragen inmiddels allemaal - ze zijn al duizend keer gesteld. Natuurlijk heeft de fanbase altijd "antwoorden", maar ze zijn meestal A) totale vermoedens die niet worden ondersteund door tekstueel bewijs, of B) nog ingewikkelder en verwarrender dan tijdreizen. Laten we het erover eens zijn dat de time turner een grote fout was en verder gaan.
27 De Wemels behandelen Fleur als rotzooi
De Wemels zijn gemakkelijk de meest gezonde familie in het Harry Potter-universum. Ze zijn een strakke en compacte eenheid, hun huis is zo gezellig als Kerstmis en ze behandelen iedereen met liefde en open armen. Iedereen dus, behalve Fleur. Ja, Fleur heeft een hoge dunk van zichzelf en kan een beetje bot zijn, maar kwaadaardig is ze nooit. De Wemels zijn. Ze praten vaak achter haar rug om en noemen haar gemene namen (zoals Phlegm), en ze steunen haar en Bill duidelijk niet om samen te zijn. Daardoor lijken ze op vreselijke mensen.
26 Ron en lavendel (en Hermione)
De latere boeken werden zeker donkerder, maar ze kregen ook veel meer… tiener-y. Nu is dat natuurlijk logisch, aangezien de personages tieners zijn, maar het zorgt voor enkele Degrassi-achtige verhalen. Een van de grootste misstappen van deze Degrassi-verhaallijnen is de vreemde relatie tussen Ron en Lavender. Het kwam letterlijk uit het niets, het was in het minst niet interessant, en het diende alleen om Ron en Hermelien in flauwe liefdesdriehoek-onzin te brengen. Deze clichématige verhaallijn is een grote smet op de verder geweldige Half Blood Prince.
25 Film Harry en Ginny
De koppeling van Harry en Ginny is een van de meest verdeeldheid zaaiende aspecten van de Harry Potter-serie. Sommigen zijn helemaal weg van het paar. Anderen vinden dat de relatie onnodig geforceerd is. Voor hen was de koppeling een regelrechte fanservice. Natuurlijk werden er veel meningen gevormd door de films, en die hebben het paar absoluut geen plezier gedaan. Hun filmtegenhangers hadden totaal geen chemie, de relatie was niet ontwikkeld en Ginny had de persoonlijkheid van een kamerplant. Het was beter in de boeken, maar de boeken gaven ons de film Harry en Ginny, en… bleh.
24 Het kerstbal
De Goblet of Fire-film heeft zeker veel problemen, inclusief de gevreesde Yule Ball-reeksen. De aanpassing haalde VEEL materiaal uit het boek - waarom kon het Yule Ball niet een van de bezuinigingen zijn? We veronderstellen dat ze wilden beginnen met de liefdesdriehoek voor tieners, maar het zorgt voor een vreselijke kijkervaring tijdens het opnieuw kijken. Het is allemaal gewoon griezelige tiener-angstige drama-onzin, en het is echt niet zo interessant. Bovendien zien Harry en Ron er echt waardeloos uit, en daar zijn we niet voor.
23 Winky
Goblet of Fire is het moment waarop de Harry Potter-boeken donkerder begonnen te worden. En langer. Misschien iets te lang. De roman werd door sommigen bekritiseerd omdat hij opgeblazen was, en de verhaallijn van Winky is een fantastische weergave van die opgeblazen gevoel. Ze doet niets anders dan boterbier drinken en mopperen over het werken op Hogwarts, en het zorgde voor ongelooflijk belastende lectuur. Dit was misschien te vergeven als ze vermakelijk was, maar dat was ze niet. Ze was vervelend. Als er één ding is dat de Goblet of Fire-film goed deed, is het Winky uit het verhaal halen.
22 The Slug Club
We begrijpen het belang van The Slug Club. Het ontwikkelt het slijmerige en voordelige karakter van Slakhoorn, het is relevant voor de thema's van klassensegregatie, en het sneeuwt uiteindelijk in Harry die de gruzielementen leert. Maar moesten ze zo verdomd saai zijn om te lezen? Serieus, het lezen van deze hoofdstukken was een totale slog, omdat ze meestal bestonden uit ongewenste informatie over personages waar niemand om gaf. Was er geen leukere manier voor Harry om over de gruzielementen te leren? We konden onze ogen bijna voelen glazigen terwijl we deze passages lazen.
21 Kamperen. Veel camping
Deathly Hallows had een spannend en spannend einde moeten zijn aan de Harry Potter-serie. We hebben kamperen. We begrijpen dat het niet altijd allemaal actie kan zijn, maar de langzame delen moeten ook onze interesse vasthouden en onderhoudend en/of attent zijn. Deze waren niet. Ze bestonden meestal uit de personages die onhandige uiteenzettingen spuugden en met elkaar kibbelden. Het hielp ook niet dat dit onze eerste keer was dat we weg waren van Hogwarts, en veel mensen gaven niet om de verandering in tempo, setting en stijl. Het vergde lef, maar de resultaten waren twijfelachtig.
20 Marge opblazen
Harry die per ongeluk zijn tante Marge opblaast, moet een van de domste scènes in de hele Harry Potter-canon zijn. Om te beginnen slaagde een derdejaarsstudent er op de een of andere manier in om een ander mens op te blazen zonder een spreuk uit te spreken of fysiek uit te spreken. Waar gaat dat allemaal over? Als tovenaars dat konden, waarom heeft niemand het dan ooit gedaan? En trouwens, hoe kwam Harry niet in de problemen met het Ministerie? Hij voerde minderjarige magie uit buiten school EN hij blies (en bedreigde) een dreuzel! Het maakt niet uit of Marge het verdiende - zo werkt de wet niet.
19 Grauw
Letterlijk alles aan Groemp is verschrikkelijk. Dat is niet overdreven. Noem EEN goed ding over dit zinloze omhulsel van een personage. Hij heeft een irritante en gewelddadige persoonlijkheid die niemand lijkt te mogen (zowel in het universum als daarbuiten). Hij laat Hagrid er onverantwoordelijk en dom uitzien - hey, hier is nog een ander gewelddadig wezen dat hij de kinderen heeft opgedrongen! Zijn rol in het verhaal is relatief zinloos. Hij ziet er ook erg slordig uit in de film en het ha alt ons volledig uit de scene. En tussen haakjes, heb je iets goeds over Groemp genoemd? Nee? Wij dachten van niet.
18 Voldemorts dochter
Harry Potter en het Vervloekte Kind hebben echt alles verpest, nietwaar? Dus blijkbaar kregen Voldemort en Bellatrix het enige tijd voor de Slag om Hogwarts, en hun liefde resulteerde in een dochter genaamd Delphini. WAT!? Er is zoveel mis mee dat we niet eens weten waar we moeten beginnen. Om te beginnen druist het volledig in tegen het karakter van Voldemort. Hij zou er nooit van dromen een erfgenaam te hebben, omdat een erfgenaam zijn sterfelijkheid en uiteindelijk machtsverlies zou vertegenwoordigen. Het past ook niet bij hem om… gezelschap te zoeken, zelfs niet op een louter plezierige basis.
17 Nagini was een mens
Dus blijkbaar was Nagini een menselijke Maledictus. Dat is… iets dat is gebeurd. Ze verschijnt prominent in The Crimes of Grindelwald naast Credence, maar ze doet niet echt iets. Ze bestaat alleen voor het doel van fanservice - "Kijk jongens, onthoud Nagini!?" Het had echt geen zin om van Nagini een Maledictus te maken (wat ook iets goeds was voor Fantastic Beasts), en absoluut niemand was enthousiast over deze 'twist'. Niet alleen dat, het voegde niets wezenlijks toe aan haar karakter of achtergrondverhaal. Nee, eerlijk gezegd, wat was het punt?
16 Credence/Aurelius Perkamentus
Waarom kan J. K. gewoon goed genoeg met rust laten? Nu hebben we geleerd dat Credence eigenlijk de broer van Perkamentus is, Aurelius Perkamentus. Hij werd in de wieg verwisseld door Leta Lestrange, die hem verwisselde met haar halfbroer Corvus. Dit is misschien wel de zwakste wending in de Harry Potter-canon. De Fantastic Beasts-films hadden net Newt kunnen zijn die aan het rommelen was met magische wezens in New York, maar nee, we moesten met terugwerkende kracht plotwendingen toevoegen aan de OG-serie die weinig zin hebben en alleen dienen om iedereen teleur te stellen. Hopelijk is het allemaal een leugen verzonnen door Grindelwald.
15 Scorpius en Rose
Blijkbaar hebben de Malfidussen en Wemels hun meningsverschillen achter zich gelaten. Scorpius Malfidus en Rose Granger-Wemel hebben een beetje iets, en het is heel raar om te zien. Scorpius complimenteert Rose met haar geur, probeert haar te knuffelen en vraagt haar zelfs uit aan het einde van hun vierde jaar. En hoewel Rose aanvankelijk desinteresse toont, geeft ze hem later de bijnaam Scorpion King en er wordt gesuggereerd dat ze samenkomen. Gewoon waarom? Moet IEDEREEN bij elkaar komen? We kunnen de epiloog nauwelijks verdragen, laat staan dit.
14 Hermelien als een chagrijnige leraar
Er is een ECHT bizar segment in The Cursed Child waar Albus een alternatieve universumversie vindt van Hermione die DADA leert. Ze gedraagt zich als een bittere combinatie van Sneep en Malfidus, zoals gewoonlijk punten van Griffoendor pakken en Albus spottend 'Potter' noemen. Dit alles omdat ze nooit met Ron is getrouwd. Niet alleen is het schrijven in dit segment absoluut verschrikkelijk ("Maar je bent niet zo gemeen!"), het beledigt het karakter van Hermione. Ze stampten volledig op de kracht en onafhankelijkheid van zeven boeken door te insinueren dat alleen liefde, met name die van Ron, haar een voldaan gevoel geeft. Welke onzin.
13 De granaatgooiende trolleyheks
Misschien kunnen we alle dwaze karakteriseringen en plotgaten vergeven die The Cursed Child teisterde. Maar we kunnen de Trolley Witch niet vergeven. Gedurende de Harry Potter-serie werden we ertoe gebracht te geloven dat Trolley Lady gewoon een lieve oude dame was die lekkere snoepjes verkocht aan de verveelde kinderen. Nee, ze is eigenlijk een enge heks die de kinderen op de Hogwarts Express houdt en hen bedreigt met scherpe klauwen en Pumpkin Pasty-granaten als ze proberen te ontsnappen. Ja, dus dat is nu canon.
12 De familie Dursley
We begrijpen duidelijk het belang van de familie Dursley in het algemene verhaal. Maar hun segmenten waren altijd een beetje zwak vanwege hun komisch vreselijke persoonlijkheden. In een serie die graag zijn grijze moraliteit aanprijst, is de familie Dursley zo duidelijk slecht dat het de anders complexe thema's van de serie over moraliteit aantast. We denken dat J. K. probeerde dit te verhelpen door Dudley's verandering van hart te laten zien, maar dat was te weinig en te laat. We willen niet dat ze heiligen zijn. Gewoon, misschien af en toe een lekker ontbijt of zo?
11 De Geheime Kamer
Dit is misschien een beetje controversieel, maar denkt iemand anders dat de Geheime Kamer een beetje zwak is? Dus blijkbaar is er een enorme kamer onder de school met een enorme slang die door pijpen zo groot als huizen glijdt? Waarom zijn de leidingen zo groot? Wat heeft de slang gegeten? Hoorde niemand binnen de muren glibberen of sissen? Heeft niemand het flagrante gat in de grond opgemerkt toen ze de meisjestoiletten aan het bouwen waren? Het zorgt voor een opwindende en climax-locatie, maar het brengt ook een groot aantal problemen met zich mee.
