We weten wat je denkt: gaan we echt de "logica" van een tv-programma over draken, magie en ondode wezens uit elkaar halen? Ja, ja dat zijn we… maar het is natuurlijk allemaal leuk. Deze lijst gaat niet over het bashen van Game of Thrones, ongetwijfeld een van de grootste televisieshows aller tijden - het gaat erom een beetje plezier te hebben met de manier waarop de show vaak snel en los speelde met niet alleen zijn eigen zelfopgelegde regels, maar ook gewoon algemeen gezond verstand. En hoe vaak flitste het naakte borsten en konten naar ons om geen andere reden dan "…omdat HBO."
En hoewel dit vanzelfsprekend zou moeten zijn, willen we hier gewoon onze due diligence doen en zeggen dat deze lijst vol spoilers staat voor de hele reeks Game of Thrones, dus ga op eigen risico als je ' ik ben er nog niet mee klaar.
15 We zijn het een beetje vergeten…
Een van de meest herhaalde memes in de geschiedenis van Game of Thrones is de "We soort van vergeten …"-meme die schrijver David Benioff laat zien met tekst over zijn foto die iets vermeldt dat hij en de schrijvers zogenaamd zijn vergeten als een manier om wijzend op inconsistenties, fouten en logische sprongen die de show had gemaakt.
In dit geval wordt de meme gebruikt om te illustreren hoe de show een heel seizoen besteedde aan het opbouwen van verschillende aspecten van het dode leger, wat leek te leiden tot een grote onthulling over hen en hun geschiedenis, alleen om ze gewoon te laten vermoorden zonder daar op in te gaan.
14 Als al het andere fa alt… Ga naakt
Er zijn een aantal grappen over Game of Thrones die de draak steken met hoeveel van de actrices van de show zich op het scherm lijken uit te kleden, vaak om geen andere reden dan de opwinding van het publiek.
Om eerlijk te zijn, er is een goed ingeburgerd idee in klassieke mythen en legendes van vrouwelijke wezens die hun seksualiteit als wapen gebruiken, en het is zeker niet moeilijk te geloven dat zo'n wapen op veel mensen zou werken Heren. Toch lijkt GoT, zoals bij veel HBO-shows, vaak blote borsten op het scherm te zetten, alleen omdat het kan, en niet omdat het een echt verhaaldoel dient.
13 Moeders horen geen favorieten te hebben
Weet je nog hoe Dany drie draken had? Meestal deed ze dat ook niet - zoals deze strip op een speelse manier verwijst, leek ze absoluut alleen maar een van hen te willen gebruiken als ze er schijnbaar drie tot haar beschikking had.
Waarom zou je maar één draak gebruiken als je er drie voerde? Onze beste gok is dat, zelfs met wat een behoorlijk genereus budget moest zijn voor een tv-show, zelfs GoT het rustig aan moest doen met de uitgaven en dat drie CG-draken gewoon te veel middelen waren. Dat, of Dany was gewoon een slechte moeder die twee van haar 'kinderen' volledig verwaarloosde.
12 Tijdreizen is altijd rommelig
Hoe langer een show als Game of Thrones duurt, een show die meerdere complexe verhalen vertelt waarbij letterlijk tientallen verschillende personages tegelijk betrokken zijn, hoe makkelijker het wordt om vast te lopen en te ingewikkeld te worden.
Dan, als je tijdreizen, alternatieve tijdlijnen en andere dingen van die aard in de mix gooit, nou … op dat moment is het het beste om gewoon te proberen en te genieten van de rit zonder al te veel in de details te graven.
11 Werk slim, niet moeilijk
Game of Thrones nam de tijd om draken erbij te betrekken, en zelfs toen dat gebeurde, probeerde het ze spaarzaam te gebruiken. Dat is logisch, aangezien draken de neiging hebben om alles uit balans te brengen en normale oorlogen tegen gewone stervelingen te veranderen in het equivalent van het brengen van een mes naar, nou ja, een drakengevecht.
Er waren zeker momenten tijdens de show waarop je je ongeloof moest opschorten en het feit over het hoofd moest zien dat er geen goede reden was waarom draken niet werden opgeroepen om vaker snel van tegenstanders te werken.
10 Forever The Skeptic
Je hebt een bepaalde hoeveelheid dramatische spanning nodig bij een show als Game of Thrones. Als elke scène waarin iemand iemand anders waarschuwde voor naderend onheil betrokken zou zijn, de andere persoon meteen zou zeggen: "Oké, laten we ons klaarmaken!", dan zou er geen opbouw zijn naar een echt opwindend decorstuk.
Dat gezegd hebbende, er waren tijden dat personages werden gewaarschuwd voor een vrij duidelijk naderend onheil, en het duurde veel te lang voordat ze echt overtuigd waren en bleven sceptisch omdat ze geen andere reden leken dan alleen maar om irritant te zijn.
9 Kijk GoT nooit voor het slapengaan
De beste shows houden je 's nachts wakker, niet omdat je niet kunt slapen van angst of zoiets, maar omdat een bepaald aspect van de show zich in je brein heeft gegraven en je er niet lang over zal laten nadenken genoeg om wat shuteye te krijgen.
In het geval van Game of Thrones waren die vervelende, aanhoudende gedachten maar al te vaak het besef dat een personage iets volkomen voor de hand liggends over het hoofd had gezien en als gevolg daarvan veel meer problemen voor zichzelf creëerde dan nodig was.
8 Draken zijn geen Ubers
Het werd al vrij vroeg in de run van Game of Thrones vastgesteld dat Daenerys Targaryen het type personage is waarvan je niet zeker weet of je voor haar moet steunen of niet, en of ze uiteindelijk meer held zal leunen of slechterik naarmate de dingen vorderen.
Een moment waarop de dingen zeker "schurk" leken te leunen voor de Moeder der Draken, is toen ze een enorme draak helemaal voor zichzelf opnam en hem in veiligheid bracht, in plaats van een enkele andere persoon op te pakken en hen te helpen ontsnappen zeker onheil, ondanks dat ze ruimte heeft voor minstens een dozijn andere passagiers.
7 Moet een huisjas zijn
Mensen houden om een aantal redenen van een goed stuk uit die tijd, maar bijna bovenaan staan de extravagante kostuums. Kijk naar de lijst van alle mensen die ooit een prijs voor kostuumontwerp hebben gewonnen en je zult zien dat een onevenredig groot aantal acteurs gekleed is voor films en tv-shows die plaatsvonden in een tijdperk dat bekend staat om uitgebreide, gecompliceerde dressings.
Het grappige aan Game of Thrones is dat er geen tussenweg leek te zijn - personages waren ofwel naakt op de dag dat ze werden geboren, of gekleed in een meerlaagse outfit die ze een uur zou kosten om aan te trekken, zelfs in situaties waarin dat niet redelijk zou zijn geweest.
6 De gemakkelijke weg is niet zo leuk
Er zijn meestal twee manieren om iets te doen: de gemakkelijke (saaie) manier of de moeilijke (leuke) manier. Tenminste, dat is de manier waarop Wildlings van Game of Thrones de dingen lijkt te zien, waarbij ze vaak de meer gecompliceerde en moeilijkere optie kiezen, zelfs wanneer een veel eenvoudigere, minder gevaarlijke zich aandient.
Maar zou iemand een show vol personages willen zien die gewoon door de voordeuren loopt en veilig de trap op gaat? Natuurlijk, misschien voor House Hunters of iets dergelijks, geen spannende show over draken en beesten.
5 oorlogen zijn voor minder gevochten
De motivatie achter vrijwel elke actie die een personage op een bepaald moment in Game of Thrones ondernam, was op zijn best vaak verdacht en in het slechtste geval ronduit maf.
We konden op zijn minst onze hoofden wikkelen rond beslissingen die zijn gemaakt uit hebzucht, lust, lust naar hebzucht of hebzucht naar lust, maar er waren andere momenten waarop het leek alsof er hele oorlogen waren begonnen die in chaos resulteerden, allemaal omdat de de wind blies de verkeerde kant op of iemand niesde te hard.
4 Als het werkte voor The Walking Dead…
Dit is een twofer, omdat het een logische ontkoppeling omvat die wordt gedeeld door zowel Game of Thrones als The Walking Dead. Nou ja, en bijna elk tv-programma, film, boek of videogame waarbij ooit zombies of zombie-achtige wezens betrokken waren.
Zombies lijken vrij gemakkelijke vijanden om te ontwijken, omdat ze doorgaans op kruipsnelheid voortschuiven en een eenrichtingsgeest hebben. Dus de schrijvers van shows als GoT en TWD moeten voortdurend met steeds meer ongelooflijke redenen komen waarom de mensen in die shows in de genade van zombies struikelen om ze een relevante vijand te houden.
3 Vraag Sean Bean over het zijn van een 'hoofdpersonage'
Vroeger was de hoofdcast van een tv-programma over het algemeen veilig voor elke vorm van ernstige, blijvende schade, tenzij een acteur de show natuurlijk om de een of andere reden verliet. Het hele idee van de door Star Trek geïnspireerde Ensign-trope in roodhemd is dat wegwerppersonages worden geïntroduceerd met als enig doel dat de slechterik van een show iemand heeft die ze daadwerkelijk kunnen elimineren.
Dit ging allemaal uit het raam met Game of Thrones, omdat technisch gezien iedereen eerlijk was en op elk moment kon worden afgeschreven. Hopelijk had elke acteur die zich bij de GoT-cast voegde altijd een back-up optreden in de rij.
2 Revival Magic: alleen relevant als het verhaal dicteert
Het meest spannende ding om voor tv-publiek te bungelen, is het idee dat een personage zou kunnen omkomen. Er zijn maar weinig andere dingen die een show nagelbijtender maken om naar te kijken dan niet weten of een personage zal overleven, welk gevaar hij of zij ook loopt.
Wanneer magie wordt geïntroduceerd in een fictieve wereld, wordt het idee om je zorgen te maken over het einde van een personage een beetje ingewikkelder. Zeker als het, zoals bij Game of Thrones, volkomen willekeurig lijkt wanneer een personage tot leven kan worden gewekt en wanneer niet. Het is het hele "Waarom niet gewoon Phoenix Down op Aerith gebruiken?" ding. Gewoon omdat, daarom.
1 We zijn vrienden tot we niet meer zijn
Een van de vele dingen die fans van Game of Thrones leerden toen de show vorderde, is dat niets is wat het lijkt, en absoluut alles kan veranderen van de ene aflevering naar de andere, de ene scène naar de andere, of zelfs tijdens een scène.
Het was al moeilijk genoeg om de ongeveer 7.000 verschillende personages op GoT bij te houden zoals het was - gooi in de fragiele allianties die in een mum van tijd in rivaliteit zouden veranderen en weer terug, en je had een notitieboekje nodig om houd op een bepaald moment bij wie wel of niet bondgenoten waren.
