Critici wisten dat het opnieuw maken van Rebecca een risico was. Het won Beste Film in de 13e Academy Awards, ook al was het maar de eerste Hollywood-film van Alfred Hitchcock. De druk was groot voor de regisseur van de Netflix-aanpassing, Ben Wheatley. En we zullen zeggen dat de druk hem op dit punt te pakken kreeg. Uitgebracht rond dezelfde tijd dat het fenomenale The Queen's Gambit op Netflix verscheen, verdween Rebecca uit de topselecties van het platform als een kerstfilm buiten het seizoen.
Er zijn veel twijfelachtige keuzes gemaakt in deze remake. Zoals het twijfelachtige mosterdkostuum van Armie Hammer. Maar dat is slechts een ramp op de oppervlakte. Of je de film nu al hebt gezien of niet, deze lijst met redenen waarom Rebecca van Netflix een totale flop was, zou je wenkbrauwen zeker doen fronsen.
Lily James vergat hier de Assepoester-act te laten vallen
Het was ondraaglijk om de slappe onschuld van Lily James de hele film door te zien. Ze speelt mevrouw De Winter, een wereldvreemd personage dat eruit moet zien als een baby Rebecca - de voormalige mevrouw De Winter wiens verfijning en gratie legendarisch waren. Ze was het leven van Manderley en de nieuwe mevrouw De Winter moet manieren vinden om dat terug te brengen na Rebecca's tragische overlijden bij een bootongeluk.
Oorspronkelijk gespeeld door Joan Fontaine, was de afbeelding van de nieuwe mevrouw De Winter uit 1940 niet zo melancholisch en saai. Maar om de een of andere reden speelde Lily James het alsof ze nog steeds in haar doorbraakrol was, Assepoester-gewoon, slecht gekleed, rondlopen met een soort zeurderige gerechtigheid. Hitchcocks mevrouw De Winter was charmant ondanks haar hulpeloosheid, maar Wheatley leek te mikken op een vrouwelijke zwerver uit de late jaren dertig.
Stop met Armie Hammer te laten gebeuren, het gaat niet gebeuren…
Armie Hammer was gedoemd in deze rol. De originele Mr. De Winter werd gespeeld door Laurence Olivier. De heer De Winter van Olivier was de volmaakte rijke Engelse heer, die het ene moment een mooie invenue wegtrok en het andere moment zijn bruid angst aanjaagde met zijn humeur en onderdrukte innerlijke conflicten. Hammer, aan de andere kant, was gewoon een saaie knappe weduwnaar. Natuurlijk, de goede looks van Armie Hammer brengen iets naar voren, maar het is zeker geen indrukwekkende prestatie die nodig is in deze iconische filmremake.
Er was geen duidelijke curve in de ontwikkeling van zijn personage. Hij zou van de dromerige bruidegom op huwelijksreis gaan naar deze emotieloze echtgenoot die innerlijk gekweld wordt door schuldgevoelens en woede. Maar ondanks alles was Hammer gewoon somber zonder context. Als gevolg hiervan zou zijn woede eruitzien als uitbarstingen uit de kindertijd die uit het niets komen. Het is alsof hij alleen voor deze rol is gecast omdat hij eens een mysterieuze, schetsmatige man speelde in Gossip Girl.
Kristin Scott Thomas verdiende beter
Kristin Scott Thomas was de enige hoop op deze remake. Ze nagelde het als mevrouw Danvers - zielige en destructieve rouwende met een verontrustende gehechtheid aan haar voormalige minnares, Rebecca. Het was de enige duidelijke dynamiek in de film. Thomas was vastbesloten om recht te doen aan deze rol die voor altijd verbonden zal zijn met Judith Anderson's Oscar-genomineerde uitvoering. Dus je zou denken dat ze de film in haar eentje zou hebben gedragen, maar het benadrukte alleen maar hoe erg het was.
Het maakte het gemakkelijker om de levenloosheid in de uitvoeringen van Lily James en Armie Hammer te herkennen. Het kijken naar de getalenteerde Kristin Scott Thomas in haar scènes was alsof je naar een heel andere film keek. Ze verdiende beter: een betere regie en een reeks co-sterren. Netflix' Rebecca reduceerde Hitchcocks psychologische thriller tot een saai melodrama. Wheatley had het verhaal meer kunnen onderzoeken in dit veel bevrijde tijdperk. In plaats daarvan concentreerde hij zich op het overal invoegen van belachelijke kleuren, waardoor Rebecca eruitzag als een modeadvertentie.
