Joe Pesci is niet alleen een wijze man. Hij is een romanticus met een zwak voor het zingen van jazzmuziek. Maar alleen omdat hij een zwak heeft, wil nog niet zeggen dat hij aardig zou zijn voor een kleine eikel als Macaulay Culkin op de set van Home Alone.
Fans van de meest succesvolle kerstfilm in de geschiedenis kijken ernaar uit om de kleine Kevin elk jaar te zien vechten met de overvallers Marv en Harry. Pesci is klassiek Pesci, maar het was geen typische film waar hij normaal aan zou werken. Hij was gewend om mensen te vermoorden en stoer te doen, niet samen met een kind.
Een manier waarop hij zich moest aanpassen aan deze PG-film was door het script te lezen met toegevoegde vloekwoorden, omdat je weet dat hij een beetje een onbenullige mond is in veel van zijn beroemde films. Een ander ding dat hij deed om het hoofd te bieden aan het feit dat hij op de set was, was de hoofdrolspeler, een tienjarige, een beetje slecht behandelen.
Dit is waarom Pesci Culkin behandelde zoals hij deed tijdens het filmen van Home Alone.
Culkin was doodsbang voor Pesci's authentieke 'Wise Guy'-houding
Het moet voor sommigen als een schok zijn gekomen toen ze hoorden dat Pesci in twee van de beste films van 1900 zou spelen; Goodfellas, een niet verrassende keuze omdat Martin Scorsese eraan gehecht was en een die Pesci zijn eerste Oscar opleverde, en Home Alone, een gezinsvriendelijke kerstfilm.
De films waren totaal anders, en het is nogal een hoofdbreken om te denken dat Pesci zou gaan voor een film als Home Alone. Het was zelfs zijn allereerste familiegerichte film ooit. Dus hij was er natuurlijk niet aan gewend en keerde terug naar hoe hij zich gedroeg in films waarin hij een gangster speelde.
Culkin pakte dat meteen op.
Sinds Pesci tegelijkertijd Goodfellas deed en records vestigde voor het uitspreken van de meeste vloekwoorden in één film, had Pesci de slechte gewoonte om veel te vloeken op de set, vooral wanneer zijn personage werd geslagen door een kind. Voor Culkin was dit waarschijnlijk angstaanjagend.
De regisseur, Chris Colombus, stelde voor dat Pesci zijn slechte gewoonte in toom zou houden door in plaats daarvan de F-bom te vervangen door "koelkast".
"Je zult merken dat Joe zelfs zijn eigen cartoontaal heeft uitgevonden die hij uitspuwt als hij echt gefrustreerd raakt", zei Daniel Stern, die Marv speelde. Pesci haalde naar verluidt veel inspiratie voor Harry uit tekenfilms, met name het Looney Tunes-personage Yosemite Sam.
Het kostte Pesci niet veel moeite om in karakter te komen, maar op en naast het scherm maakte hij Culkin bang, wat er ook gebeurde. Volgens Mental Floss vermeed Pesci Culkin, zodat zijn reactie op Harry oprecht zou zijn.
Culkin was niet alleen mentaal getekend door Pesci's optreden en zijn houding op de set, hij was ook fysiek getekend. Culkin mocht een echte Pesci-hap mee naar huis nemen.
"In de eerste Home Alone hingen ze me aan een kapstok en Pesci zegt: 'Ik bijt al je vingers eraf, een voor een'", herinnerde Culkin zich aan Regel tweeënveertig. "En tijdens een van de repetities beet hij me, en het brak de huid."
Pesci heeft Culkin niet 'verwend' zoals iedereen
Pesci was helemaal niet gewend om samen met kinderen op te treden, dus hij had waarschijnlijk niet verwacht te zien hoe 'verwend' Culkin op de set was. Hij was nog maar een kind, maar hij was de hoofdrolspeler en werd waarschijnlijk met handen en voeten bediend en door iedereen als goud behandeld.
Dit paste echter niet goed bij Pesci, en op de klassieke Pesci-manier weigerde hij Culkin hetzelfde te behandelen. Je kunt je voorstellen dat je Pesci op de set ziet kijken naar Culkin die in de watten wordt gelegd en zegt: "Wie is deze jongen in godsnaam? Wie denkt hij wel dat hij is?"
Pesci wilde dat Culkin uiteindelijk dacht dat hij gemeen was.
Toen Pesci en Culkin twee jaar later hun rol hernamen in Home Alone: Lost in New York, moest Culkin antwoorden hebben. Naar verluidt had hij de moed verzameld om Pesci eindelijk te vragen waarom hij nooit naar hem glimlachte.
Pesci antwoordde naar verluidt: "Hou je mond." Vreemd genoeg denkt Pesci dat zijn houding ten opzichte van Culkin ervoor zorgde dat de jonge acteur hem uiteindelijk leuk ging vinden.
Later legde Pesci in een interview uit dat Culkin "veel verwend werd door veel mensen, maar niet door mij, en ik denk dat hij dat leuk vindt."
De relatie van het paar moet hierna beter zijn geworden, want er zijn foto's van hen op een feestje en rommelen met elkaar. Pesci is geen slechterik, hij probeerde gewoon zo authentiek en geloofwaardig mogelijk te zijn in zijn rol en als dat betekende dat hij gemeen tegen Culkin moest zijn, dan zou hij dat zeker kunnen doen.
Het is raar om Pesci te zien in een film waarin hij niet vloekt. Het is bijna onnatuurlijk.
