Joker ging helemaal over games, maar op de een of andere manier denken we niet dat hij van schaken zou houden. Of misschien zou hij. Heath Ledger daarentegen was.
Blijkbaar was Ledger een fervent speler, alleen niet zo fervent als Beth Harmon van de populaire Netflix-show, The Queen's Gambit. Maar dat betekent niet dat de acteur en de show niets gemeen hebben.
Heath Ledger was al een productieve acteur die fans en critici met elke rol verraste tegen de tijd dat hij stierf in 2008. Hij gaf ons nog een laatste Oscar-winnende rol met Joker in The Dark Knight, en sindsdien heeft zijn familie hield zijn nalatenschap levend.
Voor zijn tragische dood was Ledger echter van plan een film te maken die een competitieve inslag zou hebben gehad die wedijverde met die van Harmon.
Ledger gepland om 'The Queen's Gambit' te maken
Met hoe succesvol Ledger was op het moment van zijn dood, zou het geen verrassing zijn geweest als hij nog meer geweldige dingen had bereikt als hij had geleefd. Een van die geweldige dingen was misschien zijn regiedebuut met The Queen's Gambit.
Toen Ledger de roman van W alter Tevis uit 1983 tegenkwam over een jong succesvol schaakwonder, herkende hij ongetwijfeld een geestverwant in Harmon.
Hij was een succesvolle acteur met zijn eigen verslavingsproblemen, en Harmon had net zoveel sterren in de schaakwereld met even problematische verslavingen.
Het feit dat Ledger als kind een soort schaakwonder was, trok hem waarschijnlijk ook aan voor de roman en het personage. Hij won het schaakkampioenschap voor junioren in West-Australië toen hij tien was.
Als Ledger had geleefd, hadden we waarschijnlijk niet de beperkte serie gekregen die is geschreven door Scott Frank en Allan Shiach (pseudoniem Allan Scott) met Anya-Taylor Joy en die een recordaantal van 62 miljoen huishoudens had weergaven.
Shiach was vanaf het begin bij het project betrokken en vertelde The Independent, slechts een paar weken na de dood van Ledger, dat hij en de acteur in 2007 hadden samengewerkt aan een eigen bewerking.
Het product zou een film zijn geweest met Ledger in de hoofdrol, en de hoofdrolspeler was Elliot Page.
Het duurde tientallen jaren voordat Schiach het project van de grond kreeg
Shiach en Ledger's samenwerking kwam tot stand na vele mislukte pogingen van Shiach om het project van de grond te krijgen.
Na het lezen van de roman wist Shiach dat hij er zo snel mogelijk een film van moest maken. Dus begon hij de rechten te verwerven vanaf 1989, maar kreeg pas in 1993 de volledige rechten.
Hij ging toen aan de slag met het schrijven van het scenario en het vinden van de regisseur. Hij probeerde het met regisseurs als Michael Apted en Bernardo Bertolucci, maar was niet succesvol. Het project werd uiteindelijk tien jaar lang vergeten.
Tot 2007, toen Ledger contact opnam met Shiach. De acteur werd de achtste persoon waarmee Shiach aan het scenario werkte, en hij had nog niet eens zijn regiedebuut gehad. De enige ervaring die hij destijds had, was het regisseren van een paar muziekvideo's.
Maar Shiach stuurde hem uiteindelijk wat materiaal en al snel werkten ze samen. Ze waren van plan elkaar begin 2008 te ontmoeten, maar tragisch genoeg stierf Ledger voordat ze konden.
Een paar weken na Ledger's dood onthulde Shiach dat Ledger erg gepassioneerd was over het project.
"Hij was er gepassioneerd over; hij was een intense, geïnteresseerde jongeman en ik voelde me meteen tot hem aangetrokken", zei hij.
"We hebben de afgelopen drie maanden veel tijd besteed aan het werken aan zijn visie. Ik deed het ene ontwerp na het andere en hij gaf zijn input en we ontmoetten elkaar verschillende keren in New York en hier, waar hij veel tijd doorbracht zijn tijd. We waren op het podium gekomen waar we het script naar Ellen hadden gestuurd. Heath zat vol met ideeën voor de andere cast, voornamelijk van zijn lijst met acteervrienden. We waren van plan om eind 2008 een film te maken."
Ze praatten veel tijdens de late uurtjes van de nacht over alle aspecten van de film, inclusief welke muziek ze zouden gebruiken. Shiach stelde voor om Rosemary Clooney's "This Ole House" te gebruiken en stuurde Ledger andere muziek uit de jaren 50 waar hij van hield.
Maar helaas bleef Shiach achter zonder zijn creatieve partner en bleef het project alleen achter totdat Frank jaren later tekende.
"Zoals bij alles wat je schrijft, wordt als je geluk hebt één op de vijf scenario's gemaakt", besloot Shiach."Hierbij is het gewoon een kwestie van wachten op de juiste kans en de juiste regisseur krijgen. Ik dacht dat Heath dat was. Hoewel het een heel commercieel onderwerp is, zal het als een arthouse-film worden gezien. Dus je moet sterke acteurs en maak een mooie film om kans te maken op een doorbraaksucces."
Uiteindelijk, na constante tegenslagen, maakte Shiach eindelijk The Queen's Gambit, maar niet precies zoals hij en Ledger het zich hadden voorgesteld. Scott stelde voor om er een gelimiteerde serie van te maken, en Netflix was het daarmee eens.
Met alle herschrijvingen, de dood van Ledger en studio's die hem vertelden dat niemand geïnteresseerd zou zijn in schaken, maakte Shiach eindelijk een van de meest succesvolle series aller tijden. Het was het wachten waard en Ledger zou zeker trots zijn. The Queen's Gambit kreeg uiteindelijk ook een behoorlijk geweldige soundtrack.
