Stanley Kubrick was een heel bijzondere man. En een eigenaardige ook. Hij had zijn unieke fascinaties, wat hem er uiteindelijk toe bracht de rechten van Singin' In The Rain te kopen. Hij stond ook bekend als een zeer uitdagende regisseur om mee samen te werken. Hij was echter een filmgenie. Het lijdt geen twijfel dat zijn films nog tientallen jaren als meesterwerken zullen worden gezien. Maar toen Eyes Wide Shut (zijn laatste film) werd uitgebracht, stortte het in. Hoewel het Tom Cruise als ster had, was het geen succesvolle film en daarom niet gezien als een van Tom's meest winstgevende films.
Een van de meest in het oog springende critici van Eyes Wide Shut is hoe sensueel het was. Natuurlijk ging de film vooral over seks, dus het is niet verwonderlijk dat er veel seksscènes in zouden zitten. De film uit 1999 bevatte echter ook een beroemde controversiële scène met meerdere naakte vrouwen die deelnamen aan een ritueel met een stel gemaskerde rijke mannen. Dit is de waarheid achter die scène…
De ware oorsprong van DIE scène
Eyes Wide Shut was ruwweg gebaseerd op Arthur Schnitzler's Traumnovelle uit 1926 ("Dream Story"), volgens een interview met Vulture. het volgde de nachtelijke bezigheden van Dr. Bill Harford van Tom Cruise. In de beroemdste scène belandt Harford bij een herenhuis waar hij tientallen gemaskerde elites aantreft die deelnemen aan cult-achtige, rituele seksceremonies met gemaskerde, naakte vrouwen. Naarmate de scène vordert, worden meer vleselijke momenten onthuld, omdat ze het publiek echt tot het uiterste hebben geduwd. Maar de scène ging meer over het geheime genootschap van uiterst rijke levensgenieters die, in de schaduw, afschuwelijke gewelddaden en seksuele manipulatie orkestreren. En blijkbaar waren er enkele real-life invloeden voor deze beat van het verhaal.
"Ik had een vriend die in het zuiden van Frankrijk woonde, G. Legman," vertelde Stanley Kubricks assistent, Anthony Frewin, aan Vulture. "Hij gaf ons veel informatie over geheime genootschappen en seksuele mores in Wenen ten tijde van Schnitzler. Hij stuurde ook veel illustraties van rituelen van de geheime samenleving en de Zwarte Mis [een satanische ceremonie], voornamelijk uit de 19e eeuw. We hadden veel illustraties, eigentijds en zelfs veel ouder, van sommige ceremonies. Legman raadde ook Félicien Rops aan, een zeer beroemde kunstenaar die gespecialiseerd was in allerlei vreemde erotica."
Het filmen van de scène was een evolutie
Het uitvoeren van de scène was veel ingewikkelder dan de onderzoeksfase. Ten eerste omdat Stanley en zijn team ervoor moesten zorgen dat ze niet te veel regels overschreden. Dit moest tenslotte een speelfilm worden met twee van 's werelds grootste sterren (tom en Nicole Kidman) en hopelijk door de massa gezien worden.
"We zochten naar de barrières die we gewoon niet zouden kunnen oversteken", legt een andere assistent van Stanley, Leon Vitali, uit. "Ik heb wat softcore-porno en Red Shoe Diaries bekeken, gewoon om echt te zien wat het algemene idee van de limieten was. En toen moest ik natuurlijk de mensen vinden die daar deel van wilden uitmaken. Ik ging door elk modellenbureau, elke dansacademie. Een van de problemen was dat ze volledig natuurlijk moesten zijn. Geen Botox, geen borstvergrotingen, iets dergelijks. Ik maakte het heel duidelijk aan iedereen die kwam en hun agenten. Maar er waren een paar keer toen we [afspraken te gebruiken] iemand en hun agenten hen daadwerkelijk lieten gaan om borstvergrotingen te krijgen. Ik nam ook contact op met Yolande Snaith, een choreografe met haar eigen dansgezelschap. Maandenlang riepen we ze binnen een of twee keer per week en ik nam een videocamera en we improviseerden veel dingen."
Het idee voor de scène was om erotische vignetten te vertonen in plaats van volledige seksuele handelingen. Het moest een gevoel van mysterie opwekken.
"Stanley zei: 'Dit wordt dit allemaal niet', en hij maakte een stotend gebaar', herinnert Julienne Davis, die Mandy speelde, zich. "In plaats daarvan zei hij dat het meer een soort moderne dans zou zijn met de gevolgtrekking van seks."
Het was Yolande Snaith echter duidelijk dat Stanley niet precies wist wat hij van de scène wilde. Dit was volkomen abnormaal omdat de regisseur notoir (en pijnlijk) nauwkeurig was over zijn beslissing.
"Ik denk dat zijn visie op de orgiescène in de loop van de tijd dat we eraan werkten, veel meer een letterlijke orgie werd", legde Yolande uit. "Er was een probleem omdat de modellen veel meer betaald zouden moeten worden om dat te doen, en sommigen van hen wilden het niet doen."
Een van Stanley's assistenten begon zelfs de modellen van de Kama Sutra te laten zien, volgens het interview met Vulture. Dit was iets waar de modellen niet echt zin in hadden. Gelukkig was Yolande er om te helpen.
"Ik had echt het gevoel dat ik meer een artistiek assistent voor Stanley was om een duidelijker beeld te krijgen van wat die hele scène was," zei Yolande. "Na een paar weken begon hij met me te praten over het ritueel, het gemaskerde bal en het uitkleedritueel. We waren aan het spelen met verschillende rituele formaties. Lijnen, wegen, lopen, processies naar een drempel of naar een altaar. Bij op een bepaald punt werd het Stanley duidelijk dat hij wilde dat het een cirkel was. Hij wilde dat ze op de grond begonnen. [Nadat] de nadruk daarop verschoof, ging ik met hem en Leon en de production designer naar andere locaties, waarvan er één de grote zaal was die we uiteindelijk gebruikten."
Met een enigszins verrassende open geest liet Stanley Yoldane en anderen hem helpen bij het vormen van wat naar beneden is gegaan als zijn meest controversiële scène. Het was op zijn minst een van de meest memorabele van wijlen de regisseur.
