Cartoons waren vroeger voor kinderen, maar tegenwoordig zijn ze de mainstream. In feite zijn zoveel animatieprogramma's gericht op volwassenen, zoals BoJack Horseman van Raphael Bob-Waksberg of South Park, dat ze in sommige landen verboden zijn vanwege hun thema's voor volwassenen. Maar sommige van de beste tekenfilms die ooit zijn gemaakt, zijn vrijwel zeker gericht op kinderen. Maar ze hebben thema's, artistieke stijlen en een emotioneel gewicht dat een groter publiek aanspreekt of hebben een sterke cult-fanbase opgebouwd, zoals Batman: The Animated Series. Sommige tekenfilms die op kinderen waren gericht, spreken volwassenen echter aan vanwege hoe grappig en charmant ze zijn… Dit kan zeker worden gezegd voor The Flintstones.
Hoewel de show veel herhalingen heeft gehad, waaronder geanimeerde spin-offs en live-action speelfilms, liep de originele show, gemaakt door William Hanna en Joseph Barbera (Hanna Barbera) van 1960 tot 1966 en blijft een van de meest geliefde animatieserie aller tijden. Dit is de ware oorsprong van de show.
Een primetime geanimeerde show was nooit gedaan totdat de Flintstones langskwamen
Animatie is iets waar elk groot netwerk en elke streamer van houdt. Maar toen The Flinstones uitkwamen, werd er geen animatieshow op primetime gezet. Ze waren altijd bestemd voor zaterdagochtenden en uren die kinderen aanspraken. Het was in deze tijdvakken waar het team achter Hanna-Barbera uitblonk. In 1960 hadden ze al een paar hitshows gehad, waaronder Quick Straw McGraw, The Huckleberry Hound Show en Yogi Bear, volgens een artikel van Reel Rundown.
John Mitchell, de president van Screen Gems en een persoonlijke vriend van William Hanna en Joe Barbera die hen had geholpen, bracht hen op het idee om elke week een primetime animatieserie van een half uur te maken.
"Niemand had zelfs maar aan een Flintstones-show durven denken. Daarmee bedoel ik een prime-time geanimeerde show. Hoe kon dat?" Joe Barbera zei in een interview met het Archive of American Television. "Maar Mitchell bleef ons lastig vallen. Hij zei: 'Denk erover na, denk erover na.'"
Joe zei dat hij en William er wel over hebben nagedacht en een paar ideeën hebben bedacht voor een geanimeerde sitcom voor primetime. Ze begonnen zelfs aan een hill-billy-achtige show te werken, maar dat werkte niet helemaal. Maar ze wisten wel dat ze wilden dat het een familieverhaal zou zijn dat al dan niet direct beïnvloed was door The Honeymooners. Veel fans zien overeenkomsten tussen de relatie van Fred en Wilma en die in The Honeymooners. Maar Joe beweert dat ze het idee niet rechtstreeks uit de show hebben gehaald. Maar er was iets aan de strijd tussen man en vrouw dat ze echt in animatie wilden vastleggen.
"Eerst hadden we een hill-billy-familie, we hebben het geprobeerd. Een Romeins gezin. Een pelgrimsfamilie. Indiase familie. Eindelijk gingen we naar de grot, "zei Joe, en legde uit dat het de grappen zoals de 'Stoneway-piano' en 'Polirock-camera' waren die hen echt interesseerden. Kortom, ze konden een gemakkelijke manier vinden om items te vervalsen, voedsel en ervaringen die mensen tegenwoordig goed kennen door te verwijzen naar het stenen tijdperk of iets dat met dinosauriërs te maken heeft.
"Alsof dichte pinnen vogels waren met snavels die opengingen en de was vasthielden. De stofzuiger was een kleine mastodont op wielen. We plaatsten wielen onder hem en zijn snuit zou oppakken… hij was onze stofzuiger, ' zei Joe. "We hebben er nooit aandacht aan besteed. We hebben die dingen er gewoon in gegooid en de kinderen vonden het geweldig."
Niemand wilde de vuurstenen maken
Maar het verkopen van de show was om te beginnen een hele uitdaging. Het was een gloednieuw ding dat nog nooit eerder was gedaan. William en Joe en hun team ontwikkelden een paar storyboards van de personages en de wereld waarin ze leefden. Joe beweerde dat mensen naar hen keken alsof ze gek waren. Gedurende 8 weken zou Joe de serie pitchen en niemand wilde het. Het was gewoon te raar voor hen. Dat is totdat ABC het te pakken kreeg. Ze kochten het zelfs in 15 minuten.
"Als ze het niet hadden gekocht, had ik [de storyboards] teruggenomen. Bewaar het in de opslag. En je zou er het volgende jaar nooit meer mee terugkomen. Je probeert nooit een show te herhalen en probeer het opnieuw te verkopen omdat het niet werkt. Ze zeggen: 'Dat hebben we gezien.' Maar soms word ik in het zweet wakker met de gedachte: 'Als die laatste vergadering om 9 uur 's ochtends er niet was geweest…'"
Terwijl iedereen nog steeds zei dat het onmogelijk was om een animatieserie op primetime te zetten, zette ABC Hanna-Barbera aan het werk. Toen de serie uiteindelijk om 20.00 uur op een vrijdagavond in 1960 werd uitgebracht, kwam Variety naar buiten en zei dat het een 'ramp' was.
"Zes jaar later was de ramp nog steeds aan de gang."