Eva Green is een intrigerend raadsel en een beetje een contradictie.
Hoewel ze een soort 'buitenaards' imago heeft gekregen en enkele van de donkerste personages in film en televisie speelt, zegt ze dat ze niet helemaal in die levensstijl past omdat ze het tegenovergestelde is van haar personages in het echte leven. Is ze dat wel?
Ondanks wat ze zegt, heeft ze zichzelf de titel van prinses van het bovennatuurlijke gegeven, of ze het nu leuk vindt of niet. IndieWire zegt dat ze "schoonheid en dreiging op een opvallende manier kan combineren", terwijl de Telegraph zegt: "Of ze nu spiernaakt is of niet, het is onmogelijk om je blik van Eva Green af te wenden."
Het is waar. Er is iets met haar. Haar beklijvende blik, de manier waarop ze beweegt en praat. Ze hoeft geen duistere rollen te spelen om je op te merken. Jack Nicholson in The Shining zorgde ervoor dat ze actrice wilde worden. Dat zou je alles moeten vertellen wat je moet weten.
Ondanks wat ze zegt, is ze een raadsel
Green speelde in Bernardo Bertolucci's controversiële film The Dreamers, waar haar naakte lichaam bij talloze gelegenheden werd blootgesteld, ondanks dat ze verlegen was. Ze zegt dat het helpt om eraan te denken alsof ze een masker draagt, maar tegelijkertijd weet ze niet hoe ze het doet. Dit is slechts een van haar vele tegenstrijdigheden.
Ze ging verder in Ridley Scott's Kingdom of Heaven naast Orlando Bloom, wat voor haar minder een verrassende keuze was. Als kind hield ze van egyptologie, dus de koningin van Jeruzalem spelen was haar ding. Maar haar spelen was ook een contradictie. Ze speelde de koningin van het Heilige Land, maar ontdekte later dat ze dol was op het spelen van slechte karakters.
"Ik heb altijd de echt slechte rollen gekozen", zei ze. "Het is een geweldige manier om met je dagelijkse emoties om te gaan."
Voordat ze helemaal donker werd, kreeg ze echter meer succes als Bond Girl, Vesper Lynd, in Casino Royale. Net als Kingdom of Heaven werd ze weken voor het filmen gecast.
Plotseling werd het spelen van de sexy, verleidelijke femme fatale heks haar specialiteit, vooral in films als Golden Compass, Dark Shadows en Camelot. Daarna speelde ze de door demonen bezeten helderziende Vanessa Ives in Penny Dreadful. Toen ze geen duistere personages speelde, verscheen ze nog steeds in historische films zoals 300: Rise of an Empire, The Salvation, Miss Peregrine's Home for Peculiar Children. Nu schittert ze in The Luminaries, waar meer van het occulte gebeurt.
Het bovennatuurlijke drijft haar, maar ze houdt er niet van om getypeerd te worden
De reden voor zoveel bovennatuurlijke rollen kan voortkomen uit haar overtuigingen. Ondanks dat ze "niets in haar achtergrond" had dat "haar voorbereidde op deze houding ten opzichte van het bovennatuurlijke", vertelde ze de Guardian dat ze spiritueel is.
"Ik geloof niet in God, maar ik geloof in iets meer", zei ze. "Ik geloof dat er dingen of energieën zijn die verder gaan dan het alledaagse. Ik weet het niet. Ik klink als een verdomde gek. Het is lastig om over deze dingen te praten."
Haar overtuigingen hebben haar in zekere zin naar bovennatuurlijke rollen geleid, maar ze wil niet getypeerd worden. "Ik zal meer normale rollen moeten spelen, want ik wil niet in een hokje worden geplaatst met de aanduiding 'rare heks'. Mensen om me heen zeggen: je moet stoppen met het spelen van duistere rollen."
"Maar er is iets fascinerends in duisternis," vervolgde ze. "Je leert ook over jezelf door als acteur tot het uiterste te gaan. Misschien moet ik een psychiater zien." Ze neemt echter geen personages als Ives mee naar huis. 'Kun je je voorstellen dat je de hele tijd in karakter bent? Ugh. Ik zou naar een gesticht gaan.' Maar dat weerhoudt haar er niet van om te genieten van het spelen van een personage in psychische kernsmelting."
Green denkt dat ze het heeft overleefd in het bedrijf omdat haar personages het tegenovergestelde van haar zijn.
"Ik ben stil - saai zelfs - in het echte leven", bekende ze. "Er gaat niets boven de gekke heksen die ik speel. En ik krijg er nog steeds plezier van, het soort plezier dat een kind krijgt door iets te doen waar ze van houden, en dat is een beetje ondeugend."
Green vertelde W magazine dat mensen een beeld hebben van haar dat ze "buitenaards is, of raar is, dat ik een beetje met de geesten zou kunnen communiceren. Ik weet het niet, misschien is het mijn donkere haar of misschien omdat ik niet Ik praat niet veel. Dus ze stopten me een beetje in de, je weet wel, rare doos."
"Ik zou geen geesten willen oproepen, nee." Dit is ook een contradictie omdat ze in therapie niet minder heeft.
Ze gebruikt tarot als een vorm van therapie
Onder alle andere verwarrende, tegenstrijdige dingen over het leven van Green, gebruikt ze een zeer bovennatuurlijke vorm van therapie, wat opnieuw in tegenspraak is met haar idee dat ze helemaal niet op haar personages lijkt.
Ze raakte geïnteresseerd in het lezen van tarotkaarten op de set van Penny Dreadful en zegt dat het haar veel heeft geleerd, zozeer zelfs dat ze het als een vorm van therapie beschouwt. "Als het goed wordt gedaan, leert het je dingen over jezelf. Het is een snelle therapie."
Naast haar onorthodoxe therapiesessies houdt ze ook van astrologie, vandaar haar keuze om Lydia Wells te spelen in The Luminaries, taxidermie en entomologie, en verzamelt ze graag bewaarde schedels en insecten. Ze mediteert ook en kleedt zich als een vampier.
Dus het is niet echt logisch dat ze niet begrijpt waarom mensen haar in haar kleine doos stoppen. Haar hele persoonlijkheid is donker, niet zo verschillend van haar personages. Toegegeven, ze is niet slecht, maar toch.
Groen is misschien een beetje raar (haar woorden), maar we houden van haar gekheid. We kunnen sommige van haar raadselachtige manieren gewoon niet begrijpen. Uiteindelijk is ze haar eigen ergste vijand. Ze moet gewoon de verwarring doorbreken en doorgaan met wat ze doet of verschillende rollen spelen. Hoe dan ook, we houden ervan om met haar naar nieuwe fantastische werelden te reizen. Ze zou groen slank in ons gezicht kunnen spuwen, en we zouden nog steeds van haar houden.
