Net als de rest van ons heeft de voor een Oscar genomineerde regisseur Wes Anderson de laatste tijd wat meer vrije tijd dan normaal.
De filmmaker heeft een lijst met films, shows en boeken gedeeld die hem bezig houden tijdens de lockdown in Parijs, waar hij woont met zijn partner, romanschrijver en illustrator Juman Malouf, en hun dochter Freya.
Onder minder bekende titels waarvan je zou verwachten dat een auteur als Anderson geïnteresseerd is, is er blijkbaar maar één tv-programma waar hij een toegewijde fan van is: Better Call Saul.
Wes Andersons favoriete tv-programma
In een recent interview met het Franse bureau Centre National du Cinéma et de L'image Animée (CNC), verwees de directeur van het Grand Budapest Hotel alleen naar de serie met Bob Odenkirk als hem werd gevraagd naar zijn televisievoorkeuren.
“Het is gewoon mijn favoriete tv-programma,” zei hij.
Het drama gecreëerd door Vince Gilligan en Peter Gould is een spin-off en prequel van de veelgeprezen AMC-serie Breaking Bad, uitgezonden van 2008 tot 2013. Breaking Bad speelde Bryan Cranston als W alter White, een scheikundeleraar gediagnosticeerd met stadium drie long kanker die meth begint te produceren, en Aaron Paul als zijn partner in crime, Jesse Pinkman.
Odenkirk verscheen voor het eerst als Saul Goodman, de advocaat die W alter helpt zijn wandaden in Breaking Bad te verdoezelen. Daarna hernam hij zijn rol voor Better Call Saul, nu in zijn vijfde seizoen. De show speelt zich zes jaar voor Breaking Bad af en volgt de evolutie van de kleine advocaat Jimmy McGill tot de huurcrimineel Saul Goodman.
Dat flitst vooruit in zwart-wit
De Sony Pictures Television-show is geprezen om de uitvoeringen en de stilistische keuzes. Elk van de vijf seizoenen van Better Call Saul begint met een flash-forward in zwart-wit, waarin Saul Goodman te zien is als Gene, de manager van winkelcentrum Cinnabon in Omaha, Nebraska. Saul heeft betaald om deze nieuwe identiteit aan te nemen na de gebeurtenissen van Breaking Bad. Het zwart-wit, een apparaat voor kleurcorrectie dat vaak wordt geassocieerd met flashbacks, lijkt hier te worden gebruikt om een sombere draai aan de toekomst te geven in plaats van het verleden te beschrijven.
Anderson schoot zijn eerste korte film, Bottle Rocket, die in 1994 op het Sundance Film Festival werd gepresenteerd, in zwart-wit en zal grijswaarden gebruiken in zijn aankomende film The French Dispatch.
Anderson lijkt een fascinatie te hebben voor advocaten als personages. De gelijknamige protagonist van zijn film The Royal Tenenbaums uit 2001, gespeeld door Gene Hackman, was een ooit illustere maar nu een failliete advocaat. Bovendien waren zowel Bill Murray als Frances McDormand beoefenaars van juridische beroepen in Moonrise Kingdom, waarbij Murray ook Clive Badger uitte, de advocaat van Mr. Fox in Fantastic Mr. Fox. Ook vermeldenswaard is dat Jeff Goldblum Kovacs speelde, de advocaat die de belangen van het Grand Budapest Hotel vertegenwoordigt, in de gelijknamige film uit 2014.
Anderson is niet de enige regisseur die van Better Call Saul houdt
Wes Anderson is niet de enige beroemde filmmaker die van Better Call Saul houdt. In 2018 beleed Guillermo del Toro zijn liefde voor de show over Jimmy McGill.
“Een kleine reflectie in het midden van het nieuwe seizoen van BETTER CALL SAUL: ik vind het zelfs leuker dan BB, niet om tegendraads te zijn, maar omdat de duidelijke inzet kleiner lijkt, maar de morele ondergang me dieper, aangrijpender lijkt …,” tweette del Toro.
Wat staat er nog meer op de volglijst van Wes Anderson?
Samen met het inhalen van Better Call Saul, geniet Anderson van het kijken naar films van het Criterion Channel, dat hij beschreef als "een Louvre van films op onze vingerafdrukken."
In een brief aan de onafhankelijke streamingdienst in maart 2020 vertelde Anderson zijn mede-streamers van welke films hij onlangs hield.
Ik heb elke dag Criterion-films gestreamd en op Blu-ray gezet en wilde alleen maar noemen: Raymond Bernard! Anne-Marie geschreven door Antoine de Saint-Exupéry? Ik had er nog nooit van gehoord, 'schreef Anderson.
Anne-Marie is een Franse dramatische film uit 1936 van Raymond Bernand, geschreven door de Saint-Exupéry, auteur van het populaire kinderboek De kleine prins.
"Ik had ook nog nooit Arthur Hiller's The Out-of-Towners gezien", vervolgde Anderson. “Het is een geweldige tijdmachine, die. Ook Louis Malle-documentaires opnieuw bekijken. Vooral … en het nastreven van geluk. Hoe vaak zal ik An Angel at My Table (Jane Campion's drama uit 1990) nog een keer kijken?' In zijn interview met CNC heeft Anderson een aantal titels aan zijn lijst toegevoegd.
Anderson noemde ook de film van filmmaker Marco Ferreri uit 1973, The Big Feast, met in de hoofdrollen Marcello Mastroianni en Michel Piccoli. De filmmaker gaf toe dat hij de film jaren geleden had ontdekt, maar de eerste keer "er niet echt in was gekomen". Maar bij een recente herhaling vond Anderson het geweldig.
Hij raadde ook nog twee films aan, geregisseerd door Ferreri, The Conjugal Bed en The Ape Woman, plus The Westerner en Station Six-Sahara, geregisseerd door respectievelijk William Wyler en Seth Holt.
Ten slotte voegde Anderson twee boeken toe aan zijn huidige favorieten: The Big Goodbye: Chinatown and the Last Years of Hollywood van Sam Wasson en Louder and Funnier van P. G. Wodehouse.
Hopelijk is dit genoeg materiaal om je bezig te houden tot de langverwachte release van The French Dispatch, nu opnieuw gepland voor algemene release op 16 oktober.
