Justin Simien, de maker van Dear White People, heeft succes geboekt met zijn Netflix-serie. Dit komische drama behandelt rassenkwesties vanuit het perspectief van zwarte studenten die naar een Ivy League-school gaan. Deze inzichtelijke serie toont escalerende rassenkwesties en demonstreert de verdeeldheid zaaiende mentaliteit van onze gemeenschappen; problemen die duidelijk en gangbaar zijn in de wereld waarin we vandaag leven.
In het licht van de recente gebeurtenissen werd Simien gevraagd hoe het zou zijn als er een 'Beste Zwarte Mensen' zou zijn… dus hij ging door en deed het. In een poging om het speelveld te egaliseren, schilderde hij deze raciale strijd vanuit het tegenovergestelde perspectief, alleen om te ontdekken dat er helemaal geen manier is om het speelveld te egaliseren, aangezien de niveaus van ongelijkheid hier drastisch verschillen.
Na het maken van 'Dear Black People' werd het duidelijk dat de rollen, als ze worden omgedraaid, helemaal niet gelijk zijn. De klachten en problemen van de blanken waren lang niet zo onderdrukkend of ernstig van aard als die waarmee de zwarte gemeenschap werd geconfronteerd.
Als de rollen worden omgedraaid
Simien produceerde een ongelooflijke spin-offshow die de effecten en verschillen demonstreerde die zouden worden gezien bij deze rolomkering. Hij plaatste Flava Flav in de rol van president van de Verenigde Staten en ging zelfs zo ver om te zeggen dat hij elke dag de voorkeur zou geven aan een Flavor Flav-voorzitterschap boven een presidentschap van Donald Trump. Trump heeft de laatste tijd zeker veel vocale haters gehad.
Op de vraag "is niet wat blanke mensen hetzelfde doormaken?" het wordt duidelijk dat nee, dat is het absoluut niet. Als blanken degene zijn die in zijn 'Dear Black People' worden onderworpen, lijkt hun strijd veel minder substantieel. Volgens Simien, wanneer deze rollen worden omgedraaid, "besef je hoe belachelijk het is voor blanke mensen om slachtofferschap en onderdrukking te claimen en toe te eigenen op dezelfde manier als zwarte mensen erover praten."
De waarheid komt aan de oppervlakte
Als de rollen omgedraaid zijn, is er gewoon geen vergelijking mogelijk. De strijd tussen blanke en zwarte rassen is op geen enkele manier gelijkwaardig. Simien verklaarde dat hij vooral voorzichtig was om de "nuances en bedachtzaamheid" nauwkeurig weer te geven wanneer hij van perspectief wisselde, maar hoe ver hij ook groef om raciale strijd te vinden om uit te beelden onder de blanke gemeenschap, die strijd werd alleen aan de oppervlakte gekrast - er was niets substantieels of onmenselijk onrechts om te onthullen of te portretteren.
Wanneer de wereld wordt omgeschakeld, is het niet gelijk - een duidelijke weergave van de ongelijkheid die vandaag wordt gedemonstreerd. De Black Lives Matter-beweging en de protesten die daarop volgden, zijn duidelijk gerechtvaardigd in de weergave van 'Dear Black People' in vergelijking met 'Dear White People'.
In Simiens eigen woorden was dit een "kans voor mensen om een nieuwe zonnebril op te zetten en de situatie opnieuw te bekijken."
