James Gandolfini was een van de meest begaafde acteurs van zijn generatie. Toen hij een glimp opvangde van waartoe de man in het grootste deel van de jaren 90 in staat was, was zijn opkomst tot superster een langzaam maar gordijn. Rustig en gereserveerd, Gandolfini's grote gest alte en intimiderende aanwezigheid was niets als zijn beminnelijke, zachtaardige persoonlijkheid.
Omdat hij ons veel te vroeg verliet, stierf James in 2013 toen hij eindelijk de dreigende schaduw begon te verlaten die werd geworpen door de rol die zijn leven voor altijd veranderde. Een verrassend veelzijdige acteur met een bedrieglijk bereik, Gandolfini slaagde erin onze harten en verbeelding te veroveren in de korte tijd dat hij op deze planeet was. Maar van alle rollen die James Gandolfini koos, welke waren zijn meest definitieve?
9 Virgil ('True Romance')
De eerste keer dat we Gandolfini zagen, was als de intimiderende moordenaar van de menigte, Virgil, in de Quentin Tarantino geschreven, True Romance. In de film gaat Virgil naar Los Angeles om de door zijn bazen gestolen cocaïne op te halen. Brutaal en gewelddadig, Gandolfini's portret van de moordenaar was niet alleen sadistisch, maar gaf bioscoopbezoekers een van de coolste vechtscènes in de filmgeschiedenis, en kwam uiteindelijk op een passend brutaal einde. Virgil was de eerste, maar niet de laatste, van Gandolfini's inval als gruizige misdaadcijfers.
8 Winston Baldry ('De Mexicaan')
The Mexican was een actiekomedie uit 2001 met in de hoofdrollen Brad Pitt en Julia Roberts When we we zagen Gandolfini voor het eerst als Winston Baldry oftewel Leroy, we verwachten een keiharde gangster die lijkt op Virgilof een misdaadbaas uit New Jersey, maar dat is niet helemaal het geval met Winston Gandolfini's vertolking van een huurmoordenaar (niet anders dan Virgil), is genuanceerder, charmanter en minder sadistisch. Winston is ook een homoseksuele man, maar dat definieert zijn karakter niet, wat Gandolfini moeiteloos voor elkaar krijgt. Zoals altijd slaagt James erin om instant chemie te hebben met zijn vrouwelijke co-ster (Julia Roberts ) en de leukste scènes van de film zijn wanneer de paar deelt het scherm.
7 Kolonel Ed Winter ('The Last Castle')
Gandolfini's vertolking van een Kolonel Winter was een welkome verandering van tempo, aangezien kijkers eraan gewend waren geraakt de acteur als vervelende wetsovertreders te zien. Winter is echter net zo sadistisch als de andere kleurrijke cast van personages die Gandolfini in het verleden speelde, gewoon zijn positie binnen het leger gebruikend om zijn acties te rechtvaardigen. Ook neus aan neus gaan met Robert Redford is geen kleintje, maar Gandolfini houdt meer dan stand als hij het scherm deelt met het Hollywood-icoon.
6 Nick Murder ('Romantiek en sigaretten')
James Gandolfini in een musical klinkt als de opening van een grap, maar in 2005 spande de acteur zijn komische spieren en speelde hij in de musical rom-com Romantiek en sigaretten. Gandolfini speelt een all-star cast, in een verhaal over een man die zijn tenen onderdompelt in de wereld van overspelige escapades die uiteindelijk moet kiezen tussen zijn geliefde en zijn vrouw. Gandolfini's vertolking van de schandalige, toegeeflijke Mr. Murder weerspiegelt zijn meest memorabele rol, maar staat in contrast met een gezonde dosis komedie. Helaas komt Nick uiteindelijk op dezelfde manier voorbij als Jim, een beetje griezelig, zo niet profetisch.
5 Charley Malloy ('On The Waterfront')
On the Waterfront werd niet goed ontvangen om het licht te zeggen. Geplaagd door scriptproblemen en andere problemen, zou het Broadway-stuk ook het ontslag van Gandolfini met zich meebrengen, iets dat later in zijn carrière ondenkbaar zou lijken. Ondanks de tegenslagen heeft Gandolfini in korte tijd een bewonderenswaardige inspanning geleverd met de productie. Een kijkje in waar de acteur toe in staat was, Gandolfini zou nemen wat hij van die ervaring had geleerd en weggaan van het podium, om uiteindelijk in Hollywood in te breken.
4 CIA-directeur Leon Panetta ('Zero Dark Thirty')
Het is de eerste keer dat de acteur een echt persoon heeft geportretteerd, die verschijnt als voormalig CIA-directeur, Leon Panetta, en Gandolfini brengt een angstige, echtheid in de rol terwijl hij probeert trouw te blijven aan de echte tegenhanger. De acteur, altijd zijn eigen ergste criticus, overtuigde zichzelf ervan dat Panetta niet blij zou zijn met de vertolking en verklaarde: "Ik heb Leon een briefje gestuurd met de mededeling:" Het spijt me van alles. De pruik, alles. Je bent een beetje zoals mijn vader. Je zult wel iets vinden om boos over te zijn.'
3 Carol ('Waar de wilde dingen zijn')
De wereld is eraan gewend geraakt om James Gandolfini op het scherm te zien. Zijn kenmerkende profiel is een beeld dat zijn fans maar al te goed kennen, en de acteur gebruikt vaak zowel zijn ogen als zijn lichaam om een verhaal te vertellen. Gandolfini toont een kant die je niet vaak ziet en gebruikt alleen zijn stem om Carol, het lieve monster, tot leven te brengen in de Spike Jonez film. Hoewel we een glimp opvangen van de klassieke woede van Gandolfini, slaagt de acteur erin om je verbeelding te boeien met zijn vertolking van het hartverwarmende monster.
2 Tony Soprano ('The Sopranos')
Ongeveer zo betreurenswaardig als een personage kan krijgen, Anthony Soprano is een sociopathische gluten die overspel pleegde en een overvloed aan andere gruwelijke daden. Dus waarom waren miljoenen toegewijde fans dol op deze misdaadbaas? Vanwege James Gandolfini. Gandolfini bracht een diepgeworteld gevoel bij de misdaadbaas van New Jersey, samen met een onmiskenbare charme en charisma die het bijna onmogelijk maakten om hem niet aardig te vinden of zelfs maar weg te jagen. Zijn snelheid tot woede, familieproblemen en onbedoelde grappige citaten vormden de basis voor het anders grandioze karakter en zorgde ervoor dat fans verliefd werden op de rol die van Gandolfinieen begrip maakte.
1 Albert ('Genoeg gezegd')
Hoewel Tony Soprano zonder twijfel Gandolfini's meest iconische rol was, was het zijn vertolking van de warme en beminnelijke Albert die liet zien hoe veelzijdig de acteur echt was. Een compleet contrast met de lijst van no-nonsense gangsters en slecht ei die hij in het verleden heeft gespeeld, Gandolfini toonde het publiek zijn zachte, romantische kant als de gescheiden vader naast Julia Louis-Dreyfus. Helaas zou dit Gandolfini's laatste optreden op het scherm zijn, aangezien de acteur een jaar na het voltooien van de film zou overlijden.
