James Gandolfini leed voor zijn kunst. Hij leek niet het type te zijn dat iedereen van zijn lijden wilde laten weten. Sterker nog, hij voelde zich er nogal slecht over. Dit is de reden waarom James (ook bekend als Jim/Jimmy) voortdurend cadeaus en extravagante ervaringen kocht voor de cast en crew van The Sopranos. Hij was vatbaar voor agressieve uitbarstingen, niet naar anderen, maar naar zichzelf. En er waren tijden dat hij dagenlang niet eens op zijn werk verscheen. Hij was in veel opzichten een getroebleerde ziel… Maar een ongelooflijke acteur. En het lijdt geen twijfel dat Tony Soprano hielp bij het definiëren van zijn ongelooflijke, maar tragisch kortstondige carrière.
Gedurende zes seizoenen deed Tony Soprano een aantal echt verschrikkelijke dingen. Hierdoor werd er emotioneel veel van James gevraagd. Hij moest constant in de hoofdruimte zijn van een man die zou gaan slaan voor zijn gezin of een knuppel naar iemands hoofd zou nemen. Om nog maar te zwijgen van de psychologische crisis die Tony doormaakte. Het was veel en volgens de cast en crew van The Sopranos in een artikel van Deadline heeft het bijna zeker een tol geëist van James…
James Gandolfini was genereus voor zijn collega's en wierp zichzelf in de rol van Tony Soprano
Als er één ding is dat elke acteur en crewlid die met James Gandolfini aan The Sopranos heeft gewerkt, constant heeft gezegd, is het dat hij een harde werker was. Bovendien was hij ongelooflijk gul met de mensen met wie hij werkte, ondanks de duisternis die hem door zijn rol verteerde.
"[Jimmy] was zo gul. Hij wilde niet de held zijn. Hij waardeerde wat hij kreeg, hoeveel hij had en deelde het altijd, altijd. Hij deelde het met de bemanning. Met geschenken, "Aida Turturro, die Janice Soprano speelde, zei in het interview met Deadline."Eens kreeg hij wat geld en wij kregen geen geld en hij gaf wat van zijn eigen geld aan sommigen van ons. Jimmy deed dat veel. Ik bedoel, hij had deze harde kant, net als iedereen. Hij Ik had het nodig. Weet je hoe moeilijk het is om zo'n show te doen en de hoofdrol te spelen met al die emoties en de gedachten en de kleine dingen? Het was gek, maar hij werkte zich helemaal uit."
James wist dat de rol van Tony Soprano iets eenmaligs was. Hij wist ook dat het veel van hem vroeg. Maar volgens Terry Winter, een schrijver en uitvoerend producent van de show, heeft hij nooit afgewezen wat van hem werd gevraagd.
"Jim was onbevreesd en volledig verstoken van ijdelheid, dus je kon alles voor hem schrijven. Er was nooit een nanoseconde waar je dacht, zal hij dit willen doen? Zal hij in staat zijn om dit emotioneel doen? Er waren scènes waarin hij, over vier pagina's, binnen drie minuten van blij naar woede ging in tranen. Je zou op de set staan kijken hoe hij dit deed, en het was verbazingwekkend hoe gemakkelijk hij het liet lijken, terwijl het allesbehalve was. Die therapiescènes. De man werkte drie of vier dagen achter elkaar en verliet de set pas om twee uur 's nachts. Hij zou terugkomen voor nog eens acht, tien uur later met vier pagina's therapie, deze echt gedetailleerde monologen die we voor hem zouden schrijven, "legde Terry Winter uit.
"Soms zat je letterlijk naar hem te kijken en kreeg je tranen in je ogen op anderhalve meter afstand, kijkend naar deze acteur die deze regels opvoerde, " vervolgde Terry. "Hij was het type persoon dat op de set zou komen en je kon met hem dollen, lachen en praten, en hij was altijd grappig en gracieus. Ik ben op sets geweest die als een kerk waren, waar iedereen zo is. rustig en niemand durft te lachen. Die set was gewoon een gratis voor iedereen, van ballen breken en lachen. Mensen brachten hun families mee. Je zag zoveel gasten achter de monitor zitten dat de regisseur soms niet eens een Vooral Jim zei hallo tegen iedereen. Hij zou gracieus zijn, gek doen, dan zou hij gaan zitten en een therapiescène van vier pagina's doen waarbij iedereen in tranen zou zijn en het zou laten lijken alsof dat gewoon zijn dagelijkse baan is, inslaan en weggaan."
Tony Soprano spelen zette James Gandolfini op een zeer donkere plek
Hoewel James Gandolfini hielp bij het creëren van een overwegend positieve omgeving op de set van de veelgeprezen HBO-show, was hij ook vatbaar voor uitbarstingen. Als hij iets fout deed, was hij er niet aardig tegen voor zichzelf.
"Hij was erg zelfspot", beweerde Terry Winter. "Als hij een zin verkeerd zou hebben, zou hij kritisch zijn over zichzelf. Hij zou nooit uithalen naar anderen. Af en toe brak hij de ballen van de schrijver. Hij zou zeggen: 'Moet het zo zijn?' Maar meestal ging hij, 'Godverdomme, verdomde idioot', pratend over zichzelf omdat hij het niet begreep. Hij zou op een donkere plaats komen, hij zou in een donkere stemming waarin hij voor lange tijd Tony zou zijn. Ja, het was gewoon moeilijk voor hem."
In het ergste geval zou James, volgens een GQ-verhaal, een hal slaan of zelfs een koelkast omdraaien als hij boos op zichzelf was. Hij was een perfectionist en het leven in de huid van Tony Soprano raakte hem. Zoals Terry Winter zei in zijn interview met Deadline, sloeg het spelen van zo'n vreselijk persoon gedurende 83 afleveringen fysiek en emotioneel op hem af.
