Hoe NBC's nieuwe show 'Ordinary Joe' de representatie van gehandicapten verandert

Inhoudsopgave:

Hoe NBC's nieuwe show 'Ordinary Joe' de representatie van gehandicapten verandert
Hoe NBC's nieuwe show 'Ordinary Joe' de representatie van gehandicapten verandert
Anonim

NBC's Ordinary Joe ging in première op 20 september 2021 en heeft al de aandacht getrokken van minstens zeven miljoen kijkers. De unieke verhaallijn van de show trok de aandacht van zoveel mensen. Het volgt het leven van Joe Kimbrough, maar in tegenstelling tot andere shows, gaat het niet alleen om één levensverhaal - het verkent drie verschillende levens die Joe had kunnen hebben. Elk hangt af van de keuze die hij maakt nadat hij is afgestudeerd aan de universiteit en de wereld van volwassenen betreedt.

Maar dat is niet de enige reden waarom de dramashow uniek is. Het is een van de weinige shows met een gehandicapte hoofdpersoon die daadwerkelijk wordt gespeeld door een gehandicapte acteur. Er zijn nauwelijks gehandicapte personages op tv en als die er zijn, worden ze meestal gespeeld door valide acteurs die ze onnauwkeurig uitbeelden. Gewone Joe begint daar eindelijk verandering in te brengen. Dit zijn alle manieren waarop de nieuwe show de manier verandert waarop handicaps op tv worden weergegeven.

6 Het is een van de weinige tv-shows met een gehandicapte acteur

Hollywood heeft de gewoonte om valide acteurs te casten voor rollen met een handicap. Jarenlang hebben netwerken en productiebedrijven gehandicapte acteurs afgewezen en hen niet de kans gegeven om de wereld te laten zien hoe getalenteerd ze zijn. Maar NBC begint daar verandering in te brengen. Ze hebben zojuist een gehandicapte acteur gecast voor hun nieuwe show, Ordinary Joe. John Gluck speelt de zoon van Joe, Christopher (en Lucas, dat is zijn naam in een andere wereld van Joe), die een vorm van spierdystrofie heeft.

In een interview met NBC4 Washington zei John: Er is niet veel representatie voor spierdystrofie op televisie in het algemeen. En zelfs als die er is, wordt het meestal niet eens gespeeld door een acteur die het echt heeft. Dus toen ik de casting-oproep hiervoor zag, dacht ik 'oh mijn god, dit ben ik precies' … Dus ja, toen ik het zag, dacht ik, 'Chris is net als ik', en ik dacht dat het echt cool zou zijn om er gewoon voor te gaan en ik had nooit gedacht dat het me hier zou leiden.”

5 Het beschikt over echte apparatuur die mensen met een handicap gebruiken (en maakt er geen punt van)

Er zijn tot nu toe maar een paar afleveringen geweest, maar in sommige daarvan zie je medische apparatuur in Christophers kamer. Zijn rolstoel is nu al een doorbraak, want vaak hebben tv-programma's alleen personages in handbewogen rolstoelen. John Gluck mag zijn eigen aangepaste elektrische rolstoel gebruiken om Christopher te spelen. Omdat gehandicapte personages meestal worden gespeeld door valide acteurs, is dat meestal niet wat je op tv ziet. Hoewel er veel mensen met een handicap zijn die handbewogen rolstoelen gebruiken, laat dit de kijkers zien dat er meer soorten rolstoelen zijn.

Naast zijn rolstoel zie je in zijn kamer een hoyerlift en wat lijkt op een ziekenhuisbed. Joe zat zelfs in de hoyerlift in een van de afleveringen, zodat hij zijn moeder kon laten zien hoe hij het moest gebruiken bij het overbrengen van Christopher. Veel mensen met een handicap, vooral degenen met spierdystrofie, gebruiken dergelijke apparatuur elke dag. Het beste deel is dat de show er niet veel van maakt dat Christopher ze gebruikt en de apparatuur laat zien als slechts een onderdeel van het dagelijks leven.

4 Christophers handicap wordt niet negatief weergegeven zoals in andere tv-shows en films

Samen met het casten van valide acteurs om gehandicapte personages te spelen, heeft Hollywood ook de gewoonte om handicaps negatief uit te beelden in tv-shows en films. Als het gehandicapte personage een van de hoofdpersonen is (wat ook niet vaak gebeurt), is het verhaal meestal gecentreerd rond hun handicap en wordt het afgebeeld als iets dat ze moeten overwinnen of dat hun leven niet de moeite waard is om te leven als ze dat niet kunnen. Dit gebeurt in bijna elke film of tv-show met een hoofdpersoon die gehandicapt is. Die films en tv-shows promoten een echt schadelijk stereotype. Ze laten het lijken alsof mensen met een handicap geen bevredigend en gelukkig leven kunnen leiden. Als Hollywood dit stereotype blijft uitbeelden, zullen steeds meer mensen erdoor worden gekwetst. Het geeft niet alleen mensen met een handicap het gevoel dat ze niet gelukkig kunnen zijn, het zorgt er ook voor dat anderen hen anders zien, waardoor ze zich nog slechter kunnen voelen.

Ordinary Joe doet dat echter niet. De moeder van Joe en Christopher, Jenny, praat soms over zijn handicap, maar niet op een negatieve manier. Er was een keer dat Jenny zei dat ze wenste dat ze had geweten dat haar zoon een neuromusculaire ziekte had toen hij werd geboren, zodat ze beter voorbereid kon zijn op de uitdagingen die het met zich meebrengt, maar dat is de enige negatieve regel in het script. De rest van de show maakt er geen punt van en behandelt Christopher als elke andere tiener, en zo zou het ook moeten zijn.

3 Een van de producenten en schrijvers van de show heeft een zoon met spierdystrofie

Garrett Lerner, een van de belangrijkste schrijvers en producenten van de show, baseerde een deel van de show op zijn echte leven. De maker van de show, Matt Reeves, wilde dat het iets was waar kijkers zich mee konden identificeren. Hij zei tegen Garrett dat hij zich erin moest verdiepen bij het schrijven van het script, dus liet hij zich inspireren door zijn echte familie, waaronder zijn zoon die een vorm van spierdystrofie heeft. Volgens Collider: We hebben er veel van onszelf in gestopt, op aanmoediging van Matt Reeves… Joe's zoon, we gaven deze ziekte genaamd spinale musculaire atrofie, wat hetzelfde is als mijn zoon. Dus, weet je, de uitdrukking is 'bloed op de pagina' - om ons gewoon open te stellen en het echt eerlijk en trouw te maken aan wat ons leven is. En hopelijk komt daar het beste product uit.”

Spinale spieratrofie (SMA) is een vorm van spierdystrofie. Ook al heeft John Gluck geen SMA (hij heeft collageen VI spierdystrofie), hij mag toch een personage spelen met spierdystrofie en een personage waar hij zich mee kan identificeren. Omdat Ordinary Joe is gebaseerd op de ervaring van Garrett Lerner met het hebben van een zoon met spierdystrofie, kunnen kijkers zien hoe het is om met een handicap te leven en zien dat het hebben van een handicap niet iets is om je voor te schamen.

2 Een beroemde schrijver en YouTuber met spierdystrofie geraadpleegd tijdens de show

Naast het inhuren van een gehandicapte acteur, huurde NBC ook een gehandicapte schrijver in om over de show te overleggen. We kunnen zien dat ze zeker proberen hun shows diverser te maken en dat werpt zijn vruchten af. Ze huurden Shane Burcaw, een beroemde schrijver en YouTuber, in als technisch adviseur sinds hij SMA heeft en kan Christophers karakter authentieker maken. Hij heeft een YouTube-kanaal genaamd Squirmy and Grubs met zijn vrouw, Hannah, dat de afgelopen drie jaar meer dan 800.000 abonnees heeft gekregen. Shane twitterde: Ik ben een gehandicapte schrijver. Afgelopen zomer kreeg ik mijn eerste tv-optreden, als adviseur voor de schrijverskamer van OrdinaryJoe. Het gaat vanavond in première om 22.00 uur ET op @NBC, en behalve dat het een fantastische show is, bevat het een verbazingwekkend authentieke weergave van gehandicapten. Laten we deze baby trending maken!!!”

Garrett Lerners ervaring met een gehandicapt kind helpt al om de show authenticiteit te geven, maar het is een andere ervaring om gehandicapt te zijn dan een ouder te zijn van een gehandicapt kind. Shane's standpunt kan Christopher's karakter nog realistischer maken. Het komt zelden voor dat gehandicapte schrijvers deel uitmaken van grote tv-shows als deze, dus dit is een doorbraak voor de gehandicaptengemeenschap.

1 Christopher is een van de weinige hoofdpersonages met een handicap in een tv-show

Christopher is misschien niet de hoofdrolspeler in de show, maar hij is nog steeds een van de hoofdpersonen. Tot nu toe is hij in elke aflevering geweest en de andere personages noemen hem veel omdat hij de zoon van de hoofdpersoon is. Dit is een groot probleem, aangezien de meeste gehandicapte personages geen hoofdpersonages zijn en meestal nauwelijks sprekende delen hebben. Volgens Respect Ability: Een nieuw rapport van GLAAD laat een lichte stijging zien van het percentage reguliere personages met een handicap in uitgezonden scriptseries tot 3,5 procent voor het seizoen 2020-2021, een stijging van 3,1 procent. Dit vertegenwoordigt een stijging van 12,9 procent.”

Hoewel het percentage het afgelopen jaar een beetje is gestegen, zegt het GLAAD-rapport ook: "Dit aantal blijft de werkelijke Amerikaanse bevolking met een handicap ernstig ondervertegenwoordigd." Meer dan twintig procent van de bevolking is gehandicapt, dus 3,1 procent is erg laag en helemaal geen nauwkeurige weergave van de gehandicaptengemeenschap. Deze onnauwkeurige weergave geeft kijkers een verkeerd beeld van de wereld en wist bijna een heel deel van de bevolking uit. Maar shows zoals Ordinary Joe beginnen daar verandering in te brengen en hopelijk zullen we in de toekomst meer van dit soort shows zien.

Aanbevolen: