In de nasleep van het Alec Baldwin-schandaal op de set van Rust en Uma Thurman's ervaring met het maken van Kill Bill Volume 2, werden filmmakers gedwongen om de veiligheid van hun sets opnieuw te evalueren. Hoewel ze in de begindagen van Hollywood met veel shenanigans hadden kunnen wegkomen, zijn er nu systemen om de cast en crew veilig te houden. Deze systemen hadden kunnen worden gebruikt op de set van Twister uit 1996.
Terwijl Twister de cast veel geld verdiende en Helen Hunt op weg zette om een veelgeprezen ster te worden, was het een nachtmerrie om te maken. De door Jan de Bont geregisseerde tornadofilm, geschreven door Michael Crichton en Anne-Marie Martin, was een financieel succes, misschien omdat het er zo authentiek uitzag. Maar in een recent interview met Vulture onthulde Helen Hunt dat de set een ongelooflijk gevaarlijke plek was vanwege deze authenticiteit. Ze werd zelfs tijdelijk verblind tijdens het maken van de film. Dit is wat er gebeurde…
De echte weersomstandigheden op de set van Twister
Helen Hunt werd meegenomen naar een ontmoeting met regisseur Jan de Bont en uitvoerend producent Steven Spielberg op het kantoor van Amblin terwijl ze Mad About You aan het maken was. Voordat ze zelfs maar had overwogen wat het project was dat ze haar aanboden, accepteerde ze. De aantrekkingskracht van het werken met deze twee veelgeprezen filmmakers was te groot. Maar ze wist niet waar ze voor intekende.
Hoewel Helen wat problemen had met het script, was het proces van het filmen van de rampenfilm zo martelend.
"Alles wat ik weet is dat ik op dat moment behoorlijk in paniek was", gaf Helen Hunt toe in haar interview met Vulture. "Je zou vijf dagen van de hagelmachine doorkomen, echte stukjes hagel naar je gooien, en je zou gaan, 'Woef, dat is gedaan. Morgen moet makkelijker zijn.' En dan zouden de scherven van snoepglas, nepglas, naar je worden gegooid op de vloer van een garage. En dan zou er een straalmotor zijn … Ik herinner me het gemakkelijke deel van de shoot niet. En dan hadden we een scène binnen, maar het was 110 graden. Het was streng. En Jan de Bont - er is een reden waarom zijn films er zo cool uitzien. Dat is wat je zoekt in een filmmaker. Het is echt."
De creatieve beslissing van Jan de Bont om weg te blijven van CGI, zorgde ervoor dat alles reëler aanvoelde. En het hielp de optredens. Helen vindt het zelf de juiste creatieve beslissing. Maar ze vertelde Vulture dat ze niet zeker wist of ze het allemaal nog een keer zou meemaken.
"Op een dag zaten we in een busje, ik weet niet meer waar we heen gingen. Het was niet tijdens de productie, het was voordat we begonnen. Iemand zei dat er een soort tornado-activiteit in de buurt was. Ik heb er nooit een gezien met mijn twee ogen, maar… hij zei: 'We gaan nu uit het busje.' En er was een sloot in de buurt. Het was moeilijk voor mij om te begrijpen hoe het zijn in een acht-inch greppel je zou kunnen helpen, maar ik ben geen tornado-expert. Dus we luisterden alleen naar degene die me reed. En wat ik me herinner was dat de lucht echt een ziekelijke kleur groen krijgt. Niet ziek zoals kinderen het tegenwoordig gebruiken. Ziek, een misselijkmakende kleur groen. En de barometrische druk verandert, dus je lichaam voelt zo snel helemaal verkeerd. Ik herinner me dat ik me ziek voelde, en toen ging het voorbij. En ik dacht: 'Jongen, ben ik niet zoals mijn karakter! Ik ben niet de man die naar dit gevoel gaat rennen. Ik ben de man die in mijn trailer zal zijn om weg te rijden.'"
Helen Hunt raakte gewond en was tijdelijk verblind op de set
Bij twee verschillende gelegenheden raakte Helen gewond tijdens het maken van Twister. De eerste was toen ze tijdens het filmen haar hoofd tegen een autodeur sloeg. Jan de Bont vertelde Entertainment Weekly dat hij Helen de schuld gaf van het feit dat ze "onhandig" was. Maar dit is niet Helens interpretatie van wat er is gebeurd.
Dat is zo brutaal. Dat is zo brutaal. Laten we het daar maar bij laten. We laten hem gewoon het laatste woord hebben, dat het gebeurde omdat ik onhandig was. Ik laat dat liever zitten de tafel,' zei Helen tegen Gier, voordat ze zei dat ze zichzelf niet zou omschrijven als een onhandig persoon.
Ongeacht de oorzaak van Helens hoofdletsel, het feit dat ze aanvankelijk tijdelijk blind was geworden, staat buiten kijf.
"Ik denk dat Jan helaas is opgezadeld met het zonnigste tornadoseizoen met de meeste blauwe lucht in de geschiedenis van Oklahoma. Ik voel met hem mee als filmmaker, want je vliegt er helemaal heen met al deze apparatuur om de stormachtige luchten en het is bijna elke dag zonnige en blauwe luchten Dus hij liet al deze eenheden de stormachtige luchten in andere delen van het land fotograferen, maar om de lucht achter ons te verduisteren, moest hij een hoop licht op de acteurs. Is dat logisch? Zodat toen hij het beeld neerhaalde, je Bill en ik nog steeds op de vrachtwagen kon zien. Dus ik herinner me deze vier 16k-lampen - 16, 0000 watt licht - vastgebonden aan de achterkant van de camerawagen, ons fotograferend. En ik heb sowieso erg schele, gevoelige ogen. En ik herinner me dat ik zei: 'Ik kan mijn ogen nauwelijks openhouden!'" beschreef Helen aan Vulture.
"We waren daar de hele dag bezig met het filmen van de scène, en de volgende dag kwam Bill de make-uptrailer binnen en zei: 'Kun je het zien?' En ik zei: 'Niet echt.' Het was super raar. Maar uiteindelijk was het geen big deal. We zetten een donkere bril op en we liepen een tijdje rond als de muizen in Assepoester. Maar ik was erg opgelucht dat Bill degene was die naar voren kwam en zei, 'Ik word misschien gek, maar ik denk niet dat ik kan zien.' Maar het ging weg. Ik denk dat ze je hoornvliezen eraf braden en dan groeien ze terug."
