De sterren van Harry Potter naderen misschien de dertig, maar ze halen nog regelmatig de krantenkoppen. De regisseurs en producenten van de franchise, niet zozeer. Chris Columbus produceerde de eerste drie en regisseerde de eerste twee Harry Potter-films, en hoewel de films zonder hem doorgingen, heeft hij nog steeds genoeg te zeggen.
Harry Potter-sterren zoals Emma Watson zijn vele malen geïnterviewd. Daniel Radcliffe heeft zelfs opgetekend over zijn gevoelens als het gaat om zijn optredens in de films.
Chris Columbus heeft in de loop der jaren veel te zeggen gehad over de blockbuster-films die hij voor het eerst op het scherm bracht.
Hermione's valse tanden en andere details
Columbus nam in 2016 deel aan een EW-podcast, waar hij enkele details en trivia-fans liet zien. Als het op The Sorcerer's Stone aankwam, nam hij de onwillige beslissing om de rol van Foppe te schrappen.
"We moesten iets knippen omdat de film bijna drie uur duurde", zei hij. "Hij zou een volledig CGI-personage zijn en dat bespaarde ons een aanzienlijke hoeveelheid geld, maar zorgde ook voor een aanzienlijke hoeveelheid liefdesverdriet."
Hij onthulde ook een detail uit het boek dat gevallen was: Hermeliens tanden. "Wat we op de eerste dag van Sorcerer's Stone opnamen, was de laatste treinreeks waarin Harry naar Zweinstein kijkt en Emma, Dan en Rupert ineengedoken buiten de trein", legt Columbus uit. "Het was een groot ding in de boeken over [Hermeliens] tanden. Ze had een soort overbeet, dus [Emma's] droeg in die scène neptanden." Gelukkig voor Emma Watson liet het idee al snel varen en ging ze terug naar haar eigen tanden.
Hij had wat spijt van Hagrid. "Ik dacht altijd dat Hagrid een beetje groter moest zijn", zei hij. "Geloof het of niet, we hadden niet de middelen of het geld om daadwerkelijk een CGI-versie van Hagrid te maken voor de eerste paar films, dus we hadden een rugbyspeler in een gigantisch Hagrid-pak die in de groothoekopnamen voor ons werkte Hij liep daar echt met de kinderen, en toen deden we geforceerde perspectiefsets voor Robbie (Coltrane) en creëerden een beeld van Robbie die veel groter was dan hij was, maar ik dacht altijd dat Hagrid ongeveer 60 cm groter en ongeveer 100 pond moest zijn zwaarder."
In 2017 sprak hij over het krijgen van de eerste 'Harry Potter'-film op het scherm
In 2017 werd hij geïnterviewd door Manufacturing Intellect, net voor de release van Harry Potter en de Geheime Kamer. Er werd hem gevraagd hoe hij in de eerste plaats met het verhaal kennismaakte.
"Nou, mijn dochter Eleanor zei constant: 'Pap, je moet dit boek lezen' en ik zei nee, het is een kinderboek. Daar heb ik geen interesse in," zei hij. Na acht weken pesten gaf hij toe en werd meteen verliefd op het verhaal. "Ik moet hier een film van maken", zei hij. Nadat Steven Spielberg de eerste rechten die hij had verkregen had doorgegeven, kreeg hij de kans om verder te gaan.
Verschillende andere regisseurs waren in de beginfase in overweging. Waarom heeft hij de knoop doorgehakt? "Ik had een intense passie om het materiaal te doen," zei hij.
Harry Potter kwam precies op het juiste moment in zijn carrière. "Ik had het gevoel dat ik muf werd, artistiek muf. Ik las Harry Potter, en ik voelde me zoals ik deed als schrijver, in de vroege jaren 80. Ik voelde die intense honger weer."
In 2011 dacht hij na over de ervaring toen de laatste film het verhaal afrondde
Columbus sprak met Behind the Lens net voor de première van Harry Potter and the Deathly Hallow, Part 2.
"Het was erg surrealistisch de laatste paar foto's als je een film ziet waarin je de hele film hebt gecast; je hebt eigenlijk de hele wereld ontworpen; en toen, vanwege uitputting, ging ik weg. Dan de film zien en in feite een sandbox maken waar iedereen in kan spelen. Het is een wonderbaarlijk bevredigend iets."
Hij had goede herinneringen aan het werken met de jonge cast. "Maar die kinderen… ik denk dat ik vooral trots ben op die kinderen omdat ze geweldige acteurs zijn geworden."
In 2020 keek hij terug naar het begin
Columbus sprak onlangs met Collider over hoe het was om de enorm succesvolle Harry Potter-boeken te verfilmen.
“De realiteit is dat de druk van de wereld op ons lag, en vooral op mij omdat ik wist dat als ik deze verknalde, het allemaal voorbij was. Je kunt dit boek niet verknoeien. Dus ik moest elke dag naar de set met een soort tunnelvisie in termen van niet aan de buitenwereld denken, en dat was 19 jaar geleden een stuk makkelijker voordat het internet ontplofte.”
Die allereerste Harry Potter-film was een riskante onderneming. “De eerste film was beladen met angst voor mij. De eerste twee weken dacht ik dat ik elke dag ontslagen zou worden. Alles zag er goed uit, ik dacht alleen dat als ik één ding verkeerd doe, ik ontslagen word. En dat was heftig. Ik heb niets van die show op de set laten zien, er was geen frustratie, ik ben geen schreeuwer, ik kan met iedereen opschieten en ik wil dat iedereen het gevoel heeft dat ze deel uitmaken van de familie, dus ik moest gewoon verberg die kant van mijn emoties.”
Werken met zo jonge acteurs bracht zijn eigen uitdagingen met zich mee. “Ze waren gloednieuw; ze waren nog nooit op filmsets geweest, dus zeiden ze een regel en keken ze in de camera en glimlachten. De eerste week waren ze gewoon zo blij dat ze in Harry Potter zaten; het betekende de wereld voor hen, dus ze zouden gewoon glimlachen alsof ze in trance waren. Dus dat was ook iets wat we moesten overwinnen.”
De film werd voor het eerst vertoond in Chicago. “Het publiek at de film gewoon op. De film duurde op dat moment twee uur en vijftig minuten, en de kinderen vonden hem te kort en de ouders vonden hem te lang.”
De rest, zoals ze zeggen, is geschiedenis.
