Ze lijkt misschien een godin voor veel fans, maar Jennifer Aniston is niet altijd zo beeldschoon geweest. In feite is ze, zoals de meeste mensen, waarschijnlijk niet zo samengesteld als ze lijkt, of fans haar nu op het scherm of in het openbaar zien.
Omdat ze tenslotte ook maar een mens is, en dat betekent dat ze vatbaar is voor veel van dezelfde beproevingen als gewone mensen. Het blijkt dat Jennifer heeft toegegeven dat ze een veel voorkomende en herkenbare aandoening heeft die haar leven op grote schaal heeft beïnvloed.
Jennifer Aniston gaf toe dat ze dyslexie heeft
In een interview jaren geleden zei Jennifer Aniston dat ze dyslexie heeft, een verrassende openbaring voor de meeste fans. Per slot van rekening zien veel mensen Jennifer als een bovenmenselijke godin -- en een zeer intelligente ook nog.
Om erachter te komen dat een beroemdheid een aandoening heeft die menselijk is en niet wordt beïnvloed door geld of roem, is behoorlijk intrigerend.
Hoewel haar persona als actrice haar bijna altijd een slim maar schattig buurmeisje maakt, had Jennifer niet altijd zin in die zonnige interpretatie van haar imago.
Jennifer had het gevoel dat ze "niet slim was"
Zoals Aniston vertelde, voelde ze zich absoluut niet slim voordat ze zich realiseerde dat ze dyslexie had. Ze merkte op dat ze 'gewoon niets kon vasthouden' en dat ze het gevoel had dat ze het minst slimme kind op school was.
Toen ze hoorde dat ze dyslexie had, een diagnose die ze rond de leeftijd van 20 kreeg, hielp Aniston zich te realiseren wie ze werkelijk was. Ze legde uit: "Ik had het gevoel dat al mijn jeugdtrauma's, tragedies en drama's werden uitgelegd."
Ze had natuurlijk ook andere uitdagingen tijdens haar jeugd. Fans weten al van haar beproevingen met betrekking tot haar vader die opgroeide.
Maar een willekeurig oogonderzoek -- waaronder het lezen van een paragraaf en het beantwoorden van vragen over de tekst -- veranderde Jennifers kijk op haar leven.
Vóór de diagnose koos Jen haar eigen pad
Hoewel ze geen goede leerling was, betekende het worstelen met niet-gediagnosticeerde dyslexie dat Jennifer andere manieren moest vinden om op te vallen in de klas. Ze wilde contact maken met haar leeftijdsgenoten, dus wendde ze zich tot humor om haar academische strijd te verdoezelen.
Van creatieve cursussen (zoals kunst en houtbewerking, en natuurlijk theater) tot geintjes in de klas, Jennifer kwam door haar schooljaren op dezelfde manier als veel andere mensen met dyslexie.
Ze is natuurlijk een beetje een inspiratie vanwege hoe ver ze is gekomen in haar carrière. En fans zijn het erover eens dat ze beroemd werd om een specifieke reden.
Maar het kennen van dit zeer herkenbare feit over Jennifer zou fans moeten bewijzen dat dyslexie nauwelijks betekent dat ze niet slim zijn en dat het misschien niet gemakkelijk is om zich aan te passen aan de uitdagingen die het met zich meebrengt, maar het zal het waard zijn.
