Shia LaBeouf is een beetje een raadsel, maar zijn relatie met zijn vader is dat nog meer.
We zijn fans van de acteur sinds Disney's Even Stevens en werden nog meer verliefd op hem nadat hij actiefilms maakte zoals de Transformers-franchise en Indiana Jones. Maar rond 2013 begon het bergafwaarts te gaan met LeBeouf, toen hij berucht een tas over zijn hoofd droeg met de tekst "I Am Not Famous Anymore" op het filmfestival van Berlijn.
Wat volgde was een reeks bizarre handelingen en overtredingen van de wet. Hij werd in 2014 en 2017 gearresteerd voor voornamelijk wanordelijk gedrag. Alleen al dit jaar is hij aangeklaagd voor misdrijf en kleine diefstal voor een woordenwisseling, aangeklaagd door zijn ex-vriendin FKA Twigs wegens misbruik en ontslagen door Olivia Wilde's Don't Worry Darling.
Maar misschien komen al LeBeoufs vroegere en huidige shenanigans allemaal voort uit zijn vaderproblemen. LeBeouf en zijn vader hebben absoluut wat je zou noemen een onconventionele relatie.
Zijn vader stak hem door de bel
Als je de film Honey Boy hebt gezien, weet je een beetje hoe LaBeoufs relatie met zijn vader was toen hij nog een kind was. LeBoeuf schreef het script in een door de rechtbank bevolen afkickkliniek in 2017, niet om een film te maken, maar gewoon om alles eruit te halen door de helende aard van schrijven. LeBeouf had zelfs de indruk dat zijn carrière destijds in de prullenbak belandde.
Hij had nooit gedacht dat hij in de film zou spelen toen hij hem naar regisseur Alma Har'el stuurde, laat staan als zijn vader en werken met een jongere acteur die hem als kind speelde. De film is rauw en pijnlijk waar.
LeBeoufs vader was een rodeoclown en een veteraan uit de Vietnamoorlog. Terwijl hij zijn ouders omschreef als hippies, beschreef LeBeouf zijn vader ook als 'stijf en een ander ras voor de mens'. Zijn ouders waren raar, maar hij hield van ze. Dit is waarom dat raadselachtig is.
Zijn vader was een alcoholist en nam LaBeouf vaak mee naar zijn bijeenkomsten van de Anonieme Alcoholisten. Jeffrey Craig LaBeouf was ook een drugsverslaafde, verbleef vaak in afkickcentra, onderwierp zijn zoon aan verbale en mentale mishandeling en richtte eens een pistool op hem tijdens een flashback in Vietnam. Hij werd ook veroordeeld voor poging tot re op een minderjarige in de jaren '80, en toen hij zich niet registreerde als zedendelinquent, vluchtte hij naar Costa Rica.
LaBeouf ging vaak naar zijn vader om negatieve emoties naar voren te brengen voor bepaalde rollen. Ironisch genoeg zou LaBeouf optreden voor zijn familie en zijn vader nadoen. Hij had geen idee dat hij zijn vader zou spelen in Honey Boy.
"Het enige dat mijn vader me gaf dat van enige waarde voor me was, is pijn. De enige keer dat mijn vader ooit met me zal praten, is wanneer ik hem op het werk nodig heb", vertelde LaBeouf aan Interview. "Hij weet het Skype-telefoongesprek op te nemen en hij weet waar ik naar op zoek ben. Het is niet om te zeggen 'Hé, pap.' We manipuleren elkaar. We bedienen elkaar. Ik gebruik hem als ik ga werken. Het is geen echt gesprek; het is gewoon een excuus om op te laden. Hij is de marionettenspeler. Mijn vader is de sleutel tot de meeste van mijn basisemoties. Mijn grootste en mijn slechtste herinneringen zijn met mijn vader, al mijn grote trauma's en grote vieringen kwamen van hem. Het is een negatief geschenk."
Het schrijven van 'Honey Boy' nam een last van hem af
Door Honey Boy te schrijven, kon LaBeouf het trauma onder ogen zien dat zijn vader hem had toegebracht. Maar voordat hij begon, had hij zeven jaar niet met zijn vader gesproken. Toch had de film geen normale effecten op de vader en zoon. Je zou verwachten dat de vader van LaBeouf van streek zou zijn en dat het een nog grotere kloof tussen hen zou veroorzaken, maar het had het tegenovergestelde effect op hun relatie.
LaBeouf maakte een film over alles wat zijn vader hem had aangedaan, maar toch vertelde hij Jimmy Kimmel dat zijn vader nog steeds zijn beste vriend was. Ondertussen was de enige scrupules van senior LaBeouf over de film dat zijn zoon hem speelde (dus LaBeouf loog aanvankelijk tegen hem en zei dat Mel Gibson hem speelde). Anders was hij buitengewoon geïnteresseerd.
LaBeouf zag hoe zijn vader de film via een videocamera bekeek en zei dat de ervaring "gewoon de ultieme ervaring was. Het is het hoogtepunt van mijn leven. Het is belangrijk."
"Het is verbazingwekkend hoe je zegt dat het ding dat je het liefste wilde, was hem er goed uit te laten zien," herinnerde Har'el zich aan LaBeouf.
"En om niet iedereen anders naar mijn vader te laten kijken, maar om mijn vader anders naar mijn vader te laten kijken," legde LaBeouf uit. "En ik ben lichter geworden, maar hij is lichter geworden, het heeft de last voor ons allebei verlicht. En het idee dat hij weet dat ik hem op deze manier zie. Er waren dingen die ik niet echt tegen hem kon zeggen, dat het had om door deze rare modderige route te komen.
"En nu weet hij wat ik voor hem voel, omdat 'ik hou van je' niets betekende voor iemand die niet van zichzelf houdt. Dat ik tegen mijn vader zei: 'Ik hou van je, ' het betekende niet [iets.] Mijn vader houdt niet van mijn vader, of deed dat toen niet, dus het maakte hem niet uit om je zoon het tegen jou te horen zeggen. Hij kon het niet accepteren. Maar als een kunstenaar, wat mijn vader is, om dit beeldhouwwerk voor een persoon te gaan bouwen en te zeggen: 'Hé, man, ik hou echt van je.' Het is zoiets van: 'Hij kan het echt voelen.'"
"Ik denk dat het enige dat mijn vader ooit wilde, was dat niemand boos op hem zou zijn. Nu heeft hij het gevoel dat hij me een erfenis heeft gegeven", vertelde LaBeouf aan THR.
We weten niet zeker of we LaBeouf en zijn relatie met zijn vader ooit echt zullen begrijpen, maar het lijkt in ieder geval alsof er enige genezing is bereikt na de release van Honey Boy. LaBeouf zegt dat zijn vader hem textuur heeft gegeven. Denk dat dat goed is? We weten alleen dat je een hele reeks boeken over de LaBeoufs kunt schrijven, niet alleen een film.
