Om een tijdschrift te laten bestaan, moet er iemand zijn om het te maken. Ondanks dat feit hebben de meeste mensen absoluut geen idee wie het was die de visie voor hun favoriete tijdschrift had. Echter, nadat Hugh Hefner Playboy in het begin van de jaren 50 had gemaakt, bedacht hij talloze manieren om zichzelf wereldberoemd te maken als het brein van het tijdschrift. Toen beroemdheden bijvoorbeeld poseerden voor een veelbesproken Playboy-afbeelding, zorgde Hefner ervoor dat hij degene was die de eer kreeg om hen te overtuigen om in zijn tijdschrift te verschijnen.
Naast het vinden van een manier om veel aandacht op zichzelf te vestigen vanwege zijn tijdschrift, slaagde Hugh Hefner er ook in om zijn huis beroemd te maken. Het huis van Hefner werd zelfs zo beroemd dat zelfs nadat hij stierf, veel mensen willen weten hoe het Playboy Mansion er tegenwoordig uitziet. Een van de belangrijkste dingen die mensen wisten over de Playboy Mansion is natuurlijk dat Hefner daar met zijn vele vriendinnen woonde. Verbazingwekkend genoeg verklaarde Hefners beroemdste vriendin onlangs dat ze zich tijdens hun relatie gehersenspoeld voelde.
Gehersenspoeld voelen
In 2005 heeft de E! De realityshow The Girls Next Door kwam in de ether en maakte Holly Madison, Bridget Marquardt en Kendra Wilkinson beroemd. Hoewel alle drie de vrouwen veel fans hebben en Hugh veel vrouwen heeft gedateerd, kan gemakkelijk worden beweerd dat Holly de beroemdste vriendin van Hefner is. The Girls Next Door portretteerde haar tenslotte als Hugh's belangrijkste squeeze.
Hoewel The Girls Next Door het leek alsof Holly Madison blij was om betrokken te zijn bij Hugh Hefner, heeft ze sindsdien hun relatie heroverwogen. In feite voelt Holly nu alsof ze gehersenspoeld is tijdens haar tijd met Hefner, zoals ze onthulde tijdens een interview op de Call Her Daddy-podcast.
Na aanvankelijk het gevoel te hebben dat wonen in de Playboy Mansion een "leuke" en "gekke ervaring" zou zijn, werden Holly Madison's gevoelens voor Hugh Hefner dieper. Holly voelt nu echter dat dat niet echt was. "Ik begon het gevoel te krijgen dat ik verliefd op hem was, op een soortgelijke manier, als ik erop terugkijk, heb ik het gevoel dat het een soort Stockholm-syndroom was, waar ik het gevoel had dat ik me met hem identificeerde en hij complimenteerde me zo veel in het begin. En ik begon, in mijn gedachten, alle andere problemen aan de andere vrouwen te wijten. Zoals: "Oh, dit is een ellendige situatie, maar als deze andere vrouwen er niet waren, zou het niet wees zo.'"
Vanaf daar legde Holly Madison uit hoe slecht ze zich voelde toen ze begon te overwegen om Hugh Hefner en de Playboy Mansion te verlaten. "Hij begon me meer uit te halen voor echt stomme dingen en ik realiseerde me net, zoals, ik kan hier niet zijn, zoals, deze man is een klootzak. Maar toch voelde ik me schuldig toen ik vertrok. Het kostte tijd, het kostte me interesse in een andere man voordat ik eindelijk dacht: 'Ik moet de stekker eruit trekken, want ik ga niet vals spelen.' Het gaat gewoon samen met alle liefdesbombardementen en het 'we zullen voor altijd samen zijn, en we zullen de rest van mijn leven samen zijn' en bla, bla, bla. Hij zou me vergelijken met Belle in Belle en het Beest, alsof ik net naar dit kasteel kwam."
Als een sekte
Nu Holly Madison jarenlang buiten het Playboy-huis heeft gewoond, is ze gaan nadenken over hoe het was voor alle vriendinnen van Hugh Hefner die daar bij hem woonden. Zoals uitgelegd tijdens het eerder genoemde podcast-interview, voelt Madison nu alsof iedereen die die ervaring heeft meegemaakt in een cult-achtige omgeving bestond.
"Ik zou mezelf bijna in deze doos willen opsluiten, op een manier die daar niet moeilijk was, omdat het sowieso een erg cult-achtige sfeer is, en je bent gemanipuleerd om je zo te voelen." Van daaruit legde Madison uit hoe die omgeving haar daar langer hield dan ze anders zou zijn gebleven en het resulteerde er zelfs in dat ze bijna een gezin stichtte met Hugh Hefner.
"Mijn eigen soort schaamte hield me daar ook. Ik kon me geen leven daarbuiten voorstellen. Zoals ik dacht: 'Oké, dit is mijn laatste stop. Als ik kinderen wil, zal ik 'Ik ga het proberen.' En toen ik wist dat dat geen mogelijkheid met hem zou zijn, zoals we in vitro hebben geprobeerd en zo. Het werkte niet. Ik dacht: 'Ok, wel, als ik hier geen kinderen krijg, dat is iets waar ik over moet nadenken. Dit is in zekere zin echt een doodvonnis.'"
