Er zijn niet veel acteurs die hun portfolio kunnen vergelijken met die van Jeff Daniels en als beste uit de bus komen. De kwantiteit en kwaliteit van het werk dat hij door de jaren heen heeft geleverd, onderscheidt hem als een van de allerbeste acteurs ter wereld. Hij heeft zijn sporen verdiend in film, theater en televisie. Hij is een tweevoudig Primetime Emmy Award-winnaar, evenals een drievoudig Tony Award en vijfvoudig Golden Globe Award-genomineerde.
In 1979 trouwde hij met Kathleen Rosemary Treado, die hij ontmoette en verliefd op werd toen ze op de middelbare school zaten. Hoezeer Daniels ook opv alt in de industrie vanwege zijn acteervermogen, hij is ook een van de weinige sterren uit de industrie die ervoor kiezen om weg te wonen van Hollywood of New York. Sinds 1986 woont de familie Daniels in Michigan. Voor de 66-jarige vader van drie kinderen komt dit neer op één simpel ding: hij had nooit gedacht dat zijn carrière zo lang zou duren.
Niet gemaakt voor het leven in de grote stad
Vanaf het begin was Daniels niet gemaakt voor het leven in de grote stad. Hij werd geboren in 1955 in het graafschap Athene-Clarke in Georgia, waar zijn vader Robert Lee Daniels op dat moment als leraar werkte. Binnen een paar weken na zijn geboorte eindigde de vacature van zijn vader en verhuisde het gezin terug naar hun geboorteplaats Chelsea in Michigan.
Toen Daniels de beslissing nam om acteren als een carrière voort te zetten, verhuisde hij naar New York, waar hij vanaf het einde van de jaren '70 een vaste waarde werd in Off-Broadway-producties. In het decennium dat volgde, werd hij ook opgenomen in het scherm, te beginnen met zijn cameo in een aflevering van Hawaii Five-O en de historische dramafilm Ragtime.
Toen hij echter zijn draai begon te vinden, begon hij ook te beseffen dat de Hollywood-cultuur niet helemaal op hem afstemde. "Ik heb nooit gekocht wat je in LA moest doen om een filmcarrière te onderhouden, zoals naar feesten gaan en jezelf voorstellen aan producenten, naar premières van andere mensen gaan om gezien te worden", vertelde hij aan Sam Jones van de Off Camera Show. "Ik zou dat niet kunnen… zou dat niet doen."
Ongelijkheid tussen hem en de cultuur
Vanwege deze ongelijkheid tussen hem en de cultuur die hij in LA aantrof, dacht Daniels niet dat hij heel lang een gevestigde acteur in Hollywood zou blijven. Hij schreef dit toe aan de 'bullshit-radar' die hem was ingeprent toen hij opgroeide in Michigan.
"Ik had eerlijk gezegd niet gedacht dat de carrière stand zou houden. Ik was een fatalist", legde hij uit. "En een deel daarvan was dat als je uit het Midwesten komt, je een hele goede bullshitdetector hebt. Er is een eerlijkheid voor hen. 'Waarom kom je niet ter zake? Stop met proberen indruk op me te maken.'"
Dit soort wereldbeeld werd hem verder doordrenkt gedurende de tien jaar dat hij Off-Broadway in New York doorbracht, waar hem werd geleerd Hollywood-acteurs als ijdel te beschouwen. "Dat was voor mij verankerd", zei Daniels. "Voeg toe aan New York, tien jaar Off-Broadway, waar we geen acteurs zijn, we zijn artiesten. En LA en films zijn bubkis - werd mij verteld. En dat is artistiek waar ik ben opgegroeid. Dus ik koop niet wat Hollywood verkocht."
Om deze reden heeft hij, ondanks het opbouwen van echte vriendschappen, zijn familie ontworteld en teruggegaan naar zijn roots.
Permanentie van de familie
Terwijl het gesprek met Sam Jones vorderde, noemde Daniels zichzelf een 'huurgeweer', die 'gewoon bekend wilde staan als een echt goede acteur.' In een apart interview met People Magazine herhaalde hij dit perspectief, waarbij hij de duurzaamheid van het gezin contrasteerde met de kortstondige aard van een carrière op het scherm.
"Het was een zeer dramatische stap in 1986 om naar Michigan te verhuizen, maar dat was om het gezin nummer één te houden. En dat werkte," zei hij. 'Kathleen is permanent. Het gezin is permanent. Carrières zijn baan na baan, jij bent hot, jij niet.' Toch bleek Daniels bij de meeste gelegenheden heter te zijn dan niet, en voor een veel langere periode dan hij dacht.
Hij heeft nooit echt het contact met theater verloren, maar hij is de afgelopen jaren echt meer betrokken geraakt bij toneelproducties dan een tijdje daarvoor. Sinds 2018 speelt hij de rol van Atticus Finch in het toneelstuk van Aaron Sorkin, To Kill A Mockingbird. Hij doet nog steeds aan film en tv, maar misschien is het podium waar hij het meest thuis is. Zoals hij tegen Sam Jones zei: "Ik wil gewoon acteur worden, ik wil geen ster zijn."
