Op het eerste gezicht lijkt Wrong Turn hetzelfde te doen als de afgelopen zes inzendingen, maar dat is niet helemaal waar. De reboot doet iets anders in de manier waarop het de te veel gebruikte trope van ingeteelde kannibalen vermijdt die nietsvermoedende kampeerders aanvallen. De eerste film met in de hoofdrol Eliza Dushku deed dat behoorlijk. De sequels volgden dezelfde formule, hoewel ze niets nieuws toevoegden aan het oorspronkelijke uitgangspunt, en kwamen uit als kopieën van de film uit 2003.
Het formuleontwerp van Wrong Turn 1 tot en met 6 is hier belangrijk omdat de reboot door Mike P. Nelson en Alan McElroy het plot opnieuw heeft bedacht. Ze hebben het getransformeerd in een verhaal met het potentieel om een blockbuster-franchise te worden, ervan uitgaande dat de fanfare aantrekt.
Spoiler-Filled Breakdown
Om de verschillen snel samen te vatten: Nelsons film vervangt de kannibaal-trope door een zichzelf in stand houdende samenleving genaamd The Foundation. Ze zijn geïsoleerd van de buitenwereld en verschuilen zich in een afgelegen deel van het bos. Leden van de gemeenschap houden geen contact met buitenstaanders, tenzij dit absoluut niet nodig is. Maar wanneer een groep jonge wandelaars The Foundation tegenkomt, krijgen ze maar heel weinig opties. Een daarvan is om te blijven, een zinvolle vaardigheid aan te bieden die de gemeenschap ten goede komt. En de tweede is een straf genaamd Duisternis. We zullen niet zeggen wat dat is, maar het resultaat is niet mooi.
De reboot hergebruikt een aantal typische horrorsequenties, zoals het vrij snel doden van ondersteunende personages. Maar wanneer het lijkt alsof de centrale sterren op het punt staan een soortgelijk lot te ondergaan en het plot af te ronden, verandert alles. Op dat moment wordt Wrong Turn onvoorspelbaarder naarmate de tijd verstrijkt.
Zonder al te veel te verklappen, zijn er verschillende wendingen die het moeilijk maken om te zeggen wanneer de film afgelopen is. Tenzij je herhaaldelijk de speeltijd bekijkt, eindigen meer dan een paar sequenties zoals het einde van de film. Het punt is, elk voelt als de conclusie, maar er gebeurt steeds meer.
Reden om te kijken
De beste en waarschijnlijk de meest vermakelijke scène is het einde. Kortom, Jen, een overlevende die is ontsnapt uit The Foundation, keert terug naar huis om de man te vinden die haar gevangen heeft gezet en die zijn weg naar haar huis heeft gecharmeerd. De overlevende weet waartoe ze in staat zijn en begint mentaal een spelplan op te stellen om de leider van de Foundation en zijn naaste volgelingen te vermoorden. Ze stelt zich voor dat ze een paar dodelijke jachtmessen uit een kist ha alt en ze vervolgens gebruikt om de indringers te verwijderen. Haar plan werkt, maar in de chaos wordt ook Jens familie doodgeslagen.
Zodra de jonge vrouw beseft dat een gewelddadige confrontatie de dood van haar familie zou veroorzaken, stemt ze ermee in terug te keren naar de Stichting zonder terug te vechten. Ze lopen allemaal weg, stappen in een camper en rijden dan weg. Het krijgt een behoorlijke afstand op de weg en lijkt alsof het einde van de film donker en verwrongen is. Een die eindigt met de hoofdpersoon die tegen haar wil in een leven van dienstbaarheid wordt gedwongen.
Maar net als de dingen er op hun grimmigst uitzien, komt de stacaravan in botsing met een nabijgelegen boom. De crash blijft een mysterie omdat de camera's op afstand staan, maar niet lang daarna v alt een van de handlangers van de Foundation uit de zijdeur. Jen staat vlak achter hem en springt dan op de man af. Ze gebruikt een mes om de potentiële ontvoerder meerdere keren te steken, hem te verminken en zichzelf per ongeluk in zijn bloed te bedekken.
De eigenlijke conclusie rolt dan met de vrouwelijke overlevende die wegloopt van het toneel. Ze heeft de leider met succes geëlimineerd, maar de Foundation zou kunnen terugkeren. Ze hebben haar één keer gevonden, wat betekent dat het weer kan gebeuren.
Vervolgen
Wat veelbelovend is aan de conclusie van de film, is dat de deur openstaat voor mogelijke vervolgen. Deze follow-ups zullen echter niet zijn zoals eerdere afleveringen in de Wrong Turn-franchise. Ze zullen zich vermoedelijk verdiepen in meer van de mysterieuze Foundation en een mogelijke jacht op Jen Shaw (Charlotte Vega). Ze hebben bewezen dat hun bereik veel verder gaat dan het bos, dus iemand moet opstaan om ze te stoppen. En dat is waarschijnlijk Jen.
Een spin-off kan ook andere voorbeelden onderzoeken van wandelaars die zich op het land van de Stichting bevinden. Volgens hun geschiedenis hebben ze in de loop der jaren meer leden gekregen toen kampeerders hun territorium binnentrokken. Wat dat betekent is dat andere bewoners verhalen kunnen hebben die de moeite waard zijn om te vertellen in mogelijke follow-ups. Ze hoeven niet eens meer te leven. De reboot eindigde op een positieve noot met een overlevende die het levend overleefde, dus het is alleen maar logisch dat het volgende verhaal anders eindigt, waarbij de hoofdrolspeler in plaats daarvan een tragisch einde ontmoet.
Wat er ook gebeurt, het pand belooft meer. Niemand weet of het ergens toe zal leiden, maar het ziet er goed uit. Laten we hopen dat er genoeg mensen zijn om de opnieuw opgestarte Wrong Turn te bekijken, want het verdient meer dan een vervolg.
