Het langverwachte seizoen twee van Ricky Gervais’ After Life ging op 24 april in première op Netflix.
Na het eerste seizoen keert After Life terug naar de streamer met een serie van zes afleveringen, geschreven en geregisseerd door de Britse komiek. Gervais speelt ook de door droefheid getroffen hoofdrolspeler Tony Johnson, waardoor After Life een soort onhandige eenmansshow wordt.
Dit tweede seizoen mist de verve en die kostbare momenten van eerlijkheid van de eerste aflevering, waardoor alle gebreken van Gervais' dramatische schrijven worden onthuld.
Waar gaat het leven over?
Waarschuwing: spoilers voor After Life seizoen één en twee vooruit
In première op 8 maart 2019, After Life is het nieuwste seriële project van Gervais na The Office, Extras en Derek.
De Netflix-show draait om weduwnaar Tony die te maken krijgt met de dood van zijn vrouw Lisa (Kerry Godliman, die na haar rol in Derek weer samenwerkt met Gervais). Als journalist bij een lokale, kleine krant is Tony depressief, suïcidaal en probeert hij zijn familieleden, vrienden, collega's en zelfs vreemden te straffen - door brutaal, gemeen en ronduit onaangenaam te zijn om in de buurt te zijn.
Seizoen één had een verfrissende benadering van rouwverwerking en was, net als Fleabag, een interessante weergave van rommelige rouwverwerking. Tony was een uiterst verachtelijk personage en toch kon het publiek niet anders dan hem aanmoedigen om beter te worden. Wat hij min of meer deed, in de seizoensfinale waar hij eindelijk denkt dat hij weer klaar is om te daten.
After Life seizoen twee
Maar verdriet komt met eb en vloed, terwijl Tony in seizoen twee teruggaat naar af. Alleen doet hij heel erg zijn best om nu een goed mens te zijn en voor de mensen om hem heen te zorgen op een manier die moeilijk te geloven is.
Terwijl Tony de boze fase van het omgaan met deze grote pijn overwint, resulteert zijn missie om een beter mens te worden alleen maar in verwaterd schrijven. Seizoen twee kan niet langer vertrouwen op de herkenbare glimpen van Tony's vreselijke gedrag en slaagt er niet in om een substantie te vinden die het bestaan van nog een seizoen kan rechtvaardigen.
De show eindigt in feite gewoon steeds weer dezelfde stijlfiguren. Letterlijk probeert Tony - een man en dus een personage dat verplicht geschreven moet worden als iemand die geen idee heeft hoe hij met vrouwen om moet gaan - twee vrouwelijke collega's op te vrolijken door hen tegelijkertijd een kopje koffie aan te bieden. schattig koffiehuis in twee verschillende scènes.
Als dit vreemd klinkt, zal dat niet zo zijn als je je realiseert dat bijna alle vrouwelijke personages op After Life archetypisch zijn, en meestal stil, hoewel niet helemaal naamloos.
Toondove komedie en problematische grappen
Zelfs wat de sterke kant van Gervais zou moeten zijn - komedie - v alt meer dan eens plat.
Er zijn een paar effectieve komische stukjes, vaak met nevenpersonages zoals sekswerker Roxy (Roisin Conaty) en Postman Pat (Joe Wilkinson), maar deze maken de meeste toondove grappen Gervais niet goed serveert hier.
De psychiater, gespeeld door Game of Thrones' Paul Kaye, draagt alleen maar bij aan het flagrante seksisme van de serie. De schrijfpogingen van Gervais om de walgelijke, vrouwonvriendelijke toespelingen van de psychiater te compenseren met de verbaasde, beschaamde reacties van zijn patiënten, maar de truc werkt niet.
Op dezelfde manier worden problematische grappen zogenaamd opgelost door Tony de transfobe opmerkingen van een ander personage te laten corrigeren, wat het, nogmaals, alleen maar erger maakt. Het helpt ook niet dat Gervais in het verleden is bekritiseerd voor het plaatsen van transfobe grappen. In plaats van dergelijke faux pas in de toekomst te erkennen, verder te gaan en mogelijk uit de weg te gaan, lijkt Gervais te denken dat de essentie van komedie ligt in het dwangvoeren van het publiek controversiële, ongrappige situaties gericht op onderdrukte groepen.
Zoals Gervais op 6 mei bevestigde, heeft Netflix groen licht gegeven voor een derde seizoen van After Life. Maar zelfs het vooruitzicht van meer Brandy, de schattige hond van Tony en Lisa, is niet genoeg om ons door nog een andere, eerlijk gezegd onnodige aflevering te laten zitten. Als er een hiernamaals bestaat, hopen we echt dat het niet zo lang zal duren.
