Op 10 mei 1997, op een vrij nieuw netwerk genaamd de WB (iedereen herinnert zich dit, ja?), Een serie die middelbare schooldrama combineert met bovennatuurlijke elementen met vampiers, weerwolven, allerlei spookachtige googlies en de pijnen van het opgroeien, ging in première op het relatief kleine kijkvenster van het netwerk.
Losjes gebaseerd op de gebeurtenissen van de gelijknamige film uit 1992, zou de relatief obscure show zeven jaar en seizoenen duren, een overstap naar een ander netwerk, en vervolgens talloze samenhangende romans, strips, en zelfs videogames en aandacht krijgen in de academische wereld in verschillende studiedisciplines.
Nu, gezien het huidige klimaat, is het belangrijker dan ooit om onze comfortzones vast te houden. Naar een punt. Nu meer dan ooit is het goed - sommigen zeggen misschien gezond - om terug te gaan naar dingen waardoor we ons weer gezond voelen. En dankzij streamingdiensten nemen velen van jullie dat in de vorm van het opnieuw bekijken van oude favorieten en voor degenen onder ons die Buffy lang geleden hebben bekeken, zullen we ingaan op waarom het een geweldig idee is om terug te gaan.
Kom binnen. Het water is geweldig.
De esthetiek van de show
Zoals eerder vermeld, ging de show in première in 1997 en eindigde toen in 2003, dus kijkers die opgroeiden in de late jaren 90 / vroege jaren kregen genoeg van de kledingkeuzes, dialogen en landschappen van die periode. Die mooie hoofdstraat, de Bronze, de vele begraafplaatsen. Iets dat de meeste kijkers waarschijnlijk als vanzelfsprekend beschouwden en nu met nieuwe ogen weer helemaal opnieuw kunnen kauwen. De ene scène speelt zich af in een donkere en vochtige crypte en de volgende in de zonverlichte gangen van UCSunnydale. De show kunnen zien groeien en veranderen met de jaren kan een waar genot zijn en de show zelf is verrassend goed verouderd, zelfs nu in 2020, wat de kijkervaring des te beter maakt.
De personages en schrijven
En nu naar het favoriete deel van de meeste die-hard Buffy-fans: het schrijven en het karakterwerk. De maker van de show, Joss Whedon, is een woordkunstenaar van de hoogste orde en vooral nu hij grotere dingen is gaan doen, zoals, zeg maar, het regisseren van The Avengers, is het goed om te begrijpen waar hij begon.
De show stelde ons ook voor aan de langlopende uitvoerend producent en scenarioschrijver Marti Noxon, die haar eigen afleveringen binnen de show zou gaan regisseren en na afloop van de show doorging met haar eigen projecten, zoals regisseren 2011's remake van Fright Night en was de creatieve kracht achter Sharp Objects uit 2018.
Het punt is dat iedereen een pittige dialoog en geestige oneliners kreeg vanwege de creatievelingen achter de camera en de acteurs ervoor. Kijkers worden verwend elke keer dat ze zich overgeven aan het opnieuw kijken via slim schrijven dat wordt gespoten door personages die ze zien opgroeien en evolueren door de seizoenen heen. Ze zien ze voor het eerst weer veranderen, ontwikkelen en het leven ervaren - dood, drama, relaties - en dat is op zich al zeer de moeite waard.
Sunnaydale
Ok, laten we hier echt zijn: Sunnydale is hier absoluut de ster van de show en niemand kan anders zeggen. Whedon's wereldopbouw begint en eindigt precies in de stad in Californië die bovenop de Hellmouth lag. Said Hellmouth zat precies bovenop de toenmalige middelbare schoolbibliotheek waar Rupert Giles de eerste drie jaar van de serie de bibliothecaris en Buffy Summer's Watcher was. Het bovennatuurlijke is in overvloed aanwezig. Studenten raken bezeten door hyena's en worden onzichtbaar als ze te lang worden genegeerd. Het zwemteam kan erg schilferig worden. En je vervangende leraar kan een bidsprinkhaan zijn.
Laten we ook de rest van de stad niet vergeten. The Magic Shop - nog een van Giles' werkplekken in latere seizoenen. De espressopomp. Het eerder genoemde brons. Veel mooie, betaalbare woningen. En laten we niet vergeten dat er verschillende begraafplaatsen zijn voor Slayers en vampiers om rond te snuffelen voor recreatie en om weerhaken en slagen te verhandelen.
Zie je wel, ster van de show, toch?
