Op 25 juni 1993 werd in theaters in de Verenigde Staten een romantische komedie geopend die tientallen jaren daarna het middelpunt van het gesprek zou worden. De film, met de legendarische Tom Hanks en Meg Ryan in de hoofdrollen, was getiteld Sleepless In Seattle en werd geschreven door Jeff Arch en Nora Ephron, die ook regisseerden.
De film was een sensationeel succes aan de kassa, met een bruto-omzet van $ 227,8 miljoen tegen een budget van slechts $ 21 miljoen. Afgezien van het succes, is Sleepless in Seattle niet onomstreden en in verschillende kringen beschreven als 'giftig' en 'problematisch'.
Desalniettemin is er nog steeds veel steun voor de klassieker, en veel fans geloven dat het nog steeds de moeite waard is om te kijken. We onderzoeken waarom.
Waar de problemen beginnen
De synopsis voor Sleepless in Seattle op Rotten Tomatoes luidt: "Na de dood van zijn vrouw verhuist Sam Baldwin naar Seattle met zijn zoon Jonah. Wanneer Jonah belt voor een talkradioprogramma om een nieuwe vrouw te vinden voor zijn vader komt Sam met tegenzin aan de lijn om zijn gevoelens te bespreken."
"Annie Reed, een verslaggever in B altimore, hoort Sam spreken en v alt voor hem, ook al is ze verloofd. Niet zeker waar het toe zal leiden, schrijft ze Sam een brief waarin ze hem vraagt haar te ontmoeten in het Empire State Building op Valentijnsdag."
Toen Harry Met Sally ster speelde, speelde Meg Ryan de verslaggever Annie Reed, die viel voor Sam Baldwin, gespeeld door Tom Hanks. Op het moment dat Annie Sam vraagt hem te ontmoeten in het Empire State Building, heeft ze een relatie met een personage genaamd W alter Jackson (Bill Pullman).
Dit is waar de problemen schijnbaar beginnen voor Sleepless in Seattle. Afgezien van het feit dat hij nu tussen zijn vriendin en haar nieuw gevonden verliefdheid staat, is W alter praktisch het perfecte vriendje. Misschien om hem minder sympathiek te maken voor het publiek, was het personage doorzeefd met een veelheid aan zwakheden: hij was een hopeloze danser die ook te kampen had met allerlei allergieën.
Ondersteuning van stalkergedrag
In plaats van haar relatie met W alter te beëindigen om haar nieuwe vlam na te jagen, wordt Annie koud naar hem toe en begint ze Sam effectief te stalken. Ze gebruikt middelen op haar werkplek om erachter te komen waar hij woont, en huurt vervolgens een privédetective in om de details van het leven van de weduwnaar te onderzoeken en aan haar verslag uit te brengen.
In die zin wordt de film in wezen gezien als een ondersteuning van het gedrag van stalkers. Om het nog erger te maken, besloten Arch en Ephron om Annie's nonchalance met Sam te herhalen. Nadat hij naar B altimore is verhuisd, begint hij te daten met een nieuwe vrouw die bekend staat als Victoria, die praktisch het spiegelpersonage is voor W alter: ze wordt afgeschilderd als nerveus en te ineenkrimpend waardig.
Op dezelfde manier waarop Annie W alter afwijst, behandelt Sam Victoria niet met de liefde en zorg die je van een vriend zou verwachten, wat de vraag oproept waarom hij een relatie met haar zou willen hebben in de eerste plaats.
Het is voorspelbaar dat het verhaal eindigt met een lang en gelukkig leven voor Sam en Annie, nadat ze elkaar ontmoeten in het Empire State Building.
Onder de indruk van zowel fans als critici
Ondanks al deze complicaties is Sleepless in Seattle een film die indruk heeft gemaakt op zowel fans als critici. De beroemde filmcriticus Roger Ebert was genereus in zijn lof, zoals hij op zijn website schreef: "Slapeloos in Seattle is zo kortstondig als een talkshow, zo gekunsteld als de late show, en toch zo warm en zachtaardig dat ik de hele weg door glimlachte."
Hij was ook opgetogen over de uitvoeringen van Hank en Ryan: "De acteurs zijn zeer geschikt voor dit materiaal. Tom Hanks houdt een zekere afstandelijke voorsprong op zijn personage, waardoor hij niet gewoon een valsspeler is."
"Meg Ryan, een van de meest sympathieke actrices die er is en een zekere onuitsprekelijke Doris Day-onschuld heeft, is in staat ons te overtuigen van de magische kwaliteit van haar plotselinge liefde voor een radiostem, zonder het apparaat te laten lijken zoals de gimmick die het zeker is."
Bijna 30 jaar later lijkt het alsof de film vandaag net zoveel liefde krijgt als toen. Een cinefiel met de gebruikersnaam 'Longtime_Geek' reageerde onlangs op de Roger Ebert-recensie en zei: "Ik ben een filmfanaat en ben dat al 60 jaar. Ik hou van bijna elk denkbaar genre. Maar in een tijd van sociale afstand en zelfquarantaine, Ik concentreer me op drie specifieke genres: Thrillers, komedies en romantische films."
"Sleepless in Seattle neemt me weg van mijn zorgen en laat me ontspannen en genieten van een ontluikende romance tussen twee personages waar ik om geef. Ik heb er bijna 30 jaar geleden van genoten [in] het theater en ik kijk er nog steeds naar elk jaar of twee tot op de dag van vandaag."
