Miley Cyrus verscheen op The Howard Stern Show om haar nieuwe tijdperk van muziek en onafhankelijkheid te bespreken. Ze vertelde over het trauma dat het verlies van haar huis in Malibu haar met zich meebracht en hoe dat onvermijdelijk haar huwelijk beïnvloedde. Verder weet ze wat ze nodig heeft van haar volgende partner, en het omvat lachen door de pijn heen.
Als je niet lacht, zul je huilen
Cyrus deelde hoe ze omgaat met worsteling met Stern en hoe ze hoopt dat haar volgende relatie die ideologie zal weerspiegelen: "Ik heb iemand nodig die echt kan lachen, want als ik over een deel van deze angst en angst praat, ben ik meestal een van de mensen die erdoor proberen te lachen."
"Als je niet lacht, ga je huilen", vervolgde de Plastic Hearts-artiest, "Het kan het overnemen, dus ik heb iemand nodig die het leven voor mij grappig houdt en een heel interessant perspectief heeft."
Stern vroeg toen of ze iemand nodig heeft die niet betrokken is bij de muziekindustrie of in de kringen van beroemdheden, gezien haar hoeveelheid succes. Cyrus antwoordde: "Ik heb dit gedaan." De gastheer volgde botweg op door te vragen of Liam Hemsworth's gelijke status van roem, en de complicaties die daarmee gepaard gaan, tot de ondergang van hun huwelijk hebben geleid.
Nasleep van de Malibu-branden
"Nee, wat deed in het huwelijk is dat we samen waren sinds ik zestien was, ons huis afbrandde," legde ze uit, "ik weet niet of we ooit echt dachten dat we echt zouden gaan trouwen."
De zangeres bracht naar voren dat na de branden in Malibu die haar huis verwoestten, de omvang van het trauma dat ze opliep zelfs het geluid van haar stem veranderde.
De brand nam een verpletterende hoeveelheid fysieke herinneringen weg, momenten van haar hele leven die ze nooit meer terug kan krijgen: "Ik had zoveel en het was allemaal weg. Elk nummer dat ik ooit had geschreven was in dat huis. Elke foto van mij die mijn ouders me hadden gegeven, al mijn scripts, ik verloor alles."
"In een poging om dat weer in elkaar te zetten in plaats van te gaan", beschreef ze de late aankomst van haar zelfreflectie na de nachtmerrie, "'De natuur deed iets wat ik niet voor mezelf kon doen, het dwong me om te laten ga, ' ik rende naar het vuur. Ik was een intens persoon en wilde er niet bij zitten… ik klampte me vast aan wat ik nog had van dat huis."
