De enige keer dat we een andere acteur Harry Potter hebben zien spelen, was toen Harry en de bende Polyjuice Potion namen in de Geheime Kamer. We hebben er om voor de hand liggende redenen niet van genoten.
Maar de realiteit van de situatie is dat een andere acteur de beroemde tovenaar had kunnen spelen. We konden het ons net zo min voorstellen als iemand anders die Luke Skywalker, Frodo Baggins of Captain America zou spelen. Als iemand eenmaal zijn stempel heeft gedrukt op die heroïsche karakters, dan is dat het; niemand anders kan ze spelen. Als iemand het zou proberen, zou het moeilijk zijn om de hersenen van de samenleving te resetten om iemand anders te kunnen zien. We hebben M. I. B.'s Neuralyzer nodig om onze herinneringen schoon te vegen.
Toen ze Harry, de regisseur, de castingdirecteur en J. K. Rowling ging door duizenden mogelijke Harry's en gaf het bijna op in het proces. Ze landden op een mogelijke jongen, maar ze gooiden dat idee uit het raam toen een toevallige waarneming van een obscure Britse jongen hun schermen sierde. Maar hij bleek moeilijker te krijgen dan de rest.
Dit is hoe Daniel Radcliffe bijna geen Harry Potter was en hoe zijn ouders bijna een sleutel in het werk gooiden.
Radcliffe maakte indruk… Bij twee gelegenheden
Een andere casting director was al begonnen aan Harry Potter and the Sorcerer's Stone toen Janet Hirshenson op het toneel verscheen. Tegen die tijd waren de rollen van Ron en Hermelien al verengd, maar ze hadden nog steeds geen idee van Harry.
Eerder in de pre-productie zou Steve Spielberg regisseren, en hij wilde Haley Joel Osment, de voor een Oscar genomineerde kindsterretje van The Sixth Sense. Hij stopte toen dat idee werd neergeschoten door Rowling, die wilde dat onbekende Britse kinderen werden gecast.
De nieuwe regisseur, Chris Columbus, testte een andere Amerikaanse jongen genaamd Liam Aiken, met wie hij eerder had gewerkt aan Stepmom. Maar net als voorheen moest het een onbekende Britse jongen zijn, en in feite gold de 'enige Britse' regel voor iedereen die in de film werd gecast. Dus dat betekende dat zelfs Robin Williams Hagrid niet kon spelen.
Er was ook een lange lijst met dingen die ze moesten afvinken om de juiste Harry te krijgen. Hij moest de juiste leeftijd hebben en de juiste oogkleur hebben.
Het blijkt dat Columbus eigenlijk al vroeg in het castingproces wist wie hij Harry Potter wilde zijn. Toen hij willekeurig in een VHS van BBC's David Copperfield dook, wist hij dat de kleine jongen die een jongere Copperfield zou spelen perfect zou zijn. Maar op dat moment stopte Radcliffe blijkbaar met acteren na die BBC-productie en zijn eerste film, The Tailor of Panama.
Pas een maand voordat ze zouden beginnen met filmen, kreeg de producent van de film, David Heyman, de kans om in contact te komen met Radcliffe en zijn familie.
Bij een Londense theaterproductie van Stones in His Pockets kwam Heyman Radcliffe en zijn ouders, Alan en Marcia, tegen, die allebei kindacteurs waren geweest, net als hun zoon. Alan is een literair agent en Marcia is een castingagent. Ze kenden Heyman allebei en stelden hem voor aan een jonge Radcliffe.
Heyman werd gestruikeld door de kleine jongen en kon zijn aandacht niet van hem afhouden. "Het was een heel goed, prijswinnend stuk - en het was voor mij volledig te vergeten. Het enige waar ik aan dacht was de jongen die in de rij achter me zat - Daniel Radcliffe. Hij had van die grote blauwe ogen, een diepe nieuwsgierigheid, een echte stilte en kalmte - hij was een oude ziel in een jong lichaam. Toen ik hem ontmoette, was hij ongelooflijk gul van geest, warm, vriendelijk en open. Hij wilde op de meest bescheiden manier behagen. Wat ook duidelijk was was een inherent fatsoen, dat hij vandaag de dag nog steeds heeft, " vertelde Heyman aan Entertainment Weekly.
Heyman wist dat Radcliffe zijn Harry Potter was, die in dat toneelstuk zat, maar hij wist niet dat hij veel zou moeten onderhandelen om hem ja te laten zeggen.
Zijn ouders wilden niet dat hij auditie deed
Heyman ging tijdens de pauze naar Radcliffe en vroeg hem of hij auditie wilde doen. Alan Radcliffe zei misschien.
"Hij zag het als een teken. Alsof ik niet in dat soort dingen geloof, maar ze zagen het als een teken dat het op de een of andere manier bedoeld was, en dus lieten ze me auditie doen," Radcliffe gezegd. Maar na er lang over nagedacht te hebben, dachten ze dat het misschien geen goede beslissing was.
Ze gingen naar mijn ouders, en destijds was de deal om in te tekenen voor - denk ik - zes films, allemaal te doen in L. A., en mijn moeder en vader zeiden gewoon: 'Dat is te veel verstoring van zijn leven. Dat gaat niet gebeuren'', vertelde Radcliffe aan THR.
"Ik wist niet dat dat was gebeurd. En dan, misschien drie, vier maanden later, was de deal veranderd, en het zou zijn om twee films op te nemen, en ze zouden allebei gedaan worden in Engeland, en dus zeiden ze: 'Oké.'"
Na verschillende audities en screentests sloten ze Rupert Grint en Emma Watson op als Ron en Hermelien, maar Harry was er nog steeds.
"We gingen terug en keken weer naar Daniel. Het andere kind was geweldig en erg kwetsbaar en zag er erg Harry uit, maar daarnaast zou Harry ook een heel machtig kind worden. En Daniel had beide kanten Hij was erg kwetsbaar, maar de andere jongen - het was alsof hij niet de ballen zou hebben die Daniel heeft, om het zo te zeggen," zei Hirshenson.
Ze kozen Radcliffe na een lange moeilijke beslissing, en zoals we allemaal weten, filmden ze in Engeland. Maar de franchise bestond niet alleen uit twee films; het werd acht. Vraag me af of de Radcliffe's ooit geïrriteerd waren dat er tegen hen werd gelogen over die deal. Maar uiteindelijk was hun beslissing om hun zoon auditie te laten doen en de rol op zich te nemen waarschijnlijk een van de beste in hun leven. Radcliffe's ouders stonden er allemaal achter, net zoals die van Harry ook over hem heen keken. Altijd.
