Verwacht Patronum! Marauders kaart. Gillyweed. Voor echte dreuzels (mensen zonder enige magie) klinken dit gewoon als nutteloze zinnen die geen betekenis hebben. Voor Harry Potter-fans zijn deze termen echter een tweede natuur voor hen. JK Rowling is een bekend literair genie die in de jaren 2000 de serie van zeven boeken maakte. Haar boeken volgen het verhaal van een jonge tovenaar, genaamd Harry, die wordt aangeduid als "de jongen die leefde" vanwege het feit dat de donkerste tovenaar, Heer Voldemort, hem niet kon doden toen hij nog maar een baby was. Het verhaal documenteert Harry's ruige jeugd met zijn tante, oom en neef, en verandert zodra hij ontdekt dat hij een tovenaar is en is toegelaten tot Zweinsteins Hogeschool voor Hekserij en Hocus-Pocus. De boeken zijn legendarisch en echte Potterheads zijn het erover eens dat ze veel ingewikkelder, specialer en gedetailleerder zijn dan de films.
Hoewel de boeken lang zijn, zijn de details op elke pagina voortreffelijk. Volgens The Perspective kun je je bij het lezen van de Harry Potter-boeken voorstellen dat de personages eruitzien en zich gedragen op de manier die voor jou het meest logisch is. Maar in de films dringen de regisseurs en acteurs je hun interpretaties op.” Rowling specificeert bijvoorbeeld niet het ras van Hermelien Griffel. De auteur heeft gezegd dat ze heel goed Afro-Amerikaans had kunnen zijn, maar omdat de producenten van de films besloten haar als blank af te schilderen, is dat het enige dat velen van ons zich haar kunnen voorstellen. Bovendien worden belangrijke details uit de films weggelaten, die echter van vitaal belang zijn om het verhaal echt te begrijpen. Zo wordt de hele behandeling en het welzijn van de huiselfen slavernij volledig buiten beschouwing gelaten, behalve een kleine blik in het leven van Dobby, in The Chamber of Secrets. Hermeliens organisatie waar ze deel van uitmaakt, genaamd S. P. E. W (The Society for the Protection Of Elvish Welfare), neemt een groot deel van een aantal latere boeken in beslag, maar wordt in de films allemaal genegeerd.
Een ander ding dat uit de films wordt weggelaten, is Harry's innerlijke dialoog en de gedachten en gevoelens die hij zowel als tienerjongen als als tovenaar ervaart. “Misschien is het de bedoeling dat kijkers zijn gedachten afleiden uit de muziek, de kadrering en de uitdrukking op het gezicht van de acteur. Die intimiteit is echter een stuk toegankelijker als gedachten op de pagina worden geschreven.” In The Goblet Of Fire wint Harry bijvoorbeeld uiteindelijk het tri-wizard-toernooi, maar in de film wordt niet vermeld waar hij zijn winst aan uitgeeft. We leren door het boek dat zijn beslissing om zijn winst aan Fred en George Wemel te geven, hun leven verandert en hen in staat stelt de grappenwinkel van hun dromen te openen. In veel van dit soort gevallen is er veel innerlijke dialoog en Harry heeft die, die we gewoon niet zien tijdens de films.
Iets interessants om op te wijzen is dat er twee soorten Harry Potter-fans lijken te zijn… degenen die de films hebben gezien maar de boeken niet hebben gelezen, en degenen die de boeken hebben gelezen en gefrustreerd zijn door het gebrek van veel cruciale elementen in de films. Verrassend genoeg zullen degenen die alleen de films hebben gezien een vertekend beeld hebben van het verhaal, en degenen die naast de films ook de boeken hebben gelezen, zullen een ander perspectief hebben. Voor personen die alleen de films hebben gezien, is het verhaal relatief eenvoudig; Harry is de jongen die leefde, hij gaat naar Hogwarts en moet de duistere heer verslaan. Voor degenen die de boeken hebben gelezen, is er echter veel meer detail; er is het sterfdagfeest dat Harry, Ron en Hermelien bijwonen waar ze meer te weten komen over de geschiedenis van het kasteel en zijn spookachtige bewoners, er is later meer betekenis achter de Relieken van de Dood, en er wordt gewoon meer context gegeven om lezers te helpen beter te begrijpen het verhaal.
Ondanks het feit dat er twee soorten Potter-fans kunnen zijn, is één ding zeker. Deze serie is magisch, ontroerend en majestueus in één. Rowling doet fenomenaal werk in de boeken door vast te leggen wat er in de geest van een tovenaar omgaat die niet wist dat hij magische krachten had, gedurende de eerste 10 jaar van zijn leven. Elk boek inspireert jonge generaties fans om te geloven in de kracht van magie en het misschien ongelooflijke om te zetten in het geloofwaardige. De boeken zijn misschien lang, maar lezers lijken er doorheen te zoomen, met de snelle humor, het charisma van de personages en de spannende thema's. Een van de geneugten van het lezen van de boeken is het feit dat er altijd iets nieuws te ontdekken v alt als je tussen de regels door leest. Voor degenen die de films hebben gezien, maar niet de boeken. Kruip op met een kopje thee en kraak het eerste boek open. Je zou zomaar kunnen worden weggevaagd!
