Op zevenjarige leeftijd begon Sarah Hyland al in de entertainmentwereld en verscheen ze in 'Private Parts', waarin ze de rol van de dochter van Howard Stern speelde. Ze ging door met andere shows en commercials, maar in 2009 veranderde haar carrière voor altijd toen ze werd gecast voor 'Modern Family'.
De rol als Haley Dunphy veranderde haar carrière volledig, ze bracht meer dan een decennium door in de show, en in werkelijkheid, inclusief Hyland, was een groot deel van de cast niet klaar om los te laten.
Wie weet, misschien vindt er op een dag een herstart plaats.
Ze is qua carrière gezegend en we kunnen hetzelfde zeggen over haar gezondheid, aangezien Sarah achter de schermen meerdere gezondheidscomplicaties doormaakte.
Ze kreeg al op jonge leeftijd de diagnose nierdysplasie en de problemen zouden haar hele leven aanhouden. We zullen alle betrokken worstelingen beschrijven en waar ze onderweg mee te maken kreeg. Daarnaast zullen we bekijken wat alles heeft veranderd voor de sitcom-ster en wie optrad toen ze het het meest nodig had.
Tegenwoordig geeft ze zo goed mogelijk terug, bespreekt ze haar toestand en probeert ze anderen te helpen die midden in een soortgelijke strijd zitten.
Chronisch gezondheidsprobleem vanaf jonge leeftijd
Het is een aandoening die plaatsvindt tijdens de foetale fase, kortom, het bestaat uit een nier die groter wordt dan de andere. Alsof dat niet stressvol genoeg was om mee om te gaan, onthulde Hyland samen met People dat haar werd verteld dat een normaal leven een hele opgave zou zijn.
"Ik ben geboren met zoveel gezondheidsproblemen dat dokters mijn moeder vertelden dat ik nooit een normaal leven zou hebben. En ze zei: 'Je hebt gelijk, ze zal niet - maar het zal niet zijn vanwege haar gezondheid," zei Hyland. "Toen mijn moeder me dat verhaal vertelde, resoneerde het met mij."
Naast de aandoening ondervond Hyland ook gevechten met jicht. Ze geeft toe dat dit iets is waar veel mensen niet genoeg over praten: "Ik denk dat hoe meer mensen praten over iets waar mensen bang voor zijn, het goed is voor ons allemaal."
Ze doet tegenwoordig haar uiterste best om over haar ervaringen te praten en ze niet voor zichzelf te houden. Dit is enorm en kan een heel grote bijdrage leveren aan het helpen van anderen, die worstelen met soortgelijke ziekten.
Je uitspreken en anderen helpen
Hyland's strijd is een voortdurende strijd. Ze onthulde dat de strijd altijd plaatsvindt, vooral als het gaat om het beheersen van haar gewicht. Op sommige momenten wordt het zo moeilijk, dat ze zelfs moet stoppen met sporten.
"'Eet een burger,' 'je hoofd is groter dan je lichaam en dat is walgelijk'", citeerde ze. “En je hebt gelijk! … Niemands hoofd zou groter moeten zijn dan hun lichaam, maar aangezien ik de afgelopen maanden in feite op bedrust heb gelegen, heb ik veel spiermassa verloren. Mijn omstandigheden hebben me op een plek gebracht waar ik geen controle heb over hoe mijn lichaam eruitziet. Dus ik streef ernaar om zo gezond mogelijk te zijn, zoals iedereen zou moeten doen.”
Hyland publiceert ook haar ervaring in de hoop dat er naar iedereen wordt geluisterd: Voor degenen die chronisch ziek zijn en chronische pijn hebben: heb je de ervaring gehad dat artsen niet naar je luisterden? Zo ja, hoe scheur je hun hoofd er dan niet af met je blote handen?”
Gelukkig voor Hyland was het haar eigen familie die op een belangrijke manier naar voren kwam toen ze het het meest nodig had.
Haar broer stapte op
Hyland onderging uiteindelijk twee transplantaties. De eerste, een nier van haar vader was geen succes. Na de procedure draaide Hyland in een spiraal en viel op zichzelf neer.
"Ik was erg depressief", zegt ze. “Als een familielid je een tweede kans in het leven geeft, en het fa alt, dan voelt het bijna alsof het jouw schuld is. Het is niet. Maar het doet het wel.” Als iemand die zichzelf identificeert als een controlefreak en micromanager, zegt ze dat ze zich volkomen hulpeloos voelde."Lange tijd overwoog ik zelfmoord, omdat ik mijn kleine broertje niet wilde teleurstellen zoals ik mijn vader in de steek liet", zegt ze.
Later in 2017 was het haar broer Ian die optrad en de procedure was een succes. Zoals hij samen met Zelf onthulde, dacht hij nooit twee keer na over de procedure.
"Toen Sarah me voor het eerst vertelde dat ze een tweede transplantatie nodig had, werd de eerste golf van angst overspoeld door een gevoel van vastberadenheid", vertelde Ian Hyland, 23, me in een e-mail. Sarah wist dat ik haar terug had en dat het goed zou komen.'
Familie komt altijd langs wanneer dat het meest nodig is.
