Nickelodeon was echt iets bijzonders tijdens de afnemende jaren van de 20e eeuw. Het was nog jong en boordevol leuke en interessante showconcepten. Van het charmante en kleurrijke palet van tekenfilms tot de live-action komedies en drama's, er leek iets te zijn voor zowat iedereen onder de 16 jaar. Overal kinderen koesterden dit opwindende nieuwe station - eindelijk was er een speciaal voor hen gemaakt netwerk. Dit bleek vooral belangrijk in een tijdperk waarin internet nog in de kinderschoenen stond en videostreamingdiensten nog niet bestonden.
Hoewel de kwaliteit van de programmering de laatste tijd twijfelachtiger was, leken de jaren 90 zeker hun gouden eeuw. Inderdaad, veel hits uit dit tijdperk hebben de tand des tijds doorstaan en herhalingen worden vandaag de dag nog steeds door miljoenen bekeken op NickRewind.
Maar zelfs in de jaren 90 was het niet allemaal zonneschijn en regenbogen. Er waren tal van goofy, saaie en gewoon ongrappige shows die ook werden gekarnd.
Dus laten we een reis maken terug naar de jaren negentig en kijken naar enkele van de slechtste shows die het anders magische tijdperk van Nick uit de jaren 90 hebben aangetast. We zullen de weegschaal ook een beetje in evenwicht brengen door de 5 beste van het beste in deze tijd te benadrukken.
20 Slechtste: hey kerel
Klinken paarden, boerderijen of leegstaande, levenloze boerderijen in het midden van nergens je in de oren? Hoe zit het met een drama-komedie met een stel generieke, saaie personages die alledaagse taken uitvoeren op deze ranch? Als dat zo is, dan is dit programma uit het begin van de jaren 90, Hey Dude, misschien iets voor jou! De show was zogenaamd gericht op tieners, hoewel het moeilijk voor te stellen is waarom, gezien hoe tam en ongrappig het was.
19 Slechtste: raketkracht
Natuurlijk, Rocket Power heeft de pech dat het wordt vergeleken met veel gedenkwaardigere Nicktoons die rond dezelfde tijd zijn gelanceerd, zoals Hey Arnold en Spongebob Squarepants. Maar zelfs als het op zijn eigen verdienste werd beoordeeld, was deze show echt behoorlijk bleh. Van het onaangename themalied tot de irritante, meestal onsympathieke personages, deze was gewoon moeilijk om naar te kijken. Het leek altijd alsof hij te hard zijn best deed om gespannen en cool te zijn, en als gevolg daarvan viel hij plat op zijn gezicht van zijn theoretische skateboard.
18 Slechtste: Weinerville
Ja, je kunt alleen al aan de goofy titel en nog meer goofier menselijke hoofd-versierende pop met gezwollen jaren 80 haar zien dat we een echte doozie met deze show…
Als de hoofdpersoon, Dottie (hier afgebeeld), niet genoeg is om je te irriteren met haar griezelige grote ogen en schelle stem, zal de rest van het programma dat wel doen. De hele show bestaat uit flauwe, over-the-top grappen die te hard hun best doen om goedkoop te lachen. De hele human-meets-puppet-sfeer en goedkope rekwisieten zijn zo jeugdig dat ze Pee-wee's Playhouse er gedistingeerd laten uitzien.
17 Beste: Legends Of The Hidden Temple
Ah ja, het Nick-programma waar zowat iedereen naar lijkt te luisteren als ze denken aan de beste kindvriendelijke spelshows. Sorry, Double Dare.
Legends of the Hidden Temple bevatte een supercool uitgangspunt, spannende competities in extreme sportstijl en zelfs enkele leuke historische trivia-bits. En laten we die epische Temple Run aan het einde niet vergeten - een mengelmoes van obstakels die de kinderen meestal niet konden voltooien, maar die toch leuk waren om te zien. Deze show is echt het hele pakket; een relikwie dat zelden wordt geëvenaard.
16 Slechtste: rond huis
Als je dacht dat All That zijn aandeel in ongrappige momenten had, heb je duidelijk nog nooit gehoord van deze zelfs (iets) oudere sketchcomedyshow, Round House.
Zowat het enige waar dit programma voor ging, waren de solide dansbewegingen die deze acteurs willekeurig uithaalden tijdens de show. Zowat al het andere was bijna niet te zien, van de sombere magazijnomgeving tot de goedkope rekwisieten tot het overdreven acteerwerk. Het kwam allemaal over als slecht gemaakte improvisatie die je zou vinden bij je plaatselijke vervallen club.
15 Slechtste: Of Yeah! Tekenfilms
Om welke reden dan ook, de Nick-execs leken het gevoel te hebben dat het niet genoeg was om een reeks tekenfilms in de jaren 90 onder één paraplu te hebben, die "Nicktoons" werd genoemd. Nee, ze hadden blijkbaar behoefte aan een subset van korte tekenfilms binnen deze groep, die meestal minder grappig en minder geanimeerd waren.
Het probleem met Oh Yeah! Cartoons was dat kijkers niet echt wisten wat ze konden verwachten, omdat het netwerk gewoon willekeurige korte films van 7 minuten weggooide met totaal verschillende premissen en meestal gekke karakters. Ongeveer het beste dat uit dit blok kwam, was The Fairly OddParents.
14 Slechtste: The Amanda Show
Terwijl " All That " de katalysator was voor de carrières van ten minste een paar van zijn jonge acteurs - met name Kel Mitchell en SNL-ster Kenan Thompson - slaagde Amanda Bynes er ook in om haar eigen show te krijgen.
Het was in wezen All That-lite, bestaande uit flauwe grappen, voornamelijk geleid door Amanda Bynes en een band met nog minder memorabele acteurs. Ondanks de grappige schetsen van Judge Trudy, miste deze willekeurige serie live-action stukjes gewoon de creativiteit en humor die de show bevatte.
13 Beste: De avonturen van Piet en Piet
Wie zei dat kinderprogramma's niet geestig of slim konden zijn?
The Adventures of Pete and Pete was niet alleen grappig voor kinderen, maar bevatte zelfs een paar grappen en stukjes die zo dwaas en slim waren dat het oudere publiek erin kon, en deed, erin. De show balanceerde dwaasheid - excentrieke persoonlijkheden als Artie, bijvoorbeeld - met een soort surrealistische, bijna filosofische vorm van komedie. Eén aflevering bestaat zelfs uit Ellen, een van de hoofdpersonages, die haar leraren verbijstert door simpelweg te vragen "waarom?" als reactie op het leren van Algebra.
Pete en Pete blijft misschien wel een van de meest duurzame "Nickcoms" tot op de dag van vandaag.
12 Slechtste: Journey Of Allen Strange
Er zijn een aantal live-actieshows geweest die het zaterdagavondblok van Nickelodeon hebben bereikt, met gemengde resultaten. Betreed Allen Strange, een van de vele blindgangers van dit nachtblok om zeker te zijn.
Het sci-fi-getinte tienerdrama is er een met potentieel, hoewel The Secret World of Alex Mac het enkele jaren geleden beter deed, en met een slimmer uitgangspunt. Hoewel Allen Strange zijn momenten heeft, voelt het grotendeels als een bleke imitatie van dat programma, alleen met buitenaardse krachten die superkrachten vervangen.
11 Slechtste: neef Skeeter
Een interessant feit dat ik vond toen ik me verdiepte in Neef Skeeter - De grote Aristoteles zelf, Shaq, regisseerde eigenlijk een aflevering. En ja, net als zijn acteerwerk en zijn rebounds, was het behoorlijk slecht, net als de hele neef Skeeter zelf.
Kortom, neem een saaie, niet-grappige kinder-sitcom (het had zelfs een afleidend lachspoor) en gooi er een onaangename pop in, en je krijgt neef Skeeter. Ja… Er v alt hier echt niet veel over te zeggen buiten de zinloze poppenspel.
10 Slechtste: Doug
Veel van mijn mede-kinderen uit de jaren 90 huilen hier misschien vies, en een deel van mij kijkt terug op Doug met warme en vage herinneringen. Maar toen ik mijn nostalgische roze bril afzette, was het nogal flauw. Ondanks de (letterlijk) kleurrijke personages die erin voorkomen, bleken de meeste van hun persoonlijkheden saai of formeel te zijn, zoals de prototypische antagonist die een leren jack siert, Roger.
De show bevat voornamelijk saaie en eenvoudige plots die draaien om alledaagse gebeurtenissen op de middelbare school, vermengd met gekke premissen zoals de dagdromen van Quailman. En Doug, hoewel aardig genoeg, is soms zo naïef en dichtbegroeid dat het bijna frustrerend is.
9 Beste: Nick Arcade
Het lijkt erop dat videogames en spelshows samen zouden gaan als brood en boter. Maar verrassend genoeg leken maar weinigen te profiteren van deze match made in heaven.
Nick Arcade slaagde er echter in om te kapitaliseren, met een aantal echt creatieve en opwindende concepten die trivia samenvoegden met retro-gaming en nette visuele effecten (nou ja, voor zijn tijd tenminste). De coup de gras was echter de "Video Zone", een soort live-action virtual reality die de deelnemers in een origineel spelachtig scenario plaatste. Wij, kinderen die toekeken, wilden allemaal deel uitmaken van de opwinding.
8 Slechtste: CatDog
Na het succes van Ren en Stimpy leek er een trend te zijn van tekenfilmprogramma's met een dwaas karakter en hun scherpere, meer geaarde metgezel. Shows als Angry Beavers en Cow and Chicken zijn hiervan voorbeelden. Hoewel CatDog aantoonbaar een van de meest irritante en minst humoristische van het stel is.
Behalve dat aanstekelijke themalied, herinnert iemand zich echt veel over deze show, behalve de gimmick van een kat en een hond die letterlijk op de heup worden vastgemaakt? Daar is een reden voor - het is nogal vergeetbaar.
7 Slechtste: zoek het uit
Ik herinner me dat deze show halverwege de jaren 90 elke middag plaatsvond, maar ik kon nooit helemaal "begrijpen" waarom - flauwe woordspeling niet bedoeld …
Het bevatte een panel van voornamelijk op Nick gebaseerde "sterren" die verondersteld werden het speciale talent van een aanbevolen kind te ontdekken, nadat ze vrij voor de hand liggende aanwijzingen hadden gekregen - en af en toe slijmerig werden. Ze zouden worden gevraagd om het kind een vraag te stellen over hun talent. Dit, zoals je zou verwachten, leidde er meestal toe dat deze sterdeelnemers wanhopig probeerden te laten zien hoe grappig ze waren met flauwe grappen en andere gekke capriolen.
6 Slechtste: Nick News
Natuurlijk zou je kunnen stellen dat Nick News, een programma met een indrukwekkende looptijd van meer dan 2 decennia, een nuttige en positieve invloed heeft op kinderen. Wat is er tenslotte zo erg aan om op de hoogte te zijn van verschillende gebeurtenissen in de samenleving? Welnu, het nieuws kijken is niet bepaald een opwindende activiteit voor 12-jarigen, vooral niet wanneer veel van de segmenten saai of onbeduidend zijn.
De show had iets weg van een kindvriendelijke versie van Sunday Morning. Het bevatte oh-zo aanlokkelijke stukjes, zoals een lezing over de werking van afvalwaterzuivering en kinderen die poëzie deelden.
5 Beste: Ben je bang in het donker?
Een van mijn meest opwindende herinneringen aan tv-kijken als kind was dat ik laat opbleef met vrienden en verdwaalde in de griezelige, bovennatuurlijke plots van Are You Afraid of the Dark op zaterdagavond. Die griezelige intro trok je gewoon naar binnen, en vanaf daar was je verslaafd. Deze show was als een kindvriendelijke versie van Tales From the Crypt vermengd met wat Twilight Zone-surrealisme.
Are You Afraid of the Dark blijft iconisch, dankzij een aantal fantasierijke verhalen, leuke effecten en griezelige, unieke gebouwen. Monsters, geesten en zelfs levende computervirussen! Deze show had het allemaal.
4 Slechtste: The Wild Thornberrys
Ik was verrast om te horen dat Nickelodeon erin slaagde de geweldige Tim Curry de stem van het vaderpersonage, Nigel, te krijgen in deze nogal slappe en middelmatige tekenfilm. De animatiestijl krijgt een zeer Rugrats-achtige look, maar deze keer breken we met de boxen en wagen we ons over de hele wereld! Ook kan onze hoofdpersoon, Eliza, blijkbaar met dieren praten. En toch zijn de personages en premissen meestal lang niet zo interessant of duurzaam.
Gelukkig is het Eliza verboden om iemand over haar macht te vertellen - nou, dat is teleurstellend en enigszins zinloos…
3 Slechtste: dat kan niet op televisie
Vanuit cultureel oogpunt heeft You Can't Do That On Television zeker enige betekenis. Het was tenslotte een van Nickelodeon's allereerste shows en het was de eerste die het iconische slijm introduceerde, dat een soort gekke handelsmerkfunctie van Nick is geworden.
Toch, als je het kritisch bekijkt, bleek dit netwerk van willekeurige komische stukjes en grappen veel meer missers dan hits te hebben. Denk aan een meer onaangename, jeugdige versie van SNL (met twee Canadese castleden die de meeste rollen spelen) en voeg willekeurige sliming toe, en je hebt deze blindganger van een sketch-komedieshow.
2 Slechtste: wat zou jij doen?
Niet te verwarren met de ABC-show met verborgen camera's, Nickelodeon's nog saaiere show uit '91 bevatte Double Dare-presentator Marc Summers en een verscheidenheid aan onzinnige, idiote "stunts". Op typische Nick-manier was de show in feite een excuus voor kinderen om een puinhoop te maken om goedkoop gegiechel te genereren bij het kinderpubliek. Deze voorname handelingen bestonden uit heldendaden zoals racen om glazen melk te drinken, met jus bedekte Twinkies te eten en slagroomtaarten naar de gezichten van kinderen te gooien.
1 Beste: Rocko's moderne leven
Sorry Ren en Stimpy-fans, maar Rocko's Modern Life (althans een beetje) ha alt die show eruit als het gaat om de beste Nicktoons uit de jaren 90. Natuurlijk, die lieve kat en Chihuahua hadden veel creatieve gekkigheid en geweldige animatie. Toch slaagde Rocko erin om die smaak van gekke en enigszins ongekleurde komedie vast te leggen en tegelijkertijd meer memorabele personages en plots te bieden. En het bereikte dit terwijl het de bruto-uit-factor een beetje afzwakte.
Deze show heeft zo ongeveer alles - het is scherp en zelfs een beetje smerig als het moet, maar het is ook slim, charmant en duurzaam.
