Fawlty Towers had in twee seizoenen maar twaalf afleveringen van een half uur. Het is gebruikelijk dat Britse series aanzienlijk korter zijn dan Noord-Amerikaanse series, maar gezien het enorme succes dat de show had, lijkt dit een misdaad. De show over een snotterige, stekelige hoteleigenaar, zijn zeurende vrouw en hun twee hilarische medewerkers was een sensatie.
Hoewel veel van de grappen gedateerd zijn (waaronder enkele racistische ongevoelige grappen), werkt zoveel van de show nog steeds. Om nog maar te zwijgen van het feit dat de meeste van die racistische grappen in Fawlty Towers werden gebruikt in de context van een personage dat geen contact meer had.
BBC's Fawlty Towers wordt zonder twijfel beschouwd als een van de beste sitcoms ooit gemaakt. Hoewel er veel acteurs zijn die er spijt van hebben dat ze in sitcoms zitten, is het twijfelachtig of John Cleese, Prunella Scales, Connie Booth of Andrew Sachs spijt hebben van hun korte tijd in de komedie. De show van 1975/1979 is tenslotte beter dan bijna alles wat vandaag de dag te zien is.
Maar gezien het succes van de show destijds, is het moeilijk te geloven dat het niet verder ging dan twee series van zes afleveringen.
Dit is precies waarom we nooit meer Fawlty Towers hebben gekregen…
John Cleese en Connie Booth konden gewoon geen manier vinden om verder te gaan
Hoewel John Cleese zichzelf in de problemen heeft gebracht omdat hij openhartig was over veel controversiële onderwerpen, was dit niet de reden waarom de show eindigde. Het publiek weet precies wat ze kunnen krijgen met John Cleese, die ook samen met zijn toenmalige vrouw Connie Booth Fawlty Towers schreef.
Natuurlijk is John Cleese ook een van de breinen achter het succes van zijn komediegroep, Monty Python. De comedygroep is te zien geweest in meerdere films, specials, toneelproducties en zelfs aangepast tot een van de meest succesvolle Broadway-musicals aller tijden.
Maar Fawlty Towers was iets unieks en speciaals.
Het idee kwam bij John toen hij op reis was met het Monty Python-team en in een hotel verbleef waar de eigenaar gasten behandelde alsof ze een last waren.
In 1975 schreef John samen met zijn toenmalige vrouw, Connie, de pilot die werd opgepikt door BBC2. Hoewel, volgens The Telegraph hadden ze het bijna afgeschaft, omdat ze het niet grappig vonden… Ze wisten het niet.
Nadat de pilot was uitgezonden, werd het publiek er gek van!
Een paar maanden nadat de eerste aflevering was uitgezonden, voltooiden ze nog vijf afleveringen, waarin ze allebei samen speelden. Gedurende deze tijd was hun huwelijk in puin. Fawlty Towers was het enige dat hen bij elkaar hield.
Het duurde tot 1979 voordat de volgende set van zes afleveringen werd uitgebracht. Tijdens die onderbreking gingen de twee door een scheiding heen, maar hielden het voor de cast en crew, volgens The Guardian. Tot op de dag van vandaag zijn zowel John als Connie aardig voor elkaar geweest in het openbaar.
Nadat de tweede serie was uitgebracht, bood BBC2 hen een hoop geld om terug te keren voor een derde serie… Maar de vonk was gedoofd. John en Connie konden na hun scheiding niet de juiste manier vinden om samen te werken. Wat nog belangrijker is, ze hadden het gevoel dat ze alles hadden bereikt wat ze met hun personages moesten bereiken.
Mislukte remakes
Hoewel de show maar liefst drie keer is aangepast voor een Amerikaans publiek, faalde elk van hen jammerlijk. Niemand kon de verlichting in een fles vangen, dat waren John Cleese, Prunella Scales, Andrew Sachs en Connie Booth. Om nog maar te zwijgen van de geweldige, zweep-slimme regie van John Howard Davies en Bob Spiers.
Deze Amerikaanse producties voelden lui en gekunsteld aan. Veel fantastische Amerikaanse en Britse sitcoms beweren echter dat Fawlty Towers een inspiratie voor hun werk was.
Er was echter een potentiële feature-length special waar John Cleese een paar jaar over piekerde.
De speciale lengte van de functie die nooit was
"We hadden een idee voor een plot waar ik van hield", legde John uit in een interview voor de complete dvd-boxset van Fawlty Towers. Dit werd later opnieuw gepubliceerd in het boek "Fawlty Towers Fully Book" en ging in detail over de mogelijkheid van een langspeelfilm die ergens in de jaren negentig in de maak was.
Dit idee is echter nooit echt verder uitgewerkt dan wat John Cleese in het interview zei:
"Basil werd eindelijk uitgenodigd in Spanje om Manuels familie te ontmoeten. Hij komt op Heathrow en brengt dan ongeveer 14 frustrerende uren door met wachten op de vlucht. Uiteindelijk trekt een terrorist in het vliegtuig een pistool en probeert het ding te kapen Basil is zo boos dat hij de terrorist overwint, en als de piloot zegt: 'We moeten terug naar Heathrow vliegen', zegt Basil: 'Nee, vlieg ons naar Spanje of ik schiet je neer.' Hij komt aan in Spanje, wordt meteen gearresteerd en brengt de hele vakantie door in een Spaanse gevangenis. Hij wordt net op tijd vrijgelaten om met Sybil weer het vliegtuig in te gaan. Het was erg grappig, maar ik kon het op dat moment niet. 'Fawlty Towers' op 90 minuten laten werken was een heel moeilijk voorstel. Je kunt de komedie 30 minuten opbouwen, maar bij die lengte moet er een dal zijn en nog een piek. Het interesseert me niet. Ik wil het niet doen."
Uiteindelijk is het waarschijnlijk een goed idee dat John Cleese dit idee niet heeft doorgezet. Hoe grappig en frustrerend het ook was, het stapte weg van het hotel en het basisconcept dat de show grappig maakte, om mee te beginnen.
Hoewel we nooit meer afleveringen van Fawlty Towers zullen krijgen, kunnen we altijd terugkijken op die fantastische 12 verhalen en nooit stoppen met lachen.
