Julia Roberts heeft in veel geweldige films gespeeld, waaronder Eric Brokovich, waarmee ze een Academy Award won. Maar misschien heeft geen van haar films een grotere impact gehad op de popcultuur dan Pretty Woman. Zelfs de ster van The Queen's Gambit, Anya Taylor Joy, is geïnspireerd door de klassieke romantische komedie uit 1990. Hoewel de film (met Richard Gere als de zakenman die Julia's prostituee-personage het hof maakt) zeker aan de lichtere kant was, was het originele ontwerp verre van dat. Julia Roberts heeft zelfs verklaard dat ze niet thuishoorde in de originele versie van Pretty Woman.
Volgens een onthullend artikel van People is regisseur Garry Marshall, evenals producer Laura Ziskin, degene die verantwoordelijk is voor het omzetten van het ruige script van JF Lawton, "3000", in de Pretty Woman die we allemaal kennen en waar we van houden. Hier is hoe en waarom dat moest gebeuren…
Het originele script was donker
Het originele script voor Pretty Woman, dat "3000" heette, stond volgens People vol met de realiteit van het werken in de seksindustrie. Er was veel grit en de beproevingen en beproevingen van verslaving … Dus het was vrijwel het tegenovergestelde van het weekend van Julia Roberts met Richard Gere.
"Ik deed gekke brandweerverhalen, ninjafilms, waarvan ik dacht dat het commerciële dingen waren", legde de scenarioschrijver van Pretty Woman, JF Lawton, uit aan People. "Maar dit kwam van echte mensen. Ik woonde in dat gebied van Hollywood Boulevard en kende het soort meisjes in die buurt en wat de situatie was."
In die tijd was JF Lawton een worstelende scenarioschrijver en probeerde hij wanhopig iets gemaakt te krijgen. Hij ontdekte dat zijn lichtere scripts gewoon niet door konden breken… daarom koos hij een sterker onderwerp dat de aandacht zou trekken van regisseurs, producenten, studio's en veelgeprezen acteurs. Daarom schreef hij "3000".
In werkelijkheid bestaat er maar een greintje "3000" in Pretty Woman; hoewel dat de beroemde reis naar de opera, de chique diners en winkeluitjes omvat. De rest is echter vrij donker. Maar het was de basis van de film.
Beroemde regisseur Garry Marshall voelde zich aangetrokken tot het script, net als producer Laura Ziskin, maar beiden wisten dat het niet zo duister bedoeld was.
"Ik zei: 'Garry, dit is een Disney-film? Dit is erg donker.' En hij zegt: "Maak je geen zorgen, Hector, we zullen het leuk maken. We zullen het leuk maken." En ik zei: 'Veel succes ermee, vriend.'" Hector Elizondo, die Barney Thompson de hotelmanager speelde, zei.
Het einde was bijzonder ruw
"Zeker, het script was veel, veel scherper dan de film", legde JF Lawton uit."Voor het originele einde verlaat hij de stad en biedt op het laatste moment aan om haar terug te rijden. Ze krijgen ruzie in de auto, en hij opent de deur en zegt: 'Je moet gaan.' Ik bedoel, ze snikt. Hij geeft haar het geld, en ze wil het niet aannemen, dus hij dwingt het in haar hand. Ze gooit het in zijn gezicht, en dan rijdt hij weg. Nadat hij weg is, pakt ze het geld op uit de goot.'Seinfelds Jason Alexander, die advocaat Philip Stuckey speelde, beweerde dat hij het script heel moeilijk vond om achter te komen.'Maar Garry's benadering was veel vriendelijker en gekker,' zei Jason. "De mogelijkheid dat deze twee onmogelijk niet bij elkaar passende mensen romantiek vonden, werd de echte haak, en de omstandigheden vervaagden een beetje." Het einde veroorzaakte veel discussies tussen JF Lawton, Garry en de producers. Volgens een interview met Vanity Fair zorgde Laura ervoor dat het niet leek alsof de mannelijke zakenman de vrouwelijke prostituee redde. Sterker nog, ze redt hem meteen weer. Dit is wat de film uiteindelijk deed resoneren met een breder publiek. "Er was veel heen en weer: kan het einde hoopvoller zijn?" JF Lawton beschreven. "Er was sprake van dat ze zou uitgaan met de kleinzoon van de zakenman. Maar de chemie tussen Richard en Julia was zo oprecht, zo elektrisch, het was duidelijk dat er geen ander einde was." de executie, was het voor de filmmakers nog steeds belangrijk om te proberen de waarheid van professionele sekswerkers vast te leggen. "Ik werkte als verpleegster in de L. A. Free Clinic [die sekswerkers bediende]", vertelde Garry Marshall's vrouw, Barbara Marshall, aan People. "Julia ging op een dag met me mee en besloot met een paar meisjes uit te gaan! Ik belde Garry en hij zei: 'Het komt wel goed met haar.' Ze lieten haar zien hoe ze moest lopen, hoe ze een auto moest benaderen. Een grote missie van de kliniek was om gezondheidszorg en anticonceptie te bieden, en ik stond erop dat Vivian condooms bij zich had. Ik bracht op een dag alle soorten mee naar huis zodat Garry ze kon zien, en hij schreef het in het script. Daar was ik zo trots op!"
