Terugkijkend op de acteergeschiedenis van Will Smith, kunnen fans zijn stijgende lijn bijna volgen op basis van zowel filmrollen als zijn inkomensgroei. Maar hoewel Smith al een superster was tegen de tijd dat hij 'The Pursuit of Happyness' in 2006 filmde, waren er ook enkele minder bekende acteurs op de set.
In werkelijkheid waren het geen acteurs; het waren echte daklozen die ermee instemden om in de film te verschijnen. Het is een interessante zet van de cast en crew (Will Smith was zelf een van de producenten), maar het inhuren van daklozen maakte de film authentieker.
De verhaallijn kwam tenslotte voort uit de echte ervaringen van Chris Gardner, die bijna alles verloor, dakloos werd met zijn zoon en vervolgens zijn eigen miljoenenbedrijf uitbouwde.
Wat betreft de dakloze acteurs op de set? Ze genoten niet zo'n grote roem als de hoofdrolspeler in de film, maar ze verdienden wel een loon voor hun rollen.
Op IMDb worden de mensen die als dakloze personages verschenen, gecrediteerd in rollen als 'Homeless Guy In Line' en 'Homeless Guy', 'Homeless Teen', hoewel een paar van de dakloze karakterrollen werden gespeeld door 'echte ' acteurs.
Fans herinneren zich misschien dat Will Smith zelf begon als acteur met letterlijk nul ervaring. Hij noemt één rol zijn acteerschool, maar hij groeide uit tot acteren na een indrukwekkende podiumpresentatie als rapper.
Maar voor de mensen die de daklozen op film hebben geportretteerd in 'The Pursuit of Happyness', lijkt er niets van het optreden te zijn gekomen. Dat betekent echter niet dat ze niet werden gecompenseerd voor het werk.
IMDb suggereert dat de figuranten in de film die dakloos waren een volledige dagloon verdienden tegen minimumloon. Dat was toen $ 8,62 per uur. Ze kregen ook gratis verzorgde ma altijden, net als de rest van de cast.
Hoewel dat niet veel lijkt voor de meeste mensen - acteurs of anderszins - was het waarschijnlijk een aanzienlijk bedrag voor de daklozen, zegt IMDb. Helaas voor de niet-gecrediteerde acteurs, maken ze geen deel uit van de Screen Actors Guild of een dergelijke organisatie, dus zouden ze niet het minimumloon hebben verdiend dat acteurs normaal gesproken ontvangen.
Fans kunnen alleen maar hopen dat de daklozen die op de set werkten alle hulp kregen die ze wilden of nodig hadden nadat de film was ingepakt. De film ging tenslotte over Chris Gardners ervaring met dakloosheid, en hoe hij in het leven kon slagen dankzij een combinatie van geluk, hard werken en de steun van mensen in zijn leven.
