Een deel van het genie van Frasier was het heen en weer tussen de twee broers. De chemie tussen de ongemakkelijk gelijkende Dr. Frasier Crane en Dr. Niles Crane was de belangrijkste motor die de show maar liefst 11 jaar gaande hield. Hoewel de acteurs achter deze twee geweldige sitcom-personages, Kelsey Grammer en David Hyde Pierce, al dan niet een gecompliceerde relatie buiten het scherm hadden, waren ze echt elektrisch op het scherm. Toch was er een tijd dat Frasier bijna helemaal niet over deze twee personages ging.
Dat lijkt zo moeilijk te geloven, aangezien sommige van de beste scènes in de show draaien om de unieke taal en chemie tussen de broers Crane. Hoewel de wereld en de personages om hen heen ook belangrijk waren, zou het gewoon niet hebben gewerkt zonder de pompeuze, goed gelezen, egocentrische en totaal onbereikbare psychiaters in de kern. Maar het vinden van deze kern duurde eeuwen om zich te ontwikkelen. In feite zat Niles oorspronkelijk niet in de serie. Dit is waar Frasier bijna over ging en waarom het veranderde…
Frasier was bijna puur een op het werk gebaseerde show en dan alleen over hem en zijn zieke vader
Kelsey Grammer's Frasier kwam uit de geweldige casting van Cheers, jaren voordat de sitcom uit de jaren 90 werd gelanceerd. Toen Proost eindigde, was Kelsey op zoek naar zijn volgende grote kans. Dit is het moment waarop John Pike, de voormalige president van de tv-afdeling van Paramount, voorstelde om gewoon door te gaan met het spelen van het personage dat hem beroemd maakte. Op basis van dit idee formuleerden David Angell, Peter Casey en David Lee een show die Frasier zou oppikken na zijn Cheers-dagen, maar op een nieuwe en frisse manier die echt het pretentieuze karakter van het personage liet zien in een geheel nieuwe setting.
Oorspronkelijk was het idee voor Frasier in een werkomgeving de focus tijdens het ontwikkelen van de Cheers spin-off-serie. Maar toen, volgens een fantastische mondelinge geschiedenis van Frasier door Vanity Fair, verloor mede-maker David Lee zijn vader en veranderde de show volledig van richting.
"Het werd de babyboomer, enige kind mij duidelijk dat ik voor mijn ouders moest zorgen. Ik weet nog dat ik dacht, wat als dat met Frasier zou gebeuren?" David Lee zei tegen Vanity Fair.
"Hier is een psychiater die mensen vertelt hoe ze hun familieproblemen kunnen oplossen, terwijl zijn eigen familieproblemen zijn leven verstoren: zijn vader (een politieagent zoals mijn vader en grootvader), een thuiszorgmedewerker, een hond en die shy oude Barcalounger, "voegde co-creator Peter Casey eraan toe.
David Hyde Pierce is de reden waarom Niles Crane werd toegevoegd aan Frasier
Terwijl de dynamiek tussen Frasier en zijn totaal verschillende vader de focus van de show werd, suggereerde castingassistent Sheila Guthrie dat er ook een broer zou zijn. En dit idee kwam puur van het feit dat ze een headshot kreeg van David Hyde Pierce, die opvallend veel op Kelsey Grammer leek toen hij een paar jaar jonger was.
Toen de makers van Frasier Davids demo-reel bekeken, werden ze absoluut verliefd op hem en besloten om hem in de show te schrijven. Ze werden zelfs zo verliefd op David en het personage van Niles dat ze besloten de focus van de show te verleggen naar de broers in plaats van Frasiers relatie met zijn zieke vader. Net zoals de relatie tussen Niles en Daphne oorspronkelijk niet gepland was, ging de relatie tussen Niles en Frasier al snel een eigen leven leiden.
"Conventionele wijsheid zou willen dat je Frasier koppelt aan een broer die lasser is, voetbal kijkt en zijn hand in zijn onderbroek steekt", zei schrijver/producent Christopher Lloyd. "Het genie koppelde hem aan een ruigere, meer erudiete versie van Frasier, die Frasier meer naar het midden duwde. En hun ijle taal werd de taal van de show."
Het feit dat Frasier en Niles zo op elkaar leken, was een afknapper voor David, evenals voor een aantal andere mensen die bij de sitcom betrokken waren. Maar al snel beseften ze hoe geniaal deze creatieve beslissing eigenlijk was. Fans vonden het geweldig om te zien hoe de twee psychiaters alles overanalyseerden (vaak vanuit tegenstrijdige perspectieven), terwijl de rest van de personages naar hen keek alsof ze aantoonbaar krankzinnig waren. Het was komisch goud.
Natuurlijk liet de verandering van focus Frasier en Nile's vader Martin niet in de kou staan. Maar het bood de verhaallijn wel een kans om zich te ontwikkelen. In plaats van zich te concentreren op het feit dat Martin ziek was, gaven ze het personage, dat briljant werd gespeeld door wijlen John Mahoney, een kans op hoop. Het karakter werd een positiever figuur. Maar iemand die constant probeerde zich op zijn gemak te voelen bij de vreemde mannen die zijn jongens waren geworden. Nogmaals, komisch goud.
