Sinds de lancering van zijn service, is Apple TV+ altijd gedurfd geweest in het vervagen van de scheidslijnen tussen feit en fictie. Het deed precies dat met zijn eerste originele serie The Morning Show, die lof oogstte van critici (en zelfs Stephen King) voor zijn weergave van het drama achter de schermen rond de vroege ochtendtelevisie. Natuurlijk deed het ook geen pijn dat de show wordt aangevoerd door Oscar-winnaar Reese Witherspoon en Emmy-winnaar Jennifer Aniston.
Meer recentelijk behandelt Apple TV+'s Five Days at Memorial het verhaal van artsen en verpleegsters in een ziekenhuis in New Orleans terwijl ze worstelden om hun patiënten in leven te houden toen de orkaan Katrina het gebied in 2005 trof. Met stijgende overstromingen, voedseltekorten, en zonder stroom gedurende vijf dagen, merkte het personeel dat ze keuzes op leven en dood maakten die hen jaren later zouden blijven achtervolgen.
En met Conjuring-ster Vera Farmiga die de controversiële Dr. Anna Pou speelt, kan het niet helpen als de serie echt gebeurtenissen weergeeft zoals ze zich al die jaren geleden hebben voorgedaan.
Five Days At Memorial is gebaseerd op een boek met dezelfde naam
De serie vertelt de gebeurtenissen die plaatsvonden in het Memorial Medical Center in Uptown New Orleans toen orkaan Katrina toesloeg en in het midden staan twee personages: Dr. Pou (Farmiga) en Susan Mulderick (Cherry Jones), de de toenmalige verpleegkundig directeur en incidentcommandant van het medisch centrum ten tijde van de orkaan.
De manier waarop ze reageerden op de schrijnende situatie is gedocumenteerd door arts en auteur Sheri Fink wiens boek de basis van de serie werd.
"We hadden zo'n ongelooflijke bron in het boek van Sheri Fink, en dat was hoe ze het voor een groot deel neerlegde", vertelde Carlton Cuse, de mede-maker van de show, aan Collider, "Haar boek is zo ongelooflijk feitelijk verslag, en het is rigoureus in de manier waarop ze het heeft onderzocht.”
Vijf dagen bij Memorial is moeilijk om naar te kijken
De eerste aflevering van de show begint met autoriteiten die vermoedelijk dagen na de orkaan het ziekenhuis binnendringen. Toen ze naar binnen gingen, kwamen ze bij een kamer waar meerdere lichamen op de grond lagen.
Terwijl ze hun onderzoek voortzetten, werden er nog een paar lichamen ontdekt. In totaal werden er 45 lichamen gevonden in het medische centrum nadat de storm voorbij was.
Deze sterfgevallen zouden er uiteindelijk ook toe leiden dat Dr. Pou wordt beschuldigd van tweedegraads moord nadat ze werd beschuldigd van euthanasie van sommige patiënten.
De serie werkt vervolgens achteruit om de gebeurtenissen te laten zien die tot de tragedie hebben geleid, op basis van Fink's schrijven. Toen de orkaan kwam, merkte Fink op hoe ze te werk gingen om te beslissen wie als eerste geëvacueerd wordt, zoals te zien is in de show.
“Dus besloten ze dat eerst de baby's gered zouden worden; en de patiënten op de intensive care, wier leven echt afhing van elektriciteit. Ze besloten op dat moment ook wie als laatste zou gaan. En dat waren patiënten die bevelen hadden gekregen om 'niet te reanimeren', 'zei ze.
“De artsen waren het allemaal eens met deze beslissing. En tussen haakjes, het was een kleine groep artsen die de last van het nemen van deze beslissing op hun schouders nam.”
Evenementen in de serie leken zo echt
Het ziekenhuis zou moeite hebben om te evacueren, maar uiteindelijk zou het aantal patiënten dalen van 187 tot ongeveer 130. De overige patiënten werden vervolgens in drie groepen gecategoriseerd, waarbij de patiënten die als "drieën" waren aangemerkt als laatste in het evacuatieplan.
Naarmate de evacuatie-inspanningen uitdagender werden, werden Dr. Pou en de rest van de artsen gedwongen een aantal ongemakkelijke beslissingen te nemen die meer als populatiegericht dan als patiëntgericht worden beschouwd.
Op een gegeven moment begonnen artsen ook morfine en het kalmerende middel midazolam toe te dienen aan sommige patiënten.
Terwijl hij aan het boek werkte, interviewde Fink verschillende mensen die de gebeurtenissen bij Memorial hebben meegemaakt. Tegelijkertijd heeft ze Pou geïnterviewd en zelfs enkele van haar evenementen bijgewoond.
In een artikel dat Fink schreef voor The New York Times, onthulde ze echter ook dat Pou herhaaldelijk weigerde details met betrekking tot overlijden van patiënten te bespreken, daarbij verwijzend naar drie lopende rechtszaken wegens onrechtmatige dood en de noodzaak van gevoeligheid in de gevallen van degenen die niet hebben aangeklaagd.”
Is Five Days At Memorial gebaseerd op een waargebeurd verhaal?
Hoewel de show is gebaseerd op een boek dat rekening houdt met verschillende verklaringen van het personeel van Memorial, zijn sommige scènes van de show misschien geen exacte weergave van wat er gebeurde.
Om te beginnen heeft geen van de castleden ooit met hun echte tegenhangers gesproken over de show.
“Niemand van ons deed dat, deels omdat dit een dramatisering is van een journalistiek boek, en wanneer scenarioschrijvers iets beginnen te dramatiseren, putten ze misschien uit bronmateriaal. Maar natuurlijk verzinnen ze de gesprekken, 'legde Jones uit.
“Dus ik probeer soms het originele bronmateriaal niet te lezen en me gewoon te concentreren op wat mijn taak is, namelijk wat er op de pagina staat.”
Ondertussen bevat Finks verslag van de gebeurtenissen oorspronkelijk een longarts genaamd Dr. John Thiele. Na het incident zei hij dat ze hogere dan gebruikelijke doses van zowel morfine als midazolam hadden toegediend.
Dr. Thiele stierf op 31 december 2010, maar niet voordat hij met Fink had gesproken.
“Hij vertelde me ook dat het de bedoeling was om deze mensen te laten sterven. Hij beschreef me dat hij een moment had nadat hij deze handelingen had gedaan, waarbij hij zich afvroeg of het wel de juiste was, 'herinnerde de auteur zich.
"En hij aarzelde zelfs net voordat hij de patiënten begon te injecteren." Dr. Thiele wordt niet afgebeeld in de show.
Wat de echte Dr. Pou betreft, een grand jury weigerde haar aan te klagen en de aanklachten tegen haar werden ingetrokken. Sindsdien heeft ze geholpen bij het schrijven en aannemen van verschillende wetten in Louisiana die beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg zouden beschermen tegen civiele rechtszaken die voortkomen uit hun werk bij toekomstige rampen.
Wat betreft haar daaropvolgende arrestatie, Dr. Pou kijkt er nu op terug als een 'persoonlijke tragedie'.
