Alles aan de films van Quentin Tarantino intrigeert zijn fans. Feit is dat Quentin heel specifieke manieren heeft waarop hij zijn films schrijft en regisseert. Sommige van deze details zijn bekend… andere minder. Hoewel sommige fans misschien verbaasd zijn over hoe persoonlijk Quentin zijn genrefilms maakt, zouden ze absoluut versteld staan te weten dat veel van zijn doorbraakhit is gebaseerd op zijn gecompliceerde relatie met zijn vervreemde vader.
Dat klopt, Reservoir Dogs is, vreemd genoeg, eigenlijk een vader/zoon-verhaal. Tenminste, het is alleen een vader/zoon-verhaal in allegorie. Hier is hoe Quentin in het geheim een verhaal over een familie maakte van een van zijn meest gruwelijke misdaadthrillers…
Het kan wel of niet over zijn echte vader gaan
Eerst en vooral moeten we zeggen dat we er niet 100% zeker van zijn dat Quentin zich bij het schrijven van Resviour Dogs heeft laten inspireren door zijn echte relatie met zijn vervreemde vader. Aangezien zijn vader echter volledig afwezig was in zijn leven (totdat Quentin beroemd werd en zijn vader interesse in hem kreeg), is het heel goed mogelijk dat hij bedoelde dat Reservoir Dogs een allegorie zou zijn voor zijn eigen vader/zoon-relatie. Dit komt omdat volgens de psychoanalytische en zoogdierbiologie de ouderlijke eenheid absoluut instrumenteel is in de ontwikkeling van een kind. Onze relaties met onze ouders (of ouder) helpen bij het vormgeven van elke interactie die we ooit zullen hebben, elk gevoel over onszelf en anderen, en zelfs onze fundamentele kijk op het leven.
Dus, met dat in gedachten, hoe kon Quentin Tarantino NIET schrijven over een vervreemde vader die hem en zijn moeder in de steek liet?
Toch weten we het niet helemaal zeker… Maar we weten wel dat Reservoir Dogs absoluut een allegorische vader/zoon-relatie in zich heeft.
Onthulling van de vader/zoon allegorie
We weten dat in ieder geval een onderdeel van Reservoir Dogs over vaders en zonen gaat dankzij een interview dat Quentin een paar jaar geleden gaf over het schrijven van subtekst. Tijdens het interview beschreef Quentin hoe een oude mentor van hem hem vertelde terug te gaan en naar zijn werk te kijken om de subtekst te vinden die onder zijn schrijven begraven lag.
"Dus ik nam, voor mij, de meest voor de hand liggende scène die je zou kunnen nemen, " vertelde Quentin de interviewer en het live-publiek over het vinden van de subtekst binnen Reservoir Dogs. 'Ik heb meneer White meegenomen om meneer Orange helemaal alleen naar het magazijn te brengen. meneer Orange, omdat hij een agent is en stervende is, zegt: 'Alsjeblieft, alsjeblieft, breng me alsjeblieft naar het ziekenhuis.' Mr. White, omdat hij niet weet dat hij een agent is [en hij is een gangster] zegt: "Nee, nee, nee, ik kan je niet naar het ziekenhuis brengen. Hou vol.'"
Quentin ging toen verder met te zeggen dat hij iedereen kon vragen wat die scène betekent en dat iedereen het je zou kunnen vertellen.
"Maar als je echt pen op papier gaat zetten, kwamen er veel dingen vrij waar ik nooit eerder aan had gedacht. Omdat subtekst daar gaat over verder gaan dan het voor de hand liggende", zei Quentin.
Quentin schreef toen op: "Wat wil meneer White meer van het toneel dan iets anders in de wereld? En wat wil meneer Oranje meer van het toneel dan iets anders in de wereld? En wat moet ik, de filmmaker, wil je meer dan wat dan ook ter wereld van de scène?"
"Hoe meer ik schreef, hoe meer ik me realiseerde dat de film een vader/zoon-verhaal was", gaf Quentin toe. "De heer White fungeerde op dat moment als de vader van meneer Oranje. En meneer Oranje functioneerde als de zoon. Maar hij was een zoon die zijn vader verraadde. Maar zijn vader weet niets van het verraad. En hij probeert het zo lang mogelijk voor hem te verbergen omdat het schuldgevoel echt begint toe te slaan [Mr. Oranje]. Toch heeft White vertrouwen in Joe Cabot, Lawrence Tierney, die zijn metaforische vader is in deze situatie."
Terwijl White voor Oranje zorgde, bleef hij maar zeggen dat 'alles in orde komt zodra Joe Cabot arriveert'.
"En wat gebeurt er als Joe daar aankomt? Hij vermoordt meneer Orange. En dan moet meneer White eigenlijk kiezen tussen zijn metaforische vader en zijn metaforische zoon. En natuurlijk kiest hij zijn metaforische zoon en hij heeft het mis. Maar hij heeft het bij het verkeerde eind om de juiste redenen."
"Dat was behoorlijk zwaar! En ik als student aan Sundance [waar hij Reservoir Dogs schreef], was in mijn kleine bungalow in de sneeuw, en ik ben dat allemaal aan het schrijven … En ik dacht 'Wauw, dat is echt cool. Dat is diep. Er is daar veel 'daar'. Ik ben blij te weten dat mijn werk zo'n diepgang heeft. Ik ben blij te weten dat de wortels zo diep reiken.'"
Het v alt nog te bezien of 'de wortels' zo diep reiken vanwege Quentins eigen traumatische relatie met zijn echte vader.
